Nanne
Nanne was een lastpak. In havo vijf waren er over het algemeen geen ordeproblemen maar Nanne zat voortdurend te zieken.
Op een gegeven moment kwam hij naar me toe. “Ik heb geen zin meer in die lessen van u, kan ik niet gewoon wegblijven?â€
“Wat mankeert er aan mijn lessen.â€
Hij aarzelde, moest er even over nadenken. “De andere geschiedenisleraren hebben het nog wel eens over voetballen en zo, niet altijd alleen maar die stomme geschiedenis.“
“Ik hou niet van voetbal.â€
“Ik heb er geen zin meer in. Ik kan wel zonder die lessen.â€
Ik dacht na.
“O k, maar als je betrapt wordt, zal ik glashard ontkennen dat ik je toestemming heb gegeven.
Sindsdien bleef hij weg. Dat was ook wel rustig. Hij moest natuurlijk wel zijn proefwerken maken en ik moet zeggen: hij kon het ook zonder mij. Hij haalde gemiddeld een zeven en ook op zijn eindexamen had hij een zeven voor geschiedenis.
Ik weet niet wat hij tegen me had. Iemand vertelde me dat ik hem had teleurgesteld. Hij had voordat hij bij mij in vijf havo opdook, verhalen over mij gehoord dat ik zo'n vlotte, tolerante leraar was. Maar dat was erg tegengevallen, ik was te streng.
Als ik hem toevallig tegen kwam, begon hij het cabaret dat ik had opgericht af te kraken. Ik hoorde het aan. Maar dan kwam hij mij weer op een dag vertellen dat hij het cabaret weer gezien had en dat het eigenlijk wel meeviel. Zo intens haatte hij mij dus ook weer niet.
Hij had een tijdlang een vriendinnetje. Een mooi meisje .Het was het soort meisje dat op school wel eens wat met me flirte, mits ik niet te dicht bij kwam. Ik kwam haar een keer tegen in de disco en ze begon me plotseling van alles over zichzelf te vertellen. Over Nanne had ze het niet. Wel over een Turkse jongen waar ze ongelukkig verliefd op was. Dat maakte haar treurig. Ik vroeg of het nog aan was met Nanne. Ja, dat wel. Ik had met hem te doen.
Na zijn eindexamen ging hij naar de lerarenopleiding Nederlands. Hij had inmiddels een ander vriendinnetje dat ik nog wel eens tegen kwam bij de lokale omroep. Ik vroeg haar hoe het met hem ging. Ze haalde haar schouders op en zei dat hij nog steeds niet over de breuk met zijn vorige vriendin heen was en verder dat hij vooral bezig was met het schrijven van een boek.
“Waar gaat het over,†vroeg ik, “Over haar.†Daar verwachtte ik niet veel van. Ik kende te veel jongens die een boek aan het schrijven waren. Ikzelf was er ook zo een geweest.
Het werd echter tot mijn verbazing uitgegeven bij een uitgever van naam en kreeg goede kritieken. Zeer goede kritieken. Nanne was een groot talent.
Toen ik een tijdlang acteerde in wat TV-filmpjes, kreeg ik via de regisseur, die hem kende ook weer commentaar. Veel was het niet. “Ach god daar heb je die eeuwige Rob Engelsman weer,â€
Vele jaren later heeft hij zelfmoord gepleegd in een huisje vlak bij het Noorderplantsoen. Hier om de hoek.
Reacties op ‘Nanne’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!
Reageren
Laatste berichten op het forum
- 14/08 verhaal van de dag
- 18/06 [s]hooi[/s] hoi
- 08/03 Goedkeuring verhaal
- 15/11 Eerste stuk van Dreambender
- 15/11 VERHALEN WEDSTRIJD!!!
- 31/10 Dit ben ik....
- 21/07 Vraag aan iedereen hier!
- 03/07 Wie kent het verhaal Jumbo
- 20/06 Hallo
- Naar het forum »
Laatste nieuwsberichten
Tips voor een Oost-Afrikaans avontuur: een gids voor ontspannend safari plezier
Spanning voelen bij online spelen
De beste online poker strategieën
Zij zijn duurzaam van zichzelf
Het ongelooflijke verhaal van Louis Zamperini
Liever vrolijk rondrijden in je Peugeot dan huilen in je Ferrari
Het wonder van Cesena: The Rockin’1000