Zusje, ik mis je!
Tik tik tik, het geluid van kiezelsteentjes tegen het ruit maken me op een nare manier wakker. Even was het stil en was ik geneigd weer mijn ogen te sluiten. Tot ik mijn naam hoorde. Tegen mijn zin in stapte ik uit bed en liep in naar mijn raam. Ik opende mijn raam en werd in slomotion een stukje naar achteren geblazen. Tenminste zo voelde het. Toen ik goed keek zag ik Vincent staan. ‘Vincent, wat doe jij hier? Je bent toch niet weggelopen? ’ vroeg ik bezorgt. ‘Nee, helemaal niet’ stotterde hij op een zelfverzekerde manier. ‘Wacht daar, ik doe de deur open’ riep ik uit het raam. Zo snel als ik kon pakte ik mijn badjas en trok ik wat sloffen aan. Ik liep als een speer de trap af en opende de voordeur. ‘Vincent kom maar binnen’ zei ik vrolijk. Maar tot mijn verbazing was hij weg. Voet voor voet stapte ik naar buiten om te kijken waar hij kon zijn. Misschien hoorde hij mij wel niet want er stond een stevige wind. Met koude rillingen riep ik Vincent nog 1 keer. Maar weer zonder antwoord. Net op het moment dat ik besloot om bij de deuropening te gaan staan stond Vincent op die plek. ‘Hey Vincent, was je al binnen?’ zei ik op een sluwe manier. Maar Vincent had mijn plannetje door en sloot de deur vlak voor mijn gezicht. Aan de andere kant van de deur hoorde ik hem plezier hebben. Wat heb ik hem gemist. ’Vincent wil je alsjeblieft de deur open doen?’ vroeg ik smekend. ‘Alsje alsje alsjeblieft?’ Vroeg ik er nog achteraan. Heel voorzichtig ging de deur open. Mijn voet ging langzaam omhoog om een stap te zetten. En plots deed hij de deur weer dicht. Weer hoorde ik hem plezier hebben. Ik moest een manier verzinnen om naar binnen te komen want het is behoorlijk koud. ‘Vincent ik moet plassen, kan je de deur alsjeblieft opendoen?’ vroeg ik met een rillende mond. ‘Nee’ hoorde ik aan de andere kant van de deur. ‘Zal ik anders een lekkere broodje voor je maken?’ zei ik verleidelijk. ‘Zo’n heerlijke broodje met kaas en ham’. Even was het stil. Ik wachtte op een antwoord en op het zelfde moment tilde ik mijn voet op. Gelukkig ging alweer de deur open en zette ik mijn voet neer zodat ik weer naar binnen kon. ‘Ha, hebbes’ zei ik tegen Vincent. Met al mijn kracht liep ik naar binnen en sloot ik de deur. ‘Maar vertel Vincent, wat kom je hier doen?’ vroeg ik bezorgt. ‘Ik miste jou en wou je even zien’ zei Vincent. Ik keek in die lieve kijkers en gaf hem een stevige knuffel. ‘Ik mis jou ook Vincent, elke dag. Maar je mag niet zomaar weglopen.‘ Zijn gezicht veranderde nadat ik mijn woorden uitgesproken had. ‘Tim en Saskia zijn vast dood ongerust.’ Ik liep naar de woonkamer en Vincent volgde mij. ‘Kom, ga maar even zitten. Dan maak ik een lekker broodje voor je’ zei ik tegen hem. Dat gezichtje begon weer te stralen. ‘Een broodje met ham en kaas?’ vroeg hij . aan mij, ‘Ja dat lekkere broodje, daar ben jij zo gek op’. Ik pakte de afstandsbediening van de tv en drukte hem aan. Zo kon ik ongestoord naar de keuken om Tim en Saskia te bellen. Ik de keuken aangelopen pakte ik mijn telefoon en toetste ik het nummer van de zorginstelling in. Net voor het moment dat ik wou bellen stond Vincent in de keuken. ‘Waar is het broodje?’ vroeg hij. ‘Ik kan toch niet toveren Vincent’ zei ik geschrokken. Mijn plan om te bellen liep te mislukken. Snel moet ik iets bedenken waardoor hij heerlijk bezig is met andere zaken. ‘Vincent kan jij mij twee sinaasappels en een beker aangeven?’ vroeg ik terwijl ik het broodje aan het smeren was. ‘Deze sinaasappels zijn mooi’ zei hij bewonderend. Soms is het hij net een klein jongetje die alles voor het eerst ziet. Het is gek dat hij mijn oudere broer is. Ik ben veel volwassener dan dat hij op dit moment is. ‘Kijk Vincent een lekker glaasje sinaasappelsap. Ga jij maar lekker voor de tv zitten. Dan kom ik het broodje zo brengen’ zei ik tegen hem. ‘Tot zo’ zei hij, en hij liep de keuken uit. Zo snel als ik kon pakte ik mijn telefoon en belde ik de zorginstelling op. ‘Ja, hallo, u spreekt met Franciska. De zus van Vincent. Is Saskia er ook? Zou u mij misschien kunnen doorverbinden?’ Wachtend keek ik op de klok. Ik realiseerde me nu pas dat het 8 uur ’s ochtends is. Ik verdronk even in mijn gedachten totdat ik een aandringende stem door de telefoon hoorde. ‘Ja sorry. Goedemorgen Saskia. Vincent is weer eens weggelopen en zit nu bij mij op de bank. Zou jij hem om 12 uur kunnen ophalen? Oke, 11 uur is ook goed. Tot straks. doei’. Met een opgeluchte telefoontje smeer ik een extra broodje voor mezelf. ‘Vincent je broodje is klaar’ zei ik met een opgeheven hoofd.
Reacties op ‘Zusje, ik mis je!’
-
Mooi verhaal.
Yara - 24-06-2017 om 13:22
Reageren
Laatste berichten op het forum
- 14/08 verhaal van de dag
- 18/06 [s]hooi[/s] hoi
- 08/03 Goedkeuring verhaal
- 15/11 Eerste stuk van Dreambender
- 15/11 VERHALEN WEDSTRIJD!!!
- 31/10 Dit ben ik....
- 21/07 Vraag aan iedereen hier!
- 03/07 Wie kent het verhaal Jumbo
- 20/06 Hallo
- Naar het forum »
Laatste nieuwsberichten
Tips voor een Oost-Afrikaans avontuur: een gids voor ontspannend safari plezier
Spanning voelen bij online spelen
De beste online poker strategieën
Zij zijn duurzaam van zichzelf
Het ongelooflijke verhaal van Louis Zamperini
Liever vrolijk rondrijden in je Peugeot dan huilen in je Ferrari
Het wonder van Cesena: The Rockin’1000