Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Het konijn en het schaap

Dit is geen verhaaltje voor de heel jonge mensjes, want die zouden meteen zeggen: oh wat zielig, en dan verdrietig zijn. Zij begrijpen nog niet dat op deze wereld alle dingen die leven op de aarde (ja, zo heet de planeet waarop wij wonen) 'natuur' worden genoemd.

Onze planeet heet dus De Aarde. De natuur, dat is de zee, de meren en rivieren, de bossen, de struiken, planten en bloemen, maar ook alle dieren en alle mensen. De natuur op aarde is niet altijd vriendelijk, oh nee! Natuur is ook een harde storm, een heleboel regen of een aardbeving, wanneer de grond beweegt en huizen kapot maakt, of een dik pak sneeuw in de winter. Mensen houden dan niet zo van de natuur.

Maar de mensen vinden de natuur vaak ook heel fijn, een dag aan het strand met mooi weer, mannen vissen graag in de rivieren en meren, en iedereen wandelt ook erg graag in de bossen. Bossen ruiken heerlijk, en wanneer je geluk hebt zie je een eekhoorntje, rap-rap een boom in klimmen, dat rood-bruine beestje met zijn grote pluimstaart.

Ben jij al zo oud, dat je namen van dieren kent? Oh ja, de koe natuurlijk, en het paard. Ook de hond en de kat. Je weet van vogels en vissen, van vlinders en van wespen die zo gemeen kunnen steken. Zóveel dieren zijn er op de Aarde, dat ik ze ook allemaal niet kan noemen. Ik denk dat jij er nog véél meer weet dan ik nu genoemd heb ...

Van de mensen zijn er niet zoveel soorten als van de dieren. Eigenlijk is er maar één soort mens, een meneer of mevrouw, een meisje of een jongen, met twee armen en twee benen. Iedere wesp lijkt op iedere andere wesp, maar bij mensen is dat helemaal niet zo. Nee, kijk maar, je mama lijkt niet op je papa, je broertje of zusje lijken niet op de buurkinderen. Mensen zijn er in kleuren, wit, bruin en zwart, maar allemaal heten ze méns.

De mens van de natuur is erg belangrijk, ze doen veel goed werk, ze zorgen voor hun kindjes en ze zorgen ervoor dat andere mensen veilig kunnen zijn. Die zorgende mensen zijn dokters, zusters, brandweermannen en politiemensen, of de juf op school. Zij besturen de bussen en de treinen en ... oh .. ze doen nog zo veel meer. Mensen wonen in huizen, ze kopen eten bij de supermarkt en dan koken ze dat om 's avonds op te kunnen eten.

Voor de dieren in de natuur is dat héél anders; voor die dieren is er geen supermarkt en geen keuken .. en toch moeten ze eten om te kunnen groeien en om hun dierenwerk te kunnen doen. Omdát ze geen supermarkt hebben zoeken de dieren hun eten in de natuur. En ja, lief meisje of lieve jongen, dán lijkt het alsof de natuur opeens ook niet zo vriendelijk meer is. Je moet wel begrijpen dat de dieren dingen doen die wij zielig vinden maar die voor hen heel belangrijk zijn. Ze kunnen niet anders. Gelukkig heeft de natuur alles zo gemaakt dat er voor ieder dier eten is, zodat zij kunnen leven en groeien.

Je hebt vast wel eens een spinnenweb gezien - zo'n heel dun kleedje in een boom of een struik.. Dat kleedje maakt zij niet omdat ze dat zelf zo mooi vindt. Nee, ze maakt dat kleverige kleedje voor maar één ding: er een vlieg in te vangen. Komt er een vlieg in, dan kan meneer of mevrouw spin hem pakken en opeten.
Ach, nu denk je, het is maar een lastige vlieg, van mij mogen ze die best opeten hoor.

Veel dieren in de natuur eten andere dieren -- néé niet de koe of het paard, die eten lekker lang en sappig gras, of dat eekhoorntje dat de zaadjes van dennenappels eet. Ook de kat en de hond niet, want die eten de brokjes die hun baasjes hun geven. Maar in de zeeën, rivieren en meren eten grote vissen kleine visjes... in verre landen vangen leeuwen en tijgers herten. In die natuur zijn dieren vaak de vijanden van andere dieren. Niet omdat ze er een hekel aan hebben hoor, maar voor die dieren is de natuur eigenlijk een soort supermarkt.

Nu denk je natuurlijk dat de grootste dieren uit de natuur ook grote andere dieren eten. Wel nee joh. Olifanten (en weet vast we hoe groot die zijn), eten ... gras en bladeren; nijlpaarden, ook al van die héél grote dieren, eten ook al gras en waterplanten.

Soms vinden de dieren elkaar helemaal niet aardig en wanneer ze er eentje tegenkomen die ze niet leuk vinden dan gaan ze vechten, maar veel dieren kunnen heel goed samen leven en elkaar niet aanvallen. Denk eens aan honden en katten. Heel vaak, wanneer een hond een kat ziet, dan gaat hij enorm hard blaffen en jaagt hij de kat weg. Maar die hond zal die kat niet opeten. Soms wonen in een huis een kat en een hond samen en slaapt de kat soms met de hond in zijn grote mand. Die zijn vrienden geworden. Ja, er kan vriendschap zijn tussen twee heel verschillende dieren.

Nu zal je denken: hé zeg, dit verhaal heet het konijn en het schaap. Ik heb nu een heleboel gehoord over een heleboel dieren maar nog niets over een konijn of een schaap. Je hebt gelijk lief kind, maar verhaaltjes worden geschreven zodat je er iets van kunt leren. Je bent erg geduldig geweest.

Dus nu ga ik je in het verhaal meenemen naar een grote weide achter een boerderij. Vaak is een weide alleen voor koeien, maar deze is alleen voor schapen. Daar eten ze het gras, slapen dan een uurtje, en dat doen ze vaak en elke dag weer. In de lente en in de zomer hebben ze kort haar, want de boer heeft dat afgeschoren, maar in de koude maanden hebben ze een lekkere dikke vacht om zich warm te houden. Het was in zo'n koude maand dat er iets gebeurde op dat weiland... want op een dag liepen er niet alleen schapen op het gras, maar ook een heel klein wit konijntje. De schapen hadden wel vaker konijnen gezien natuurlijk, want die wonen ook graag in weilanden, maar dan in een hol onder de grond. Maar zo'n kleintje ... en waar is zijn moeder?
Een van de schapen stapte voorzichtig naar het kleine witte konijntje:
- hee kleintje, wat doe je hier zo alleen? Waar is je mama?
Het konijntje schudde haar kopje en keek naar het schaap met traantjes in haar rode oogjes.
- ben je verdwaald misschien? Woon je in ons weiland, of in eentje verderop?
Het konijntje schudde weer met haar kopje.
- ik heet Bella, zei het schaap, hoe heet jij?
- ik wwweet het niet, zei het konijntje, ik heb geen mama en geen naam. Maar ik heb het zo erg kkkoud.
Bella blies haar warme adem tegen het witte vachtje;
- ik ga er even bij liggen, dan kan je tegen mij aankruipen. Ik zal je ook een naam geven, want wij hier op de weide hebben allemaal een naam. Ik noem je Witje.
Het kleine konijntje was geweldig blij want nu was ze lekker warm én ze had een naam.

Op een nacht, er was volle maan, dus kon je de wei en de schapen goed zien, kwam er gevaar. Schapen slapen dan wel veel, zeker wanneer de zon onder is, maar ze hebben geleerd wát gevaar is. Het was een vos die onder het gaas door was gekropen op zoek naar eten; en tja, vossen eten wel eens een schaap en ook heel graag een konijn. Meteen toen ze wisten dat de vos er was, was iedereen ook wakker; ze zouden die rover wel eens leren om zijn eten maar ergens anders te gaan zoeken. Een van de andere schapen pakte Witje met haar bek op en zette haar op de rug van Bella. Iedereen hield al erg veel van Witje en ze wilden niet dat de vos haar zou pakken. Vijf schapen gingen rond Bella staan.
- niet bang zijn kleintje, die gemene vos zal jou niet te pakken krijgen.
De schapen gingen allemaal heel hard blaten - en daar kwam de man van de kudde aan, een groot schaap met erg lange en scherpe hoorns. Hij rende op de vos af en stootte hem hard met zijn kop.
- wegwezen rover! Als je niet snel weggaat zal ik je mijn hoorns eens even laten voelen!
De vos begreep dat er maar één ding was wat hij kon doen: wégwezen.
Alles werd weer rustig op de wei, maar Witje bleef op Bella's rug slapen.

Ze bleef bij de schapen wonen, ook toen die in de stal moesten omdat het was gaan sneeuwen. Omdat schapen veel sneller kunnen lopen dan konijnen, droeg Bella het kleine Witje vaak mee op haar rug en vond het altijd fijn wanneer het konijntje haar Mama Bella noemde.. De boer wist natuurlijk dat het konijntje bij de schapen woonde, hij had voor haar wel eens wat worteltjes en sla meegenomen wanneer hij op de wei was.

Terwijl het buiten erg koud was woonden de dieren in de warme stal; de schapen groeiden een dikkere wollen vacht en Witje was al geen klein konijntje meer. Het dochtertje van de boer kwam iedere dag naar de stal en speelde met Witje, die dat best gezellig vond. Het meisje had altijd wel wat lekkers bij zich en iedereen kon zien dat het konijn en het meisje erg veel van elkaar waren gaan houden. Bella zag het ook, en begreep wel dat kleine meisjes veel beter met een konijn kunnen knuffelen dan dat schapen dat kunnen.
Bella was dan ook niet verbaasd toen het meisje op een dag tegen haar zei:
- Bella, ik heb aan mama en papa gevraagd of het konijntje bij mij mag komen wonen. Ze vonden het goed. Jij was altijd haar mama, maar ik wil zo graag haar vriendinnetje zijn. Ik heb al een naam voor haar bedacht: ik noem haar Witje.
Bella moest bij zichzelf wel even lachen, Witje was toch ook haar naam voor het konijn.
Omdat schapen niet met mensen kunnen praten en omdat ze toch wilde vertellen dat het goed was dat Witje bij het meisje ging wonen, streek ze met haar kop tegen het been van het meisje en mekkerde zacht mèeh - het is goed meisje.

Ik weet niet of er meer konijnen bij schapen hebben geleefd, of dat andere dieren die zo heel anders waren, met elkaar vriendjes werden.
Ik weet wel dat op die boerderij heel veel tevredenheid en geluk was: Bella, omdat ze wist dat Witje nu heel gelukkig was, Witje,omdat ze een lief vriendinnetje had gekregen, en het meisje omdat ze met het konijn kon knuffelen en alles aan haar kon vertellen.

Alle vriendschap, tussen dier en dier, of tussen dieren en mensen, maar vooral tussen mensen en mensen is heel mooi en heel belangrijk, omdat het zo gelukkig maakt.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Irene O.

Geplaatst op

01-02-2016

Over dit verhaal

Een beetje kennis, verpakt in dit verhaaltje over de vriendschap tussen een twee dieren

Geef uw waardering

Er is 15 keer gestemd.

Social Media

Tags

Vriendschap

Reacties op ‘Het konijn en het schaap’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd