Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Zonder gedag te zeggen

Het is alweer licht buiten. Niemand heeft in de gaten dat het al licht is buiten. Iedereen ligt binnen, de gordijnen dicht waardoor het binnen redelijk donker blijft. De gemiddelde toestand is standje spaceshuttle. Een aantal heeft paddo's op, sommigen xtc, anderen GHB of ketamine. De kamer is een dierentuin met kooien van drugs met daarin mensen die als dieren zijn opgesteld. Ik denk dat een gemiddeld nuchter persoon in deze kamer haar ogen meer uitkijkt dan in Blijdorp of Emmen. Het verschil tussen de mensen in deze betreffende woonkamer en de dieren in Blijdorp en Emmen is dat deze mensen zichzelf gevangen hebben gezet in een waas van drugs. De dieren worden vastgezet en geforceerd bekeken te worden door betalende belangstellenden.

Ik besluit weer naar binnen te lopen. Kom binnen in een keuken die niet direct te herkennen is als keuken. Er staan meerdere pannen. De minder heftige drugsgebruikers – die genoeg hebben aan een flinke dosis thc en een biertje – hebben deze pannen gebruikt voor het maken van een omelet en knakworstjes en er liggen lege pakken ijsthee en bierflesjes; een stuk of 10 half opgerookte sigaretten liggen – eentje nog smeulend op het steen – op het aanrechtblad. De 3 asbakken die er ook te vinden zijn, zijn klaarblijkelijk niet gevonden door de aan stukken gereten hersens van de rokers. Eén deel van het aanrecht is schoon. Terwijl ik de boel in me opneem loopt Jannes – een stoner die in zijn leven al zo veel wiet heeft gerookt, gegeten en volgens mij ook weleens gesnoven dat hij een dermate grote resistentie heeft dat hij de eerdergenoemde 3 vormen van innemen tegenwoordig zo veel mogelijk combineert – binnen en vraagt me waar de spacecake ligt. 'Ik geloof op de bank, bij Jeremy', antwoord ik. Jeremy is de soort van eeneiige stoner tweeling van Jannes, maar dan van een andere moeder. De twee zijn de meest aardige personen ter wereld, als je maar van hun wiet afblijft. Ze hebben dezelfde humor die niemand goed vindt maar iedereen begrijpt omdat iedereen weet dat ze samen de wereld iets anders – door een zeg maar "groene bril" – zien. 'Thanks man', zegt hij terwijl hij slechts één oog weet op te trekken en een halve glimlach produceert.

Ik loop door vanuit de keuken naar de woonkamer. Dit tafereel is fascinerend. Ik heb slechts bier op, een half kratje ongeveer, maar ik kan het hebben. Het is een vierkante woonkamer met bij binnenkomst links een eettafel met 4 stoelen. 2 lamme, totaal van de wereld ogende gasten, Jens en Jessie, bezetten 2 stoelen en hangen met hun hoofd op tafel. Ogen dicht. Wat ze ophebben weet ik niet, maar deze twee houden er wel van om het een en ander zo nu en dan te mixen. Ze hebben weleens een blender gepakt en daar ranja, gemixt met een beetje GHB, een halve XTC pil, een schepje 2CB en MDMA ingegooid. Toen lagen ze er niet bepaald bij zoals nu. Even gaat het door me heen te controleren of ze OK zijn. Ze hebben er vaak zo bijgelegen dus ik laat het voor wat het is. Aan de andere kant van de kamer staat een stoffen hoekbank, groot genoeg voor een man of 6 om op te zitten. Hier liggen Steven en Jos half op, ernaast zitten Jeremy en inmiddels ook Jannes. Steven en Jos hebben hele grote ogen, hele grote ogen. Jos gooit zijn arm om hoog met een zwaai, laat hem ook meteen weer vallen alsof hij niet in de gaten heeft wat hij zojuist deed. Door de val van zijn arm beweegt zijn lichaam iets mee en kijkt hij nu naar links in plaats van het plafond; aandacht verlegd, geen enkel probleem, niet met paddo's. Uit Steven komt zo nu een dan een geluid dat lijkt op het geluid wat iemand produceert als diegene moeite heeft met poepen. 'Uhhah', klinkt het dan. Jannes en Jeremy, die momenteel zeker zo'n 3 gram wiet per lichaam hebben verorbert, eten een soort van giechelend of een beetje gruntend, de laatste restjes zelfgebakken spacecake op. Er gaat een golf van triestheid door me heen als ik besef dat dit de 2 meest levendige gasten van het stel. Naast de bank staat een uitgezakte stoel, met daarin Henk. Henk rolt met zijn hoofd. Henk is nooit zo pienter uit maar ziet er nu nog dommer uit dan ooit tevoren. Henk houdt van Keta. "Omdat je daar zo lekker lomp van gaat". Ik heb weleens ketamine gedaan, iets te veel naar mijn zin. De kamer veranderde in een shipschommel en ik heb 20 minuten liggen kotsen op de wc. Henk heeft het naar eigen zeggen een stuk of 20 keer gedaan met een keer of 8 hetzelfde gevolg als bij mijn enige ervaring. Waarom hij het nog steeds doet weet dus niemand echt. Ik ben er ook nog niet uit ik Henk dom of een doorzetter vind. Wellicht allebei. Plotseling voel ik van achter twee borsten tegen me aan drukken, gevolgd door een hand die net onder mijn kruis op mijn bovenbeen wordt gelegd. De hand gaat richting mijn geslachtsdeel en ik leg mijn hoofd naar achter op de schouder van Gytha. Gytha, ook wel GHB-Gytha genoemd, is er helemaal aan en is zo geil als een 15-jarige tiener die pas de penthouse van zijn vader heeft gevonden en weet wat rukken inhoudt. Gytha is mooi. Ze is te mooi om er niet ook geil van te worden. Ze is ook te mooi om het niet zonde te vinden dat het de drugs is die aan de gang is. Ik geef haar een kus op haar mond en leg der op de bank. Terwijl ik dat doe besef ik me de treurigheid van het tafereel. De nepheid, die door de mensen wordt geademd door toedoen van de drugs in een troosteloze kamer van een begin twintiger die vrijwel knock-out ligt. Dit besef doet me twijfelen of ik nog langer wil blijven. Nee. Ik ga naar huis. Zonder gedag te zeggen. Ik zou dan toch alleen maar gedag zeggen tegen de drugs en dat verdienen de drugs niet. Daarnaast hechten drugs toch geen waarde aan beleefdheid.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

J. Klerx

Geplaatst op

29-05-2016

Over dit verhaal

-

Geef uw waardering

Er is 2 keer gestemd.

Social Media

Tags

Drugs Filosifisch Huisfeest Nep Vrienden

Reacties op ‘Zonder gedag te zeggen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd