Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Zie Ik sta aan jouw deur en Ik klop.

(Openbaring 3 vers 20)
Zie Ik sta aan de deur en Ik klop.

Zeker al tien mannen, van beroep marconisten, zitten in de
wachtkamer van een telegraaf maatschappij om een baantje te
bemachtigen

Ze komen op een advertentie af, die één marconist vraagt en
hopen met deze sollicitatie dát baantje te bemachtigen. .

Tussen negen en twaalf uur ´s morgens moeten ze zich melden
op het kantoor van de maatschappij.

Zo zitten ze te wachten, terwijl ze een praatje maken.

De een vertelt, waar hij nu werkt; een ander maakt duidelijk,
wat hij van de nieuwe baan verwacht.

En iedereen pocht voor zich dat ze zo goed zijn.

Als ze een paar uur hebben gewacht en gepraat zonder dat
iemand van hen was binnen geroepen, beginnen ze toch te
mopperen:

'Een mooie boel hier: wordt je om negen uur uitgenodigd en
ondertussen loopt het al tegen elven en er is niemand die naar
ons omziet.

Als het er hier zó aan toe gaat, zal de uitbetaling ook wel
rammelen.

Zo zitten ze te praten en te mopperen.
Om elf uur komt er nog een verlaatte sollicitant binnen.

Hij wordt met hoongelach ontvangen:
'U zit hier vanavond om zeven uur nog, hoor!'

De man gaat rustig zitten en spreekt echter geen woord meer.

Na enkele ogenblikken staat hij op en gaat zonder kloppen de
directiekamer binnen.

Iedereen kijkt verbaasd.

Na korte tijd komt hij met een stralend gezicht naar buiten
en zegt:

'Mijne heren, u kunt wel naar huis gaan, want ik ben
aangenomen.'

Geërgerd en verbaasd vragen de anderen hoe dat nu toch
mogelijk is. 'Wel, de zaak is heel eenvoudig, zodra ik binnen
kwam, hoorde ik door de luidspreker in de hoek van deze
wachtkamer heel zachtjes in morsetekens:

'Indien u dit bericht(sein), hebt vernomen, mag u binnen komen
en wordt u aangenomen'.

Dit bericht werd al vanaf negen uur vanmorgen over de
luidspreker uitgezonden.

Hebben jullie dat dan niet gehoord?
Geen van de mannen had aandachtig geluisterd.

Ieder was veel te veel vervuld geweest van zichzelf,
om naar de boodschap te kunnen luisteren.
En daarom ging de betrekking aan hen voorbij.
Zo gaat het ook met het kloppen van Yeshua, (Jezus)
aan de deur van je hart.

Misschien zeg jij:

"Ik heb Yeshua nog nooit horen kloppen!"

Als je niet aandachtig luistert, hoor je Hem niet.
Als je te druk met jezelf, je carrière, je hobby's, enz.,
bezig bent, hoor je Hem niet.

Misschien wil je Hem ook liever niet horen; want je moet dan
wel alles loslaten; ja, je moet jezelf loslaten.

"Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop, indien iemand Mijn stem
hoort en de deur van zijn hart opent, dan kom Ik bij hem
inwonen en Ik zal maaltijd met hem houden en hij met Mij.

Yiooda.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Yiooda

Geplaatst op

06-01-2015

Over dit verhaal

Soms kan stilte levensreddend zijn

Foto's

Geef uw waardering

Er is 4 keer gestemd.

Social Media

Tags

Druk

Reacties op ‘Zie Ik sta aan jouw deur en Ik klop.’

  • openbaring 3:20 Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij. Indien Christus klopt en des mensen harte neigt. Hij zal openen en Zijn Geest in het hart zenden en ZIjn lieve genade en gunst meer en meer doen gevoelen. Christus is het Levende water. Wie dat Water zou mogen smaken zal nimmer meer dorsten. De mens die God vind. verliest eerst zichzelf. krijgt de rechtvaardigmaking. ondervind de heiligmaking ten dele. en zijn dood zal een ingang zijn van dood naar leven. De ingang naar Christus zijn ziele Bruidegom. Wat is God barmhartig en liefdevol dat Hij ons, zondaren nog een Middelaar heeft willen geven. Och wij arme mensen, wie kent Hem? wie ondervind Hem? Wie draagt de smart vanwege zijn zonden? Wie kent Zijn liefde, trouw en genade? wie mag geloven dat Christus alles voor zijn ziel geworden is. Ik niet. daar ik toch christen ben. Ik draag de erfzonde en smet. Ik draag mijn eigen zonde. Ik moet dagelijks ondervinden in de ban te zijn van mezelf. Mezelf liever te hebben dan God. Dat mijn hoogmoed en trots hoogtij viert. Dat Christus geen waarde voor mijn ziel heeft. terwijl ik toch gevoel dat Hij bestaat en ook naar niet gerechtvaardigde mensen om wil zien. Hij doet het water wel tot aan de lippen komen, maar nooit er over heen. Hij weet hoe breed onze schouders zijn en wat wij kunnen dragen. Christus heeft overwonnen, maar is jou hart al van Hem? Smeek toch om Zijn genade. Dan kan je roepen: Weg wereld, weg schatten, gij kunt niet bevatten hoe rijk dat ik ben. Ik heb alles verloren, maar Jezus verkoren, Wiens Eigen ik ben!!! Verloren of verkoren, een eeuwigheid verschil..

    heije - 19-06-2015 om 15:08

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd