Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Hij en zij

Haar lach, haar bewegingen, haar sprankelende ogen, elke keer als ik haar zie, verlang ik meer en meer naar haar. Ik snak naar haar liefde, die toch zo ver weg lijkt te zijn, terwijl ze op een korte afstand van me af staat. Ik gluur naar haar, ik bespied haar en ze weet het. Waarom negeert ze onze liefde, omdat haar en mijn vader een dezelfde persoon zijn, omdat ze in liefde is gevallen met die graaf en morgen zal trouwen? Ik ontbreek toch niets, als knapste prins van het koninkrijk zou ieder meisje op me moeten vallen. Wat willen ze meer dan een knappe prins? En als we eerlijk zijn is die graaf alles behalve knap, zelfs op de mooiste lentenacht, wanneer het maanlicht op zijn prachtige glimlach met zijn spierwitte tanden die trouwens ook nog perfect recht stonden, scheen en zijn gespierde lichaam na een frisse duik sprankelde, zou hij mijn schoonheid niet kunnen evenaren. Maar er is iets aan hem, het zit in zijn ogen, vriendelijkheid, humor en macht die zijn ogen uitstralen, valt ze daar op? Dat kan niet, ik heb die uitstralen weken geoefend voor de spiegel of het wateroppervlak, die was perfect. Ik reuk haar geur , de geur van rozen, rode rozen, ze heeft al altijd zo geroken, het zit in haar blonde haren, in al haar kleren, in haar hart. Het kan niet, het kan niet dat ze trouwt met die graaf , ik vermoord hem, vanavond nog en niemand zal ooit weten wie het deed en waarom. Ze zal bedroefd zijn, ze zal bij mij komen uithuilen, op mijn schouder, ze zal verliefd worden, ze zal onze liefde zien en we zullen samen verder leven, voor altijd.

Hij kijkt naar mij en ik zie het. Ik weet niet of hij er zich van bewust is dat ik het zie, maar dat scheelt me niet. Waarom kijkt hij me zo aan? Valt hij op mij, hij weet dat dat onzin is, niet enkel omdat hij mijn kleine broertje is, maar ook omdat ik morgen trouw. Hij zou zijn gevoelens voor mij moeten verwerpen, het kan zo gewoon niet. Wat gaat er in zijn hoofd rond, fantaseert hij over mij, denkt hij aan mij, aanbid hij mij? wil hij mijn liefde, want hij lokt mij met zijn ogen, Zijn ogen die stralen, zijn knappe donkerblauwe ogen, dat merk ik nu meer dan ooit. ik heb mijn broertje eigenlijk altijd al knap gevonden, zij lichaam, zijn gezicht, zijn mannier van doen en dan vooral wanneer hij je zijn belevenissen vertelt waarvan de helft verzonnen is. Als hij nu niet mijn broer was dan, nee, ik wil het me niet inbeelden nooit, of het loopt nog is verkeerd, net zoals bij hem. De graaf is trouwens alles voor mij, mijn leven, mijn ziel, mijn toekomst, wat moet ik zonder hem en zijn ogen, zijn warmte die ik tot bij me voel als ik net zoals nu langs hem sta. Zijn lichaam is van de goden, een geschenk uit de hemel, en dat is mijn broertje eigenlijk ook, want al zag me de graaf op de mooiste lentenacht, wanneer het maanlicht op zijn prachtige glimlach met spierwitte tanden, die trouwens ook perfect rechtstonden scheen, en zijn gespierde lichaam na een frisse duik sprankelde, zou hij nog steeds niet de schoonheid van mijn broer evenaren. Maar mijn broer heeft niet die uitstraling waar ik voor gevallen ben. Morgen zal ik trouwen met de man van wie ik hou en van mijn droom werkelijkheid maken.

Mijn engel, mijn blonde engel, ze straalt. Het liefst wil ik mijn armen om haar heen slaan en haar borsten bestanden, haar prachtige lichaam. Nog 1 dag en dan ben ik bij haar, voor altijd, dan is ze van mij. Ik zie haar over mijn echtgenotes schouder heen, mijn vlam, de vrouw, de mooiste vrouw die ik ooit in mijn leven zag, de beste vriendin van mijn vrouw. Haar opgestoken rode haren doen me verlangen ze aan te raken, te ruiken, haar vrouwelijke rondingen, haar volle lippen, haar grote ogen, ze is perfect. Maar ze is een heks, hoeveel mannen ze al heeft verleid, hoeveel ze er heeft meegenomen naar haar kamer zonder gehuwd te zijn, en ik begrijp deze mannen volkomen, ze is het waard. kreeg ik de kans, maar morgen trouw ik, met haar, het meisje met de rozengeur. Ze is lief, vriendelijk, zachtaardig, geen pure schoonheid, maar het gaat er mee door, pure schoonheid ben ik trouwens ook niet. Zeker niet vergeleken met de broer van mijn verloofde die naast me staat, zijn lichaam, zijn haar, zij ogen, was ik hem dan had ik elke vrouw kunnen hebben behalve mij verloofde want zij is zijn zus, de rede waarom ik zeker niet hem wil zijn. Een leven zonder haar, kan ik me niet voorstellen, ze helpt me, ze sust me, ze heeft me lief om wie ik ben. Niet zo mooi en iedereen ziet dat haar broer op haar valt, hij gluurt, maar mijn verloofde kijkt niet om naar hem, ze moet hem niet, hij is haar broertje en hoewel al zag men mij op de mooiste lentenacht, wanneer het maanlicht op mijn prachtige glimlach met spierwitte tanden die trouwens ook recht stonden , scheen en mijn lichaam na een frisse duik sprankelde, zou ik nog steeds niet de schoonheid van haar broer evenaren. Maar ze kiest niet voor hem, maar voor mij, ze is van mij en van niemand anders.

Hij staat daar , de knapste prins van het hele koninkrijk. Hij kijkt niet naar mij, maar naar mijn beste vriendin, zijn zus, waarop? Ziet hij het niet, ziet hij niet mijn beeldschoon lichaam, mijn prachtig rood haar en mijn mooie lichaam. Ik het mooiste meisje van het koninkrijk hoor samen met hem. Hij moet naar me kijken en hij zal naar me kijken. Weldra trouwt mijn vriendin toch en dan kan hij haar liefde wel vergeten en wat meer tijd op mij vestigen. Ik spreek al van geluk dat mijn vriendin niet op hem valt, maar op de graaf, alhoewel de graaf belang niet zo mooi is als hem. Al zag ik de graaf op de mooiste lenteavond, wanneer het maanlicht op zijn prachtige glimlach met spierwitte tanden die trouwens ook rechtstonden, scheen en zijn lichaam na een frisse duik sprankelde zou hij nog steeds niet de schoonheid van hem evenaren. Mijn schat, mijn voorbestemde. Een nacht met hem is alles wat ik wel en dan wil hij wel meer, dan zal hij voelen wat ik elke dag voel, onze liefde. Zolang die graaf maar niet meer naar me kijkt, niet zo naar mijn rondingen, naar mijn vrouwelijkheid. Ik moet de graaf niet, hoe hij gluurt, hij is verloofd, wordt wakker. Ik begrijp dat hij me mooi vind, maar dat moet hij die gedachten maar ui zijn hoofd zetten. Mij krijgt die lelijkerd nooit, ik wil hem niet, ik wil haar broer, voor mij alleen en voor niemand anders.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

lala

Geplaatst op

18-07-2013

Over dit verhaal

De gedachten van vier soms niet zo onschuldige mensen op 1 plaats

Geef uw waardering

Er is 8 keer gestemd.

Social Media

Tags

Broer Liefde Verloofde Vriendin Zus

Reacties op ‘Hij en zij’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd