Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

niet verwacht, je bent geweldig

‘Oh, echt waar?! Wat leuk. Ik heb altijd al een vriendin gewild die op meiden valt!!’ Bel zegt het met zoveel enthousiasme dat ik bijna ga denken dat ik haar net verteld heb dat ik de loterij heb gewonnen en zij de helft krijgt.
‘Nou zo leuk is het anders niet hoor.’ Toch kan ik mijn glimlach niet inhouden. Ik wist dat ze goed zou reageren. Zo goed nee dat had ik niet verwacht.
‘Ik weet het allemaal niet zeker hoor. Ik bedoel ik vind alleen Saar leuk. Ik heb nog nooit een ander meisje leuk gevonden. En jongens zijn geweldig. Dat gaat niet opeens veranderen of zo’ Nu lach ik echt. Nee natuurlijk veranderd dat niet. Jongens zijn en blijven geweldig.
‘Oke, ja dat snap ik. Waarneer ben je haar eigenlijk leuk gaan vinden?’ vraagt Bel.
We zitten bij haar thuis. Omdat we op verschillende scholen zitten spreken elkaar niet meer zo vaak als vroeger. Toch hebben we nu tijd gemaakt om wat bij te praten, waar ik erg blij mee ben.
‘Nou we stonden laatst dus buiten om de schoolfoto’s te maken. Dus we staan klaar voor de klassenfoto als de volgende klas aan komt lopen. Ik kijk een beetje rond en opeens, uit the middle of no where, springt Saar voor de camera en gaat in een modelpose op de grond liggen net als de fotograaf een foto maakt. iedereen lachen natuurlijk . Ik dacht echt zo van: wat een raar kind zeg. En je weet dat ik rare mensen altijd aardig vind.’
‘Dus vond je haar leuk? Dat snap ik niet helemaal.’ Bel trekt haar zielige puppy gezicht.
‘Nee ik was nog niet klaar. Ze had mijn aandacht getrokken en een paar dagen later kwam ik haar tegen in de hal. Nou ja eigenlijk kwam ze mij tegen. Ik was een beetje aan het rondlopen met Lexi en toen riep er iemand achter me heel hard boe! En ik schrok me rot..’
‘Dat doe je altijd’ merkt Bel op.
‘Ja, ja weet ik. Ik draaide me om en daar stond Saar helemaal aan het lachen en ze zei hikkend: sorry hoor dat moest echt even je zag er zo gespannen uit, voel je je al beter? En ik zei: Hum, ik denk het? Saar: mooi, ik zie je later wel weer. En toen liep ze weg. Daarvoor kon ik alleen denken aan hoe lullig Daan weer eens had gedaan tegen Ron maar toen kon ik Saar opeens niet meer uit mijn hoofd halen. En ik vond het zo vaag weet je want ik had nog nooit zoiets gevoelt. Niet voor een meisje tenminste. Dus eerst dacht ik dat ik haar alleen bewonderde. Alleen blijf ik maar denken aan haar leuke lach en die eeuwige muts. Dus ik moet haar wel leuk vinden toch?!’ en daar zijn de twijfels weer.
‘Ja ik denk het wel. Je zou het uit moeten zoeken.’ antwoordt Bel.
‘Dat gaat niet zo makkelijk.’
‘Ik wil weten hoe ze er uitziet. Heb je een foto of zo?’
‘Nee ik ben geen enge stalker. Ze heeft altijd een muts op daarom heb ik haar haar nog nooit gezien. Ze heeft heldere blauwe ogen, geen make-up, heeft ze niet nodig, en haar kleren zijn een beetje in de skater look.’ bloesem bloeit op in mijn buik als ik aan haar denk.
‘Je vind haar echt leuk’ zegt Bel triomfantelijk.
‘Hoezo?’
‘Je begint helemaal te stralen. Wat leuk!’ Ze knuffelt me. ‘Ben ik de enige die het weet?’
‘Nee Lexi weet het ook en ik denk dat ik het Ron ook ga vertellen.’
‘Hoe reageerde Lexi?’
‘Goed, iets minder enthousiast dan jij.’ Ik knuffel Bel terug.
Ze gaat voor me zitten en kijkt me opeens heel serieus aan. ‘Luister, mensen moeten je nemen zoals je bent. Als ze je opeens niet meer mogen omdat je misschien op meiden valt zijn het je vrienden niet. Dan zijn ze je niet waard. Ik zal er altijd voor je zijn wat je ook kiest. Ik hou van je, oke?’
‘Ja, ja. Ik hou ook van jouw. En nu ophouden anders moet ik zo nog janken.’
Ik weet niet of ik moet huilen of lachen.

‘Doe gewoon waar jij blij van wordt. Dan vind ik alles goed.’ zegt Ron als we het lokaal uit lopen.
‘Mooi dankje. Kom je bij ons zitten? Ik heb met Lexi afgesproken.’
Hij geeft geen antwoord maar loopt achter me aan. Lexi zit al aan onze vaste tafel. We baalde toen we hoorde dat we niet bij elkaar in de klas kwamen na de brugklas. Gelukkig zit ik nog met Ron in de klas.
‘Moet je kijken.’ Lexi tikt me aan als Saar met een ‘stoer’ loopje de aula in komt lopen. Als ze ziet dat ik naar haar kijk glimlacht ze. Snel kijk ik weg.
‘Ron, dat is Saar’ fluister ik.
‘Mm niet verkeerd. Lelijk is ze niet’
‘Ik haat je. Je waagt het niet.’ ik kijk hem boos aan.
Hij glimlacht me toe ‘Ik hou ook van jouw. Wees niet bang, ze is helemaal voor jouw. Niet mijn type.’
‘Sinds waarneer heb jij een type.’ bemoeit Lexi zich er mee.
‘Haha, ja dat vroeg ik me ook al af.’ zeg ik.
‘Hi!’ ik schrik.
Saar loopt langs onze tafel. ‘Hoi.’ zeg ik vlug. Ze laat haar hand langs de tafel glijden als ze knipoogt, lacht en gaat dan aan de tafel achter ons zitten. Waar wat mensen uit haar klas zitten. Ik herken ze nog van de schoolfoto.
Ron fluit zachtjes.
‘Zo iemand hier heeft sjans.’ zegt Lexi.
‘Hou je kop Lex, dadelijk hoort ze je nog.’ Al denk ik niet dat mijn vrolijkheid nu nog weg kan gaan.
‘Ik denk dat je wel een kans maakt.’ fluistert Ron.
‘Hoezo?’ Hoezo, waarom, nee tuurlijk niet.
‘Ze doet niet voor niks zo tegen je en geef toe ze is een beetje jongensachtig. Heb je dat loopje gezien? Niet slecht bedoelt hoor’
‘He, homo!’ roept iemand achter ons.
Oke. Ik had ongelijk mijn vrolijkheid is spontaan verdwenen.
‘Nee niet weer’ mompelt Ron naast me.
‘Ja ik had het tegen jouw.’ Buldert het door de aula. Hoofden draaien nieuwsgierig onze kant op.
Ron draait zich om. ‘Ik ben geen homo Daan’ zegt hij met een neutraal gezicht.
‘Meneer Daan voor jouw. Waarom ga je dan alleen met die chickies om?’ Daan kijkt Ron met een boosaardige blik aan.
‘Omdat ik ze kan krijgen Daan.’
‘Meneer Daan.’ schreeuwt een van Daans ‘vrienden’.
‘Ik weet wel hoe we hem een kopje kleiner kunnen krijgen.’ Daan begint op Ron af te lopen. Die is inmiddels opgestaan.
Lexi kijkt me bang aan. ‘Waarom doet niemand iets?’
‘Waarom doen wij niets?’ vraag ik meer aan mezelf dan aan Lexi.
‘Blijf met je gore poten van hem af’ Saar komt met grote passen op Daan aflopen.
‘Dus jij denkt dat je die flikker kan beschermen?’ Daan zet een stap naar Saar toe.
‘Jep’ ze gaat tussen Ron en Daan in staan en kijkt Daan zelfverzekerd aan.
‘Waarom wil je hem beschermen? Hij is niks waard.’
Ron krimpt in elkaar.
‘Hij is meer waard dan jij ooit kan zijn en ik mag hem. Jouw mag ik niet. Een goede reden om jouw in elkaar te rammen.’ ze gaat recht voor Daan staan en duwt Ron voorzichtig een stukje weg.
‘Ha, alsof je dat zou kunnen’
‘Bang voor een meisje Daantje?’
‘Oh, ben je een meisje dan. Het spijt me dat wist ik niet.’ zegt hij sarcastisch.
‘Dat zal jij dus nooit te weten komen. Misschien dat dit genoeg bewijs is.’ Ze trekt de muts die ze over haar oren had getrokken van haar hoofd en stapt achteruit. Er valt een woeste bos donkere krullen over haar rug. Ze draait zich om en gooit haar muts naar me toe. Ik vang hem verbijsterd op. Krijg een knipoog. Daan kijkt gebiologeerd toe. Ron kan alleen maar staren en staren en staren. Ik neem het hem niet kwalijk, wat is ze toch prachtig.
Dan gaat de bel. ‘Je hebt geluk Daantje. Blijf voortaan uit zijn buurt’ ze wijst naar Ron, kijkt Daan aan en loopt dan weg. Een paar verdwaalde krullen steken boven de massa uit.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

merel14

Geplaatst op

14-05-2013

Geef uw waardering

Er is 3 keer gestemd.

Social Media

Tags

Homoseksueel Liefde Pesten

Reacties op ‘niet verwacht, je bent geweldig’

  • Wauw, nu al helemaal verliefd op dit verhaal. Ik ga sowieso nu ook de rest lezen. Dankjewel voor dit verhaal!

    Liuwe - 20-02-2019 om 16:31

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd