Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Het vergeten kind

Het is spelweek in de laatste week van de grote zomervakantie, Jasper was net zes jaar geworden en dus oud genoeg om mee te mogen naar een groot pretpark. Zijn ouders, vooral zijn moeder is er niet gerust op en wil eigenlijk hem niet laten gaan. Maar ze wilde ook niet dat Jasper het uitje zal missen want hij is een grote jongen nu. Na een gesprek met de leiding van de spelweek en hun woord dat ze op hem zouden letten gaf de moeder een zetje om ja te zegen.
Als Jasper in de bus zit zwaait hij uitbundig naar zijn moeder die trilt van de zenuwen en een traantje laat, dit is de eerste keer dat hij een hele dag weg zou gaan zonder zijn ouders. Onderweg wordt er gezongen en ook de regels waar de kinderen aan zich moeten houden worden uitgelegd. Jasper luistert niet, hij heeft alleen aandacht wat er allemaal buiten gebeurd met auto’s die voorbij rijden. Kleine en grote, in deze soort bus heeft hij nooit gezeten en nooit zo op de weg kunnen kijken. Als alle kinderen een voor een ja zegen dat ze de regels hebben gehoord en Jasper zijn naam ook wordt geroepen zegt hij ja zonder na te denken.
Eenmaal aangekomen worden de kinderen geteld, ook Jasper en hij is het twintigste kind die naar binnen mag. Bij een picknick tafel moeten kinderen verzamelen en hun rugzak neerleggen en jas als ze het warm hebben. Jasper doet netjes zijn jas in zijn rugzak maar bindt zijn vest om zijn middel.
“Vincent, Marcel, Jasper,” wordt er geroepen door een leidster. Alle drie gaan naar haar toe, “jullie vormen een groepje wat uitgelegd is in de bus. Marcel jij bent de oudste, zorg ervoor dat jullie bij elkaar blijven en dat je om een uur weer hier terug bent.”
Marcel knikt ja en samen met Vincent en Jasper rent hij het pretpark in. Na een halfuur merken Marcel en Vincent dat Jasper een blok aan hun been is, hij is kleiner en jonger dan hun en mag dus niet overal in. Omdat hij niet alleen gelaten mag worden kunnen hun dus ook niet in attractie voor kinderen in de leeftijd en lengte van hun, toch laten ze hem alleen om in de achtbaan te mogen.
“Jasper jij blijft hier tot we terug komen,” zegt Marcel streng. “Waag het niet om weg te gaan anders doe ik je wat, begrepen!”
Jasper is gelijk bang hoe Marcel het zegt en knikt ja, op een bankje gaat hij zitten. Minuten gaan voorbij en een paar keer ziet hij de achtbaan stoppen, maar geen Marcel en Vincent die er uit komen. Hij wacht maar, bang om Marcel. Wat hij niet weet dat beide jongens al uit de achtbaan zijn en via een andere uitgang weer het park zijn ingelopen naar een andere attractie. Als het een uur is gaan beide jongens terug naar de groep om een broodje te eten en wat te drinken, de leidster die de groepjes heeft gevormd vraagt aan de jongens waar Jasper is. Omdat ze het niet weten en eigenlijk Jasper zijn vergeten liegen ze maar en wijzen en andere jongen aan die bezig is met zijn tas.
“Bij elkaar blijven,” zegt de leidster nog een keer streng zonder te controleren of die jongen echt Jasper is.
Ondertussen heeft Jasper begrepen dat Marcel en Vincent niet meer terugkomen en hij zonder groep in de speeltuin is, het beste is om naar de groep en uitgang te gaan denkt hij. Alleen waar is de groep en de uitgang met de picknicktafel vraagt hij zich af, dan trilt hij van de kou door een opstekende wind. Hij trekt zijn vest aan die om zijn middel zat over zijn spelweek t-shirt, dan gaat hij lopen. Het is beangstigend en ziet maar geen bekenden van zijn groep, hij twijfels om volwassen aan te spreken. Alles is zo groot, hetzelfde en de verleiding om ergens in te gaan is heel groot voor hem. Bij een achtbaan voor kinderen in zijn lengte en leeftijd weet de verleiding om er in te gaan te winnen, Jasper gaat in de rij staan achter een groepje kinderen.
“Kom op jonge man,” hoort hij een mevrouw zegen tegen hem. Met een hand op zijn hoofd wordt hij naar voren geduwd en in een karretje, “kom tussen Anne en Kim zitten.”
Dan gaat er een stang voor hem en zo zit hij stevig vast, “allemaal goed vasthouden!” Roept de mevrouw.
Deze mevrouw ziet hem aan voor jongen van haar groep, juist die jongen is net uit de rij gestapt omdat hij toch niet wilde maar had het niet doorgegeven aan zijn leidster. Hij had net als Jasper een donker blauwe vest aan. Jasper geniet ervan en dit is ook zijn eerste keer in een achtbaan, als mama en papa dit konden zien. Na de achtbaan rit stapt hij er uit en zonder dat iemand het in de gaten heeft loopt hij weer het park in om zijn groep te zoeken. De mevrouw die hem een duwtje gaf mist hem niet want haar groepje kinderen klopt bij het tellen, de jongens die uit de rij stapte staat er gewoon weer bij.
Twee uur gaan voorbij en de groep verzamelt zich voor de tweede keer om een ijsje te eten, Marcel en Vincent weten dat ze Jasper missen maar liegen om er onderuit te komen. Als er geteld word zorgen ze ervoor dat een jongetje twee keer wordt geteld, dat jongetje heet ook Marcel maar was twee jaar ouder. Als de groep klaar is mag er nog even gespeeld worden in de speeltuin, natuurlijk gaan ze twee jongens zonder Jasper.
Die is ondertussen nog dieper het park in gelopen in de gedachte dat hij zo naar zijn groep gaat bij de uitgang. Bij een treintje waarmee je door het park kan stopt hij, misschien kan ik zo wel bekenden zien denkt hij. De rij is gelukkig kort en al gauw geniet hij net als in de achtbaan van de rit, wat hij niet weet dat de treinrit een halfuur duurt want is het rondrit door het park met een kijkje achter de schermen. Personeel zagen Jasper wel, maar ze dachten dat hij bij een gezin hoorde dat voor hem liep.
Aan het einde van de dag verzamelen de kinderen zich bij de uitgang van de speeltuin, Marcel en Vincent zijn Jasper vergeten. Als de kinderen geteld worden en ook de oudere Jasper besluit hij na geteld te zijn ook bij de bus om toch terug te gaan het pretpark in omdat hij naar de wc moet, de leiding zucht maar laten hem toch gaan. Zijn tas en jas laat hij in de bus waar hij straks moet zitten en geteld is. Bij het terug gaan naar zijn bus lijkt de leiding hem te zijn vergeten want hij wordt tegen gehouden bij de uitgang waar alle kinderen worden geteld.
"Naam," zegt een leidster.
"Jasper," zegt de jongen.
Op de lijst met namen staat zijn naam als eerste maar al aangestreept, de leidster kijkt verder en ziet de jongere Jasper staan waar ze een vinkje achter zet. "Bus twee," zegt de leidsters.
Normaal en de regel was dat de leidster die telde ook de achternaam erbij zegt, maar deze leidster was zo gestrest door de drukte van de kinderen dat ze het vergat.
"Maar zat eerst in bus drie," zeurt de grote Jasper.
De leidster kijkt hem aan, "bus twee!" Jasper zucht en vergeet dan zijn spullen in bus drie liggen.
"Ben je niet wat vergeten Jasper," zegt een andere vrouweijke leidster die dan de rugzak en jas van de jongere Jasper omhoog houd.
De oudere Jasper kijkt naar de spullen, "die jas is niet van mij!" Bij de tas heeft hij twijfels, "tas wel!"
Eenmaal bij bus twee aangekomen meld Jasper zich en daar wordt hij op de lijst afgevinkt als ook de jongere Jasper. Vlak voor het rijden gaat de leidster met de jas van de jongere Jasper alle bussen af maar geen jongen die een jas mist, straks op het buurthuis aan de ouders maar aan de ouders vragen denkt ze. Aan een vergeten kind denken ze niet, want anders zal er ook een tas wezen. Zonder de jongere Jasper rijden de bussen weg van het pretpark, de groep zijn hem vergeten terwijl ze zo goed om hem zouden letten. Een lange busrit volgt van twee uur.
Jasper is ondertussen na zijn treinrit nog steeds aan het zoeken naar zijn groep met ondertussen een attractie in, hij ziet geen gevaar en andere bezoekers van de speeltuin denken steeds dat hij bij een gezin of groep hoort.
Zijn maag begint te knorren, alleen zijn ontbijt zit er in. Kijkend om hem heen zoekt hij naar wat te eten, een heel grote zak met patat op een bord trekt zijn aandacht. Net als de attractie gaat hij in de rij staan, beetje voor beetje schuift hij op.
Dan eindelijk komt hij voor een heel hoge balie in zijn ogen.
“Hallo jongeman,” zegt een aardige mevrouw. “Waar is zijn je ouders of groep, of kom je wat halen?”
Jasper slaat dicht en zegt niets, want hij is bang geworden.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

ammele

Geplaatst op

09-11-2014

Over dit verhaal

Het verhaal gaat over Jasper die vergeten wordt door de spelweek organisatie tijdens een uitje naar een pretpark.

Geef uw waardering

Er is 4 keer gestemd.

Social Media

Tags

Kind Pretpark Vergeten

Reacties op ‘Het vergeten kind’

  • Hoi. Tja, idee is best leuk, maar wat is er nu eigenlijk de bedoeling? Dat Jasper uit de achtbaan valt of zo? De zinsbouw loopt een beetje rommelig. Dan weer lange, dan weer korte zinnen. Er wordt aandacht gelegd op kleding en hoe dat gedragen wordt. Maar niet op of het warm is of koud Of het regent of sneeuwt. Jasper is in het pretpark vergeten door zijn school, maar dat wordt niet op tijd gemerkt. Oke, en dan? Jasper zwerft in zijn eentje door het park en heeft honger. Eindelijk is er de kans om iets te zeggen of te doen. Iemand spreekt met hem. Jasper zegt niets en boem. Dat was het. Sorry, maar dit verhaal smaakt als patat zonder zout. Het verhaal had zoveel mooier kunnen worden. Tips die je misschien kunt gebruiken. Ik laat het aan je eigen fantasie over hoe dit in te vullen. Jasper hoeft niet in de rij te staan. hij kan een paar bordjes met kliekjes patat leeg eten. hij blijft in het park tot het dicht gaat. zodra iedereen weg is, komt het park tot leven. A. Je kunt de geesten van alle dode kinderen te voorschijn laten komen, ooit omgekomen in het park. Jasper rent panisch rond. Als het park de volgende dag weer open gaat, vinden ze dode Jasper. B. Alle sprookjesfiguren komen tot leven als een soort Wizzard van Os. Jasper ontmoet allemaal sprookjesfiguren, mag mee in attracties. Hij beleefd een prachtige sprookjesnacht. Als het park de volgende ochtend open gaat, vinden ze Jasper ergens slapend en hij heeft de mooiste nacht van zijn hele leven beleefd. Maar iedereen beweerd dat het maar een droom is. Jasper vind dan in zijn jaszak iets wat hij cadeau heeft gekregen. (: Pehamo.

    Pehamo - 26-11-2014 om 08:21

  • Bedankt Pehamo voor je eerlijke reactie en kan het goed gebruiken.

    ammele - 28-12-2014 om 09:13

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd