Het Bos der Dode Duivels [1]

Het was diep in de nacht. Daar liep ik dan, niet wetende waar ik liep besefte ik dat ik in groot gevaar was. Eindelijk wist ik waar ik was. In het duistere gedeelte van het Zwarte Woud. Langzaam en op mijn hoede liep ik dwars door deze wilde woesternij van dode bomen, sompige gronden, dodelijke dieren en... de begraafplaats van de vele slachtoffers die er zijn omgekomen.

Ja, je leest het goed. Diep in het Zwarte Woud, vanaf ons koude kikkerland 43 km oosterlijk, 666 kilometer zuiderlijk. Deze plaats der doods ligt, net zoals de sagen luiden, op een hoogte van 666 meter hoogte. De verhalen gaan, dat als het volle maan is, er nietswetende slachtoffers vallen door een onbekende reden. Komt het door uitdroging? Komt het door verhongering? Of komt het door het verhaal van de Oude Carosy Calamferas?

Deze Spanjool beweert dat hij tijdens zijn landexpeditie naar Denemarken, op per ongelukke wijze, bij het Zwarte Woud terecht kwam. Deze mystieke plek vol gevaren had onder de Spanjolen de bijnaam 'El Bosque de los diablos muertos'. Ook wel 'Het Bos der Dode Duivels'. Wat de reiziger had meegemaakt, was alleen te omschrijven als je het zelf zou meemaken en nog overleven ook. Het was echt afgrijzelijk om mee te maken, het was...

TO BE CONTINUE...