Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Het monstervirus

Lucas loopt met zijn moeder het schoolplein op en begroet zijn vrienden. Ze geeft hem een afscheidszoen voor ze het schoolplein weer af loopt. Lucas kijkt een beetje sip. ‘Wat is er aan de hand?’ vraagt Sem. ‘Mijn moeder is ziek.’ zegt Lucas. ‘Wat heeft ze dan?’ vraagt Koen, waarop Lucas antwoordt: ‘Ze is bijna altijd misselijk, chagrijnig en heeft vaak ruzie met papa. Ze eet bijna niets meer terwijl ze wel dikker wordt.’ Koen kijkt nu ook een beetje sip en zegt: ‘Sjonge, dat is niet leuk nee! Maar zo dik is ze toch niet?’ Lucas kijkt verbaasd naar Koen en roept: ‘Heb je dat dan niet gezien?! Straks ontploft ze!’ Lucas maakt zich veel zorgen. ‘Is ze al naar de dokter geweest?’ vraagt Stijn. ‘Ja ze gaat heel vaak en ze wilt er niets over zeggen. Ze zegt dat het wel goed met haar gaat maar ik geloof dat niet. Haar buik beweegt ook wel eens en dat is best eng om te zien hoor!’ roept Lucas. ‘Misschien zit er een monstervirus in haar buik.’ zegt Sem. ‘Wat betekent dat?’ vraagt Stijn. ‘Nou je weet wel, als mensen ziek zijn hebben ze een virus. Ik denk dat ze een hele grote virus in haar buik heeft omdat ze ziek is en een dikke buik heeft.’ antwoordt Sem. ‘Oei, dat zou goed kunnen! Daar moeten we iets op bedenken zodat ze weer beter wordt.’ antwoordt Lucas. De schoolbel rinkelt en de kinderen lopen naar binnen. De les is begonnen.

Even later rinkelt de schoolbel weer. De kinderen hebben lunchpauze en rennen het schoolplein op. Lucas gaat met zijn vrienden op een rek bij de glijbaan zitten. ‘Wat zal ik doen om het monstervirus te verslaan?’ vraagt hij aan zijn vrienden. Ze denken alle vier goed na. ‘Misschien kun je in haar buik slaan?’ zegt Koen. ‘Nee!’ roept Lucas. ‘Dan heeft mijn moeder pijn en dat wil ik niet.’ Ze denken nog eens goed na. ‘Ik weet het!’ roept Stijn dan opeens. ‘Hebben jullie sambal thuis?’ Lucas begint te lachen en antwoordt: ‘Ja natuurlijk, wat wil je dat ik daarmee doe?’ Stijn antwoordt: ‘Nou, als je ervoor zorgt dat je moeder heel veel sambal eet zal het monstervirus vast verbranden en dood gaan zonder dat je moeder pijn heeft.’ Lucas kijkt naar zijn vrienden en ziet dat ze er serieus uitzien. Hij denkt dat ze misschien wel gelijk kunnen hebben. ‘Oké.’ zegt hij dan. ‘Dat moet wel lukken. Ik kan het in ieder geval proberen.’ De schoolbel rinkelt en de kinderen lopen terug naar de klas. De Lunchpauze is voorbij.

Zodra Lucas uit is van school ziet hij dat zijn moeder buiten op hem wacht en loopt naar haar toe. ‘Hoe was het op school, lieverd?’ vraagt ze. ‘Goed’ antwoordt Lucas terwijl hij naar de grond kijkt. Als ze eenmaal thuis zijn zegt hij dat hij heel graag Indisch eten wilt vandaag. ‘Waarom?’ vraagt zijn moeder. ‘Ik heb een keer hete kip klaargemaakt maar dat lustte je toen helemaal niet. We eten vandaag gewoon aardappelen met snijboontjes, dat vind je altijd lekker.’ Lucas kijkt naar haar buik en ziet dat ze met haar hand over haar buik heen wrijft. ‘Ze zal vast pijn hebben.’ denkt hij en roept: ‘Ik wil dat je vandaag pittig eten kookt!’ Dan rent hij boos de trap op en gooit zijn slaapkamerdeur dicht. Zijn ouders kijken elkaar verbaasd aan. ‘Ik begrijp niet wat er met hem aan de hand is. Hij doet de laatste tijd zo vreemd.’ zegt zijn vader. Zijn moeder knikt. ‘Laat hem maar even.’ Na een poosje is Lucas nog steeds boos op zijn kamer. Als hij wordt geroepen om te komen eten, loopt hij naar beneden en gaat aan de keukentafel zitten. Hij staart naar zijn bord en ziet de aardappelen, snijbonen en een stuk vlees liggen. Plotseling staat hij op en loopt naar de keukenkast om een potje sambal en een lepel te pakken. ‘Dat monstervirus moet echt vandaag verslagen worden. Hoe eerder hoe beter.’ denkt hij. Zijn ouders zien wat hij aan het doen is maar wachten stilletjes af. Snel pakt Lucas het bord van zijn moeder en doet sambal over haar eten. ‘Wat doe je nu?! Ik wil geen sambal en dat smaakt ook niet lekker met aardappelen!’ roept ze. Zijn moeder boos. ‘Jawel, je moet sambal eten mama!’ huilt hij. Ze neemt hem op haar schoot. ‘Vertel me eens wat er aan de hand is want ik vind dat je de laatste tijd een beetje vreemd doet. Waarom wil je zo graag dat ik sambal eet?’ vraagt ze. ‘Zodat het monstervirus dood gaat natuurlijk!’ antwoordt Lucas. ‘Dan wordt je weer beter mama.’ Zijn moeder is verbaasd. ‘Een monstervirus?’ vraagt ze. ‘Ja, die in je buik.’ antwoord Lucas. Zijn ouders kijken elkaar aan en beginnen te lachen. Hij snapt er niets meer van. ‘Er zit geen monstervirus in haar buik, maar een baby.’ zegt zijn vader. ‘Je moeder is zwanger.’ Lucas kijkt naar zijn moeder. ‘Dat klopt schat, er zit een baby in mijn buik en je krijgt een zusje. We wilden nog even wachten om het te vertellen, maar we denken dat het nu wel tijd is.’ zegt ze. Lucas zit vol met vragen. ‘Een baby? Die kan toch niet in je buik zitten? Hoe komt die daar dan?’ vraagt Lucas. Zijn moeder begint het uit te leggen. ‘Papa heeft een speciaal zaadje gemaakt, net als dat van een plantje en ik heb een klein huisje in mijn buik. Om een baby te krijgen, moet ik dat zaadje opeten zodat deze in dat huisje terecht komt en lekker warm kan zitten. Dat zaadje groeit elke dag een beetje tot het een baby wordt, net zoals een zaadje dat uitgroeit tot een plantje. Als de baby groot genoeg is, gaan we naar het ziekenhuis om de baby uit zijn huisje te halen en dan kunnen we haar zien.’ zegt ze. ‘Dat is de reden dat mijn buik dikker geworden.’ Zijn vader voegt eraan toe: ‘Je hoeft je geen zorgen te maken hoor, mama is niet ziek.’ Lucas krijgt langzaam een brede glimlach op zijn gezicht en knuffelt zijn moeder.

Een paar weken later vraagt Lucas aan zijn vrienden of ze na schooltijd bij hem thuis willen komen kijken omdat hij het monstervirus heeft gevangen. Dat willen zijn vrienden natuurlijk wel zien, want die geloven er niks van. Na schooltijd gaan ze naar zijn huis. Sem druk op de deurbel en de moeder van Lucas doet de deur open. ‘Dag jongens! Kom binnen.’ zegt ze vrolijk. Ze kijken alle drie naar haar buik. ‘Ze is nu een stuk dunner, Lucas heeft misschien toch wel gelijk.’ fluistert Stijn tegen zijn vrienden. Aarzelend lopen ze naar binnen. Ze zijn een beetje bang dat het monstervirus hen aanvalt. Lucas komt met een trotse glimlach de gang in gelopen en begroet hen. ‘Loop maar mee, dan kunnen jullie het monstervirus zien.’ zegt hij. Stijn, Koen en Sem lopen achter hem aan de trap op. Als ze in de slaapkamer zijn, zegt Lucas opgewonden: ‘Kijk eens, daar istie… het monstervirus!’ Zijn vrienden kijken langzaam over het randje van een wieg. ‘EEN BABY…?!’

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

02-01-2013

Over dit verhaal

Lucas denkt dat zijn moeder een monstervirus in haar buik heeft omdat ze ziek en dik is. Hij bedenkt samen met zijn vrienden een oplossing om het monstervirus in zijn moeder te doden. Later komt hij erachter dat hij een zusje krijgt.

Foto's

Geef uw waardering

Er is 28 keer gestemd.

Social Media

Tags

Baby Monster Ziek Zwangerschap

Reacties op ‘Het monstervirus’

  • Goed verzonnen en mooi geschreven. Dankjewel.

    Piet - 21-02-2017 om 19:03

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd