Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Soldaat zonder naam

Mijn lieve Maria,

Onze broeders bij Verdun staan eindelijk op het punt door te breken. Nog even en dan kunnen we een triomftocht in Parijs houden. Parijs! Mijn lieve Maria stel je eens voor!
De sfeer is hier echt extatisch. Mannen dansen en zoenen de commandant, bier vloeit als water en voor het eerst word er weer gelachen. Oh Maria, na maanden van stilte en ontbering word er eindelijk weer eens gelachen.
Nog maar even en de oorlog is voorbij. Over een paar weken kan ik dit hol verlaten en naar huis komen. Ik zal een prachtig cadeau voor je meenemen uit Parijs.
Beloof je op me te wachten?

Ik mis je verschrikkelijk



Met een gekletter valt de pen uit mijn hand, de pen stuitert een paar keer op de grond en inkt vliegt er uit. Alles word wit voor mijn ogen en mij ledematen lijken uit elkaar te worden gescheurd, later pas hoor ik de klap. “Iedereen naar binnen! Terugtrekken!” Soldaten vullen de kamer. Ik probeer te horen wat ze zeggen, wat er buiten aan de hand is maar ik vang enkel losse woorden op. ‘Briten”…”Angriff”…”Bomben”. Voorzichtig probeer ik mijn ledematen uit, gris de brief voor Maria van tafel en stop hem in mijn zak. Zodra het bombardement is afgelopen zullen we wel naar buiten moeten. De wereld lijkt om mij heen te exploderen, overal is gegil en geschreeuw te horen. Aarde vliegt door de open deur en de laatste soldaten duiken naar binnen.
Binnen lijkt de tijd te kruipen, seconde veranderen in minuten en minuten lijken uren te duren. De stilde is ondragelijk, enkel het tikken van de klok en vage klappen van buiten zijn nog te horen. Er verstrijken zo’n tien minuten in gespannen sfeer als het buiten eindelijk stil word. Enkel de stilte voor de storm? Een truc om ons naar buiten te lokken? Mijn gedachtegang word bruut verstoord als ik de commandant hoor roepen: “Zurück nach oben! Beim Angriff!” Mijn pijnlijke voeten komen in beweging en rennen mee naar buiten. Granaten vliegen over het niemandsland onze richting uit. We drukken onszelf allemaal zo dicht mogelijk tegen de rand van ons graf, het koude zand dat ik maanden lang heb weggeschept zit nou in mijn kleren.
Een blauwe streep verschijnt aan de horizon en langzaam maar zeker komen de Franse soldaten dichterbij. Keurig net, in een dichte formatie komen ze onze kant uit gemarcheerd. Hun blauwe pakken steken fel af tegen de ochtendlucht. Trots en fier komen ze op ons af en als schietschijven in een schiettent vallen ze één voor één neer.

Mijn lieve Maria,

Ik ben een moordenaar, een vieze laag bijdegrondse moordenaar. Ik heb bloed aan mijn handen Maria. Met mijn eigen handen heb ik het leven van mensen genomen.
Momenteel is het rustig, maar dat zal niet lang meer duren. Ik moet zo terug naar het front. Maria? Als ik thuis kom houd je dan nog van mij?

Zelfs als ik een moordenaar ben?



Voorzichtig open ik de deur. De situatie buiten is nog steeds niet verandert. De belegering, zelfs met de hulp van de Britten is geen succes. Ik laat me weer op mijn knieën zakken, mijn buik plat op het koude zand. Mijn ogen speuren het niemandsland af, het geladen geweer weegt zwaar in mijn handen. Nog steeds ontploffen er granaten, sommige te laat zodat de Britten hun eigen mensen opblazen, andere te vroeg waardoor het prikkeldraad onbedekt blijft en de opmars vermoeilijkt. Een groep soldaten maakt rechtsomkeer, klauterend over het prikkeldraad blijft één van de mannen met zijn uniform hangen. Ik spring uit het graf het niemandsland op.
‘Spare me, please, spare me.’ Het vuile gezicht van de Britse soldaat kijkt naar mij op. ‘I beg you, please have mercy.’ In zijn ogen fonkelt enkel wanhoop. Als hij dit aan het begin van de oorlog had gevraagd had ik het misschien gedaan, ik had hem laten lopen. Maar die ik is niet meer. Zonnestralen schijnen in mijn ogen en belemmeren me het zicht, volledig verblind haal ik de trekker over. Ik heb niemand vermoord, een soldaat zonder naam, zonder gezicht, is niet, voor mij is hij niemand.

‘Rückzugsort !’ In paniek rennen soldaten mij voorbij. Een sissend geluid betreed mijn oren, mijn lichaam lijkt weg te branden en mijn handen vertonen blaren. Naast mij stort een soldaat ten gronde, de bovenste laag van zijn huid al volledig weggebrand.

Mijn lieve Maria,

Het is pas halverwege de middag en er zijn al massale verliezen geleden. De Fransen zijn bijna door hun legermacht heen en zelfs met behulp van de Britten komen ze niet verder dan tien meter van ons graf. Eerder vanmiddag zijn ze begonnen met het loslaten van gasbommen. Tientallen van onze mannen liggen nou in het hospitaal. Sommige enkel met ademhalingsklachten, bij andere is de huid volledig weggebrand als gevolg van het chloorgas. Ieders voeten hier rotten langzaam weg. Van sommige zijn de voeten al zwart en onbruikbaar geworden.
Het ergste zijn denk ik nog de bevers. Soldaten die niet meer kunnen stoppen met trillen. Niks kunnen ze meer, sommige kunnen zelfs niet meer lopen. Als zombies strompelen ze het hospitaal in en uit, zich bevend vastklampend aan alles wat op hun pad komt.
Ik wil niet zo eindigen ,Maria, echt niet.

Mij handen vertonen blaren en kunnen niet stoppen met trillen.

Ik heb hier mijn eigen graf gegraven.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

...

Geplaatst op

18-11-2014

Over dit verhaal

Een soldaat uit de 1e wereldoorlog in de graven van de slag aan de somme.

Geef uw waardering

Er is 5 keer gestemd.

Social Media

Tags

Brieven Oorlog Soldaat Verdriet

Reacties op ‘Soldaat zonder naam’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Laatste nieuwsberichten

  • 21-02 - Spanning voelen bij online spelen

    Als online casino liefhebber, wil ik graag mijn ervaringen delen van het online spelen en andere spelers ook tips geven. Het is van belang dat je gaat kijken naar De beste online poker strategieën

    In Nederland mogen we sinds 1 oktober 2021 legaal online gokken. Dit betekent dat de Nederlandse Kansspelautoriteit vergunning verleend aan gokbedrijven die voldoen aan alle eisen...

Bekijk oudere nieuwsberichten »


Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd