Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

De naam uit het liedje

Amsterdam 12 april 2018


Toen ik werd opgebeld door iemand van de dierentuin Artis werd ik er opnieuw mee geconfronteerd dat wij mensen vaak een dubbel moraal hadden. Ze vroeg me na een inleidend verhaal of ik vrienden wilde worden van de zwarte slingerapen. Het was een bedreigde diersoort en ze vertelde dat die apen in een verblijf verbleven wat niet goed voor hun gezondheid was. “Waarom hebben ze die apen dan daar gehuisvest?”schoot er door mijn gedachten heen.

Op de datingsite was ik in een rare chat terecht gekomen met een blonde jongeman die op zijn profielpagina te kennen had gegeven dat hij zich erop verheugde om de slavenrol te vervullen jegens een oudere homoseksuele man. Zijn ultieme droom was, zo schreef hij in zijn profieltekst, om geblinddoekt door meerdere oudere homoseksuele mannen seksueel gepakt te worden. Waarom hij bij mij terecht gekomen was bleef mij een raadsel. Ik hield er niet van om de liefde te bedrijven met iemand die geblinddoekt was, en het stond me tegen om de rol van strenge meester te vervullen in een kinky homoseksueel rollenspel met iemand die niet veel meer had te melden dan zijn eigen opgewonden erotische fantasietjes. Na een paar eenzame dagen heen en weer chatten, waarin ik nog de redelijkheid van mijn eigen authentieke poëtische gedachtegang wilde blijven volgen, besloot ik er een einde aan te maken met de opmerking dat ik niet van domme blondjes hield, en dat hij maar met iemand anders spelletjes moest gaan spelen. Ik had het een paar halve droomdagen spannend gevonden, maar toen was de lol er al weer snel vanaf. Er zat verder niets tussen de oren van deze aantrekkelijke blonde jongeling dan het uitleven van zijn eigen vooraf geprogrammeerde fantasie.

Ik zocht een gezond maatje om mee naar de dierentuin te gaan, zodat ik de zwarte slingeraapjes in levende lijve kon aanschouwen en misschien alsnog te beslissen of ik iets voelde voor een vriendschapsband.

Mijn psychologe van het vampierencentrum Mentrum had dezelfde naam als een dame uit een liedje van de legendarische zanger Johnny Cash. In dat liedje zong de maatschappij bewuste zanger over hoe deze dame zijn leven had geruïneerd, maar dat hij daar toch overheen had weten te stappen. Mijn psychologe was gelukkig niet zo ver gegaan als de dame in het liedje van Johnny.

Zij had haar eigen verfijnde methode gevonden om een oudere biseksuele gevoelsjongen uit het volk te vernederen met het rollenspel dat in de maatschappij voor de meest corrupte poses zorgde.

Ik luisterde graag naar de compilatie van de liedjes van Johnny Cash, maar ik wist dat ik op een dag het liedje dat me aan mijn psychologe deed denken uit de compilatie moest verwijderen. Ze had al die tijd een dubbele agenda gehad. Ze was al met haar volgende baan bezig en met haar zwangerschap. Ze had niets anders gedaan dan haar eigen burgerlijke muze op Bjarne te projecteren zonder zich ook maar een moment te realiseren dat de behoeftes van Bjarne heel anders waren dan die zij in haar betutteling jegens zijn ego deed gelden tijdens de chaotische en onzorgvuldig gegeven therapie.

Johnny Cash had een bewogen carrière achter de rug, met zijn sociaal bewuste achtergrond en toewijding naar de minder bedeelden in de wereld. Mijn psychologe had niets anders gedaan dan de boel belazeren. Ze zou zichzelf totaal niet herkennen in de dame uit het liedje van Johnny Cash.
Maar voor mij werden de overeenkomsten steeds duidelijker.

Onno Hoes verscheen op de televisie bij Jeroen Pauw. Hij vertelde wat iedereen al wist over de geestelijke gezondheidszorg en het van het kastje naar de muur sturen van cliënten. Gelukkig was het bij mij nooit tot een escalatie gekomen waarbij ik in het openbaar voor problemen had gezorgd, maar aan het psychische lijden hadden ze weinig gedaan. Ze wisten bij de ggz precies welke cliënten ze konden belazeren en dan die cliënt het gevoel geven dat het zijn eigen schuld was. Mijn verhalen verschilden niet veel van wat tientallen, wellicht honderden, misschien zelfs duizenden andere mensen met psychische problemen was overkomen nadat ze hulp hadden gezocht.

Ik moest me iedere avond weer voeden met mijn muze om er niet aan onder door te gaan. Er verscheen een zevenentwintigjarige jongeman uit India op mijn datingsite chatpagina. We hadden een match en hij wilde mijn privé foto’s zien. Hij woonde in Zeeland en hij was gecharmeerd van wat ze in Zeeuws jargon een paal noemden. Hij was de enige die de foto van mijn paal mocht gaan bekijken en ik was zelfs bereid om nog meer foto’s van diezelfde paal te maken om hem te behagen met zijn lieve Indiaanse ogen en prachtige enigszins vrouwelijke gezicht.

Ik wilde een gedicht over hem schrijven, of misschien een liedje dat over zijn schoonheid ging.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Bjarne

Geplaatst op

17-05-2018

Foto's

Geef uw waardering

Er is 4 keer gestemd.

Social Media

Tags

April Liedje

Reacties op ‘De naam uit het liedje’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd