Dertien
Het was de dertiende lente uit mijn leven. Alles was aan verandering onderhevig, gedachten over mezelf en de wereld, de verhouding tot mijn ouders en mijn broers en zus, het beeld dat ik had van de mensheid, de grapjes die ik niet altijd begreep, ze veranderden met mijn leeftijd en het heengaan van de seizoenen.
Van mijn ouders of via school had ik geen seksuele voorlichting gehad. Ik wist dat meisjes een vagina hadden en jongens een piemel, maar verder wist ik niets over de functies van deze lichaamsdelen tijdens het bedrijven van de liefde en het ontdekken van de lust.
Mijn jeugdig lichaam veranderde. Ik was onvoldoende voorbereid op eventuele eerste seksuele contacten. Ik was wel ooit verliefd geweest onder voorbij drijvende wolken, maar dat had niets met seks te maken gehad, maar meer met gedachten over intieme reizen naar een onbewolkt paradijs.
De jeugdpsychiater had er ook geen trek in. Dat hoorde volgens hem niet bij zijn werk met zijn jeugdige cliënten. Ik moest zelf maar eens naar de buurtbibliotheek gaan en daar een boekje lenen, waar meer informatie in stond over dit voor pubers beladen onderwerp. Er bestond nog geen internet en de buurtbibliotheek was op loopafstand van mijn ouderlijk huis in de grote stad waar we naar toe waren verhuisd.
De volgende dag was het zover: ik trok mijn recent gekochte nieuwe linnen arbeidersschoenen en jeansbroek aan en ging vol goede moed op stap naar het gebouw waarin de bibliotheek was gevestigd. Een magere zon hing tussen waterige wolken die voorbij dreven in de lucht van de aprilmaand. Tussen de regenbuien door moest het te doen zijn met mijn haastige pas. Zenuwachtig, en vrijwel droog gebleven, betrad ik de buurtbibliotheek en keek ik tussen de rijen boeken naar een mogelijk geschikt boekje om mij voor te lichten. Er stonden verschillende boeken, sommige met merkwaardige titels die ik niet direct begreep, andere boeken met titels die geheel duidelijk waren. Ik koos een tamelijk dun boek uit met de titel “Seksuele voorlichting voor pubers†geschreven door Abigail Havinga. Met rode oren ging ik naar de balie voor de registratie van het voorlichtingsboek.
Ze zou toch niet iets over het boekje gaan vragen? bedacht ik mij over de bibliothecaresse terwijl ik naar de balie liep.
Ze keek me lachend aan, met een twinkeling in haar ogen, die zichtbaar waren achter haar brillenglazen.
“Wat heb jij leuke schoenen aan!†zei ze op een vriendelijke toon, de medewerkster van de bibliotheek. “Ja, zelf gekocht bij de schoenendwergâ€, antwoordde ik terwijl ik mijn zenuwen wegslikte en het boek van Abigail Havinga liet registeren voor een uitleenperiode van twee weken.
Opgelucht verliet ik de bibliotheek, nu moest ik nog zien te voorkomen dat mijn moeder het boekje zou opmerken. Ik verborg het boek in mijn tas onder een gratis krant die ik bij de balie mee had gekregen.
Thuis in mijn eigen kleine kamer haalde ik het boek uit de tas en begon aandachtig te lezen. Wat ik al vermoedde bleek zo te zijn, seks had alles met de voortplanting van de mens te maken. Onmiddellijk zag ik een probleem: wat had het voor zin om je voort te planten, als er al sprake was van overbevolking op de aardkloot en de mens de natuur aan het vernietigen was? Ik legde het boek teleurgesteld weg. Dit was niet iets voor kinderen.
Ik begreep wel iets meer over de veranderingen van mijn lichaam, en hoe de coïtus in zijn werk ging, dat van de piemel en de vagina, maar het trok niet echt mijn belangstelling om er als zodanig iets mee te doen.
Toen de jeugdpsychiater er twee dagen later naar vroeg, maakte ik er een grote grap van. Hij moest wel lachen om de opmerking van de bibliothecaresse over mijn nieuwe schoenen, maar benadrukte dat seksualiteit een ernstige zaak was. Hij raadde me aan het boek nog eens goed door te lezen voordat ik het terug moest brengen.
Een week later bracht ik het boek weer terug naar de buurtbibliotheek. Ik had alles gelezen en proberen te begrijpen. Ik had ook alle plaatjes bekeken, en ik was volledig op de hoogte van alles wat ik moest weten, over het functioneren van de piemel en de vagina, het voorspel, het hoogtepunt en het naspel. Ik kon met een gerust hart door puberen.
Het enige wat ik nog had te doen, was een geschikte vriendin vinden, die hetzelfde boek van Abigail Havinga had gelezen, met dezelfde verwondering als ik dat had gedaan, die dertiende lente van mijn leven, toen alles aan verandering onderhevig was, en de wolken voorbij dreven in een zomer voorspellende lucht.
...
Ingezonden door
Geplaatst op
29-09-2015
Foto's
Geef uw waardering
Er is 8 keer gestemd.Social Media
Tags
Dertien Puber VoorlichtingReacties op ‘Dertien’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!
Reageren
Laatste berichten op het forum
- 14/08 verhaal van de dag
- 18/06 [s]hooi[/s] hoi
- 08/03 Goedkeuring verhaal
- 15/11 Eerste stuk van Dreambender
- 15/11 VERHALEN WEDSTRIJD!!!
- 31/10 Dit ben ik....
- 21/07 Vraag aan iedereen hier!
- 03/07 Wie kent het verhaal Jumbo
- 20/06 Hallo
- Naar het forum »
Laatste nieuwsberichten
Tips voor een Oost-Afrikaans avontuur: een gids voor ontspannend safari plezier
Spanning voelen bij online spelen
De beste online poker strategieën
Zij zijn duurzaam van zichzelf
Het ongelooflijke verhaal van Louis Zamperini
Liever vrolijk rondrijden in je Peugeot dan huilen in je Ferrari
Het wonder van Cesena: The Rockin’1000