Het jongetje zijn leven
Ik liep gisteren 's morgens rond in Delhaize, toen zag ik dat een kassierster bezig was met een jongetje zijn geld te tellen. De jongen kon niet meer dan 5 of 6 jaar oud zijn geweest. De Kassierster zei "Het spijt me, maar je hebt niet genoeg geld om deze pop te kopen." De kleine jongen draaide zich om naar de oude vrouw naast hem. ''Mevrouw bent u zeker dat ik niet genoeg geld heb?" De oude dame antwoordde ''Je weet dat je niet genoeg geld om die pop te kopen, mijn beste." Toen vroeg ze hem om daar te blijven staan voor slechts 5 minuten, terwijl ze wegging om rond te kijken. Ze vertrok snel.
De kleine jongen hield nog altijd de pop in zijn hand. Tot slot liep ik naar hem toe en ik vroeg hem aan wie hij deze pop wilde geven. "Het is de pop die mijn zus meest geliefd is en ze wilde het zo graag voor Kerstmis. Ze was er zeker van dat de Kerstman de pop aan haar wou brengen." Ik antwoordde hem dat de Kerstman het misschien binnenkort zou doen, en hij zich geen zorgen hoefde te maken. Maar hij antwoordde me verdrietig. "Nee, de Kerstman kan de pop niet naar haar brengen waar ze nu is. Ik moet de pop aan mijn mama geven, zodat zij ze kan afgeven aan mijn zusje wanneer ze naar daar gaat."
Zijn ogen waren zo droevig terwijl hij dit zei. "Mijn zusje is naar God gegaan. Papa zegt dat mama binnenkort ook naar God gaat en heel snel ook, dus ik dacht dat ze de pop kan meenemen om af te geven aan mijn zus.'' Mijn hart was bijna gestopt. De kleine jongen keek me aan en zei "Ik heb papa verteld dat mama nog niet mocht gaan. Ze moet wachten tot ik terug kom van het winkelcentrum." Toen liet hij me een hele mooie foto zien van zichzelf. Hij lachtte en vertelde me toen "Ik wil dat mama mijn foto meeneemt zodat ze me niet vergeet. Ik hou van mijn mama en ik wens dat ze niet te vertrekt, maar papa zegt dat ze moet gaan om bij mijn zusje te zijn."
Toen keek hij weer op naar de pop met de droevige ogen, heel rustig pakte ik snel mijn portemonnee en zei tegen de jongen "Stel dat we opnieuw het geld controleren misschien heb je wel genoeg geld voor de pop!'' "OK", zei hij, "ik hoop dat ik wel genoeg heb." Ik voegde een deel van mijn geld erbij zonder dat hij het zag en we begonnen te tellen. Er was genoeg voor de pop en zelfs wat extra geld.
De kleine jongen zei: "Dank u God voor het geven van genoeg geld!" En hij keek me aan en voegde eraan toe, "ik vroeg gisteravond voor ik ging slapen aan God om ervoor te zorgen dat ik genoeg geld had om deze pop te kopen, zodat mama die kon geven aan mijn zus. Hij hoorde mij! Ik wilde ook genoeg geld om een witte roos voor mijn moeder te kopen, maar ik durfde het niet aan God te vragen omdat ik al iets gevraagd had. Maar Hij gaf me genoeg geld om de pop en een witte roos te kopen. Mijn mama houdt van witte rozen." Een paar minuten later, de oude dame kwam terug en vertrok ik met mijn kar. Ik eindigde mijn winkelen in een totaal andere gemoedstoestand dan toen ik begon. Ik kon het jongetje niet uit mijn gedachten zetten. Toen herinnerde ik me een lokaal krantenartikel van twee dagen geleden, dat een dronken man die een vrachtwagen bestuurde, een auto raakte die bestuurd werd door een jonge vrouw en een klein meisje.
Het kleine meisje stierf meteen, en de moeder was achtergelaten in een kritieke toestand. De familie moest beslissen om de stekker uit te trekken, omdat de jonge vrouw niet in staat zou zijn om te herstellen van de coma. Was dit de familie van het jongetje? Twee dagen na deze ontmoeting met de kleine jongen, las ik in de krant dat de jonge vrouw was overleden. Ik kon mezelf niet stoppen en kocht een bos witte rozen en ging naar Funerarium waar het lichaam van de jonge vrouw lag voor de familie en de mensen om de laatste wensen te maken voor haar begrafenis. Ze was daar, in haar kist, met een mooie witte roos in haar hand met de foto van de kleine jongen en de pop geplaatst over haar borst. Ik verliet de plaats, tranende ogen, het gevoel dat mijn leven voorgoed is veranderd. De liefde die de kleine jongen had voor zijn moeder en zijn zus is nog steeds, tot op de dag van vandaag, moeilijk voor te stellen. En in een fractie van een seconde, had een dronken chauffeur alles van hem afgenomen.
Evangelos (Angelo) Kotopoulos
Reacties op ‘Het jongetje zijn leven’
-
kan niks anders zeggen dan 'wow.' echt heel mooi!
Rianne - 18-10-2012 om 18:28
ongewenste reactieMooi geschreven.
Tinkelbel - 18-10-2012 om 19:26
ongewenste reactieDankje voor de reactie's
Verwijderde gebruiker - 19-10-2012 om 10:48
ongewenste reactieMooi hoor!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
Verwijderde gebruiker - 21-10-2012 om 16:43
ongewenste reactieecht heel mooi geschreven ik hoop het niet meer mee te maken
Verwijderde gebruiker - 12-02-2013 om 15:45
ongewenste reactieSupermooi geschreven
Patros-Fibros - 08-04-2013 om 00:17
ongewenste reactieWow, echt heel mooi geschreven!!!!!
Verwijderde gebruiker - 17-06-2013 om 20:36
ongewenste reactieDankje allemaal
Verwijderde gebruiker - 30-06-2013 om 20:39
Reageren
Laatste berichten op het forum
- 14/08 verhaal van de dag
- 18/06 [s]hooi[/s] hoi
- 08/03 Goedkeuring verhaal
- 15/11 Eerste stuk van Dreambender
- 15/11 VERHALEN WEDSTRIJD!!!
- 31/10 Dit ben ik....
- 21/07 Vraag aan iedereen hier!
- 03/07 Wie kent het verhaal Jumbo
- 20/06 Hallo
- Naar het forum »
Laatste nieuwsberichten
Tips voor een Oost-Afrikaans avontuur: een gids voor ontspannend safari plezier
Spanning voelen bij online spelen
De beste online poker strategieën
Zij zijn duurzaam van zichzelf
Het ongelooflijke verhaal van Louis Zamperini
Liever vrolijk rondrijden in je Peugeot dan huilen in je Ferrari
Het wonder van Cesena: The Rockin’1000