Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

bite deel 2

En kreeg een keihard stomp met de achterkant van het pistool, in mijn ribben. Ik voelde het bloed omhoog komen, langs mijn keel. Maar slikte het weer door. Door de tranen was mijn zicht wazig, maar net niet wazig genoeg om te zien, dat Dave en Steven echt heel boos waren. “nog niet genoeg geleden” zei Steven op een boze en gemene toon. Dave pakte een scalpel en opeens voelde ik een scherpe pijn, en bloed druppelen langs mijn voeten. Ik probeerde mijn voeten te bewegen, maar ik voelde niks in mijn voeten, alsof ik slaapvoeten had. Ik probeerde niet te laten zien hoeveel pijn het deed, maar dat ik op mijn onderlip beet zei al genoeg. Dave kwam naar me toe gelopen, en veegde mijn tranen weg. “geloof me dit is nog lang niet over, je zult gaan wensen dat je dood was.” hoorde ik hem met een gemene stem zeggen. Ik wou erop reageren, maar besefte dat ik dat niet kon. In mijn hoofd zei ik hardop “geloof me dat wil ik al heel lang”. Door een klein raampje zag ik dat het nacht was geworden, mijn handen werden strakker vastgebonden en ik kreeg een doek in mijn mond. Dave en Steven liepen weg en deden de deur met een keiharde klap dicht en op slot. Weer begon het te regenen maar dit keer was het anders, het was geen warm zachtjes tikkende regen maar kille en harde regen. Langzaam huilde ik mezelf in slaap.


Dag 11
Heen en weer geschud wordt ik wakker, en realiseer me dat ik in een auto zit. Mijn handen zitten vast met handboeien, en de ramen zijn geblindeerd, langzaam kom ik overeind zover ik kan tenminste. Voor me zit een zwart scherm en achter me zijn de ramen ook geblindeerd, met een shock staan we stil. Met mijn hart in mijn keel wacht ik af wat er gaat gebeuren, langzaam voel ik het bloed van mijn polsen druipen. De autodeur wordt snel open gedaan en Steven komt naast me zitten, veel kan ik van buiten niet zien, want de autodeur wordt ook net zo snel weer dicht gedaan. “hey Step dorst?” Steven houdt een blikje cola voor mijn neus, en grijnst gemeen naar me. Hij zet het blikje cola in een bekerhouder en doet mijn handboeien af, zodra mijn handboeien af zijn wordt de auto op kinderslot gedaan. En begint de auto weer te rijden. Nog voordat ik me goed kan omdraaien voel ik een scalpel tegen mijn wang aan. Langzaam haalt steven de scalpel naar beneden, en voel ik hoe een flinke druppel bloed naar beneden druppelt. Steven drukt me stevig tegen zich aan en geeft me het blikje cola, gelijk wanneer ik mijn eerste slok neem lopen de tranen in mijn ogen, en vult mijn mond zich met cola en bloed. “wat is er Step prikt het?” hoor ik Steven zeggen, en duwt het blikje omhoog in mijn mond en houdt mijn handen strak vast achter mijn rug. Het bloedt loopt langzaam uit mijn mond en het hoesten maakt het er niet beter op. Steven houdt me weer tegen zich aan, en ik voel hoe hij zijn warme hand onder mijn shirt op mijn heup legt. Met een shock stoppen we, en omdat hij nog vroeg is, is het nog donker. Steven houdt een pistool tegen mijn ribben aan “als je schreeuwt of probeert weg te rennen, heb je een gat in je ribben begrepen?”. Ik knik en stap uit de auto, Dave doet een deken over me heen en brengt me naar binnen. Het is een groot penthouse met 3 grote ramen en daarbij een terrasje en een donkerblauw zwembad, erg aangenaam zou je zeggen maar onder die verdieping was een grote moderne witte kelder, met een groot operatie bed en “dokters spullen”. Het was erg koud en kil, Dave probeerde om naar de operatie tafel met me te lopen, maar ik verzette geen stap. Als een kind dat haar eerste stapjes zette en vastgehouden werd bij haar handjes, ging ik vooruit heel langzaam en schokkerig. Tegenstribbelend en bang tilde Dave me op de tafel. “ssst ss sst kom op Stephanie even meewerken” zei Dave, Steven deed een soorte met riem om mijn voeten heen en Dave zo’n riem om mijn handen. Daar lag ik dan alweer, vastgebonden en gemarteld door 2 vampiers waarvan ik dacht dat 1 daarvan mijn beste vriend was. Hopeloos en moedeloos keek ik voor me uit, “niemand aan wie je je nu nog kan hechten step” kwam er met een sadistische klank uit Dave‘s mond. Hatend keek ik hem aan, proberend niet te laten zien dat ik broken was aan de binnenkant, Maar mijn ogen wendde al snel op Steven die naald en draad in zijn handen had. Dave stopte een doek in mijn mond, en hield mijn hoofd stil, terwijl Steven de diepe snee in mijn wang hechtte, huilend en snikkend van de pijn wachtte ik totdat het klaar was. “you own us something, voor het weglopen” zei Steven met een geïrriteerde stem. Dave haalde zijn aansteker weer te voorschijn, en brandde een duister Wicca teken onder mijn pols, mijn ogen liepen vol van de tranen waardoor ik alles wazig zag. Ik schreeuwde het laatste beetje kracht eruit, en zag wazig hoe de witte doek, rood begon te worden. Dave deed de nu rode doek uit mijn mond, en gaf de aansteker door aan Steven. Die een mes begon te verhitten, hoofdschuddend en met tranende ogen begon ik te smeken, zonder te vragen drukte hij met het verhitte mes tegen mijn lippen aan, tot dat ik mijn mond open deed. Wat niet lang duurde, mijn nagels stonden nu officieel in mijn hand gedrukt. Dave en Steven keken elkaar grijnzend aan en daarna naar mij, “wil je weg?” vroeg Dave, verachtend keek ik hem aan maar ook met onbegrip, ik wist dat er iets was iets waardoor ik niet weg kon en weer pijn ging lijden. “en? We wachten” met een vragend en aarzelend blik knikte ik ja. Dave en Steven maakte me los, langzaam kwam ik omhoog en sprong ik met een hupje van de operatie tafel af. Dave gaf me een pistool in mijn hand, en richtte het op zichzelf “doe het dan, ik weet dat je me dood wilt”. Waarbij de meeste mensen niet snel genoeg de trigger overhaalde, deed ik dat niet hoe graag ik het ook wilde, ik kon het niet. Steven en Dave keken afwachtend aan “nou, waar wacht je op”. Trillend hield ik het pistool op hem gericht. “Ik kan het niet” net zoals de jongens die verbaasd waren was ik zelf ook verbaasd, niet om het feit dat ik Dave niet neer kon schieten, maar om het feit dat ik met een zachte schorre stem wat zei.
Steven begon te lachen “wauw, komt er toch nog wat zinnigs uit je mond.”, de tranen liepen over mijn wangen en het pistool was nu gericht op de grond. Na bijna 2 weken lang mezelf weten staande te houden, pijn hebben te geleden fysiek en mentaal, klapte ik volledig in op de grond. Mijn gehoor werd dof en mijn zicht wazig, het enige wat ik voelde waren handen die me insloten en me warm hielden. Langzaam nam de dofheid af “je bent sterk step, erg sterk. Waarom voeg je je niet bij ons?” mijn ogen die eerst wazig waren werden nu zwart. Voor het eerst sinds dagen voelde ik me weer veilig en warm bij Dave.

Dag 12
Voor de eerste keer lig ik weer in een warm zacht bed, met Dave naast me. Woorden schieten te kort om te vertellen dat ik zo blij ben, eindelijk weer lekker in een warm zacht bed liggen, wetend dat het voorbij is. Tenminste dat het voorbij is voor mij, want mijn wraak is pas net begonnen. Zachtjes voel ik hoe Dave zijn vingers door mijn haar haalt “goedemorgen” zegt hij, met nog een pijnlijke en schorre stem zeg ik “goedemorgen” terug. De deur gaat open Steven en een erg blond meisje komen binnen. Ik vermoedde dat zij ook bij de groep hoorde “hey ik ben stacie” ze liep op me af “hey...” nog voor ik wat kon zeggen zei Steven “dit is Stephanie”. Steven duwt stacie in de richting van de deur “ik zou niet teveel praten als ik jou was” zei hij en liep achter Stacie aan. Dave deed de deur weer dicht en ging weer naast me liggen, en zei “ogen dicht”. Ik voelde hoe zijn tanden in mijn nek gingen, en hoe het bloed druppelde langs de kussens. Het voelde alsof ik alles weer herbeleefde, de pijn, de angst het horen vallen van de hamer, en het horen van een kogel dat door Jenny’s hoofd ging. Ik zat er zelfs zo diep in dat ik vergat te ademenen, een shock van pijn ging door mijn lichaam toen Dave zijn tanden uit mijn nek haalde. Het voelde alsof ik dood ging maar ook alsof mijn leven pas net begon, ik begon verder en verder weg te zakken het leek wel of ik uit eindig viel. Ik zag hoe de witte muur boven me in donkerrood bloed veranderde, totdat ik mijn ogen open deed, ik schoot omhoog snakkend naar adem. “ik zei toch dat ze zo wakker zou worden, luister dan ook es naar mij” hoorde ik op een verwende toon. Steven gaf me een glas met rood spul erin, toen ik het aan wou pakken merkte ik ineens op, dat de blauw paars plekken en de wonden op mijn arm weg waren. Met verbazing keek ik Dave en Steven aan, “welcome to you’re new live” zeiden ze in koor. Steven drukte het glas met wat ik denk bloed erin in mijn handen, mijn eerste slok was het vieste wat ik ooit geproefd had, maar door het proeven wist ik wel dat ik mijn tong weer terug had. Mijn tweede slok ging veel makkelijker en was ook lekkerder net zoals de derde, vierde en vijfde slok. Voor dat ik het wist was het glas schoon leeg. Met lieve schattig ogen en een glimlach keek ik ze aan, maar daaronder zat mijn ultieme wraak actie. Na met z’n allen op de bank gezeten te hebben, en gehoord wat ze allemaal hebben gedaan, trok ik me terug op “mijn” kamer, de kamer waar Dave en ik insliepen. Dit waren mijn “vrienden” :

- Stacie lijkt lief en onschuldig maar is een
Huurmoordenaar.
Emelie is egoïstisch en een kreng en ze is een ex-Slayer (dus niet iemand waarmee je graag ruzie maakt)
- Benny lijkt aardig maar is een Slayer killer ook de vriendin van Emelie (ik denk dat Emelie het enige bang is voor Benny)
En dan heb ik nog over
- Dave sadistisch en lief op een bad way, en is een martelaar
- Steven sadistisch en 100% evil, en is ook een martelaar
En nu moest ik dit briefje wat ik had gemaakt te verstoppen, anders was ik dood voordat de zon onderging. Dave klopte op de deur en deed de deur open, snel verstopte ik het briefje onder mijn kussen, en prutste wat met de pen. “Hey is alles oké?” zei hij met een lieve stem, die gewoon te lief was. “ik heb mijn vinger terug en mijn tong, dus ja denk ik” Dave begon te grijnzen en kwam naast me zitten, ik zag in zijn ogen dat hij het wist. Zonder ook maar een kans te hebben om mezelf te verdedigen, pakte hij mijn keel en drukte hij met zijn vingers op de wond. “als je ook maar 1 iemand probeert iets aan te doen, dan wordt je wakker aan de beademing.”. Ik keek hem zielig aan, maar mijn wraak laten vallen nooit. Ik moet mijn lijstje veranderen.

Dave sadistisch en gemeen en is een martelaar

Nadat Dave weg was gelopen uit de deur, pakte ik het papiertje, verfrommelde hem en deed hem in mijn zak. Ik begon te twijfelen, of het nou echt wel zo’n goed idee was, want ik wou niet weer op een ijzeren tafel liggen, absoluut niet! Toch bedacht ik me hoe fijn het zou voelen, om ze uit de weg te ruimen. Ik moest zorgen dat de meest belangrijkste persoon in Dave en Steven‘s leven als eerste verdween, dat was dus Stacie. Ik had opgemerkt tijdens de gesprekken op de bank, dat ze medicijnen gebruikte namelijk Ibuprofen, dat gemixt met alcohol is extreem giftig. Nu maar hopen dat Dave niks heeft gezegd tegen hun. Ik wachtte tot dat het laat was de cru was gaan stappen/jagen, behalve Stacie. Ze zag er al niet super goed uit, dus dat was al een voordeel. Ik kwam naast haar zitten, en vroeg of ze ziek was omdat ze erg wit zag. “Ja ik heb hoofdpijn, daarom ging ik ook niet meer met de rest.” was haar antwoord, “ik weet wel wat, een glaasje bloed zal je goed doen, ik pak het wel even.” zei ik op een nuchtere maar lieve toon. Ik liep naar de keuken en pakte haar Ibuprofen en kneep die fijn, dat deed ik onder aan het glas en deed er alcohol bij. Daarna pakte ik een zakje bloed, en schonk dat in het glas. “hier alsjeblieft” ze pakte het glas aan en nam haar eerste slok,
“Ieuw dat smaakt vies” mijn hart ging te keer dus probeerde ik kalm te zeggen “komt vast omdat je niet lekker bent”. Ze lachte lief naar me en dronk het glas leeg, wachtend keek ik haar aan. Ze begon heel erg te hoesten en er begon bloed uit haar mond lopen, heel even schrok ik, maar duwde dat gevoel weer weg. Na 2 minuten lag ze in een grote poel bloed, en vertoonde ze geen reactie van leven meer. Gauw begon ik mascara op te doen en liet het met water uitlopen, zodat het leek alsof ik gehuild had. Ik hoorde de auto stoppen voor de deur, ik rende snel naar Stacie en ging in het bloed zitten, zodat ik eronder zat. Daarna begon ik keihard te gillen, Dave en Steven waren de eerste die binnen kwamen stormen. Dave was het waarschijnlijk vergeten van het briefje, want hij hield me stevig tegen zich aan, en begon me te troosten. Voor het eerst kon ik recht in de ziel van Steven zien, en zag dat hij helemaal broken was van de binnenkant. Hij hield Stacie vast, terwijl ze langzaam veranderde in stof. De andere Jongens brachten Steven naar zijn kamer, en probeerde hem te kalmeren. Daarna kwam iedereen op mij afstormen, om te vragen wat er was gebeurd. “weet ik niet, ik was op mijn kamer en toen hoorde ik een hard geluid, dus ben ik gaan kijken en...” zei ik op een zachte toon. Dave bracht me naar onze kamer en stopte me in bed, en veegde mijn “tranen” weg. Zonder wat te zeggen liep hij weg, en liet de deur open. Al gauw ging iedereen naar zijn kamer, en kwam Dave naast me liggen. Ik kroop stevig tegen hem aan en viel zo in slaap.

Dag 13:
Toen iedereen nog sliep, liep ik zachtjes op mijn tenen naar de kamer van Emelie. Omdat ze ex-Slayer was geweest, wist ik zeker dat ze ergens steaks (metalen of houten puntige stokken) had. Ik liep zachtjes naar haar kledingkast, en vond daar een klein kistje met steaks erin. Ik pakte een steak, en liep weer zachtjes terug tot dat ik boven haar stond. Ik twijfelde of ik het wel zou doen, wat nou als ik niet goed richtte, mijn richtingsgevoel is niet erg goed. Ik deed mijn ogen dicht, en hoopte dat ik diep en goed stak. Met 1 armbeweging stak ik de steak in haar hart, ze schoot omhoog en opende haar mond, klaar om te schreeuwen. Met grote geschrokken ogen keek ik haar aan, bang dat ze zou schreeuwen. Maar voordat ze kon gaan schreeuwen, veranderde ze in as. Ik deed haar raam open zodat het as weg waaide, en zodat het leek alsof ze weggelopen was. Snel liep ik weer naar mijn kamer, en keek ik of Dave nog sliep. Gelukkig hij sliep nog, ik pakte een briefje en begon in haar style of handschrift te schrijven.

“Beste Iedereen
Jullie waren en zijn mijn beste vrienden, maar door wat er gebeurd is vannacht, kan ik niet langer hier wonen. Ik wil op zoek gaan naar nieuwe uitdagingen, en nieuwe dingen leren kennen.
Love you guys -xxxx- Emelie.”

Ik legde het briefje op haar bed, zorgde dat de steak die nu recht in het bed stond, uit de weg was en kroop weer terug in bed, lekker warm tegen Dave aan. Ik werd wakker van het geschreeuw van Benny, mijn hart ging als een gek tekeer en dat terwijl ik nog half sliep. Dave sprong uit bed en rende naar Benny. “Dude wat is er” ook Steven kwam aan gerend naar Benny toe, nog net kon ik zien wat er gebeurde. Bingo 2 jongens broken nog 1 te gaan, langzaam liep ik op de jongens af, en vroeg ik wat er aan de hand was. “Dit is er aan de hand” Benny gaf mij het papiertje met daarop de tekst die ik had geschreven, net alsof ik er niks van af wist las ik het in mijn hoofd. “Stephanie heb jij hier iets mee te maken” Steven keek me argwanend aan. “nee hoezo, waarom krijg ik overal de schuld van” zei ik boos, “rustig nou maar” Dave duwde me in zijn armen. Ik zag hoe hij naar Steven keek, van af dat moment wist ik dat steven het ook wist, en Dave niet zo dom was als ik dacht dat hij de laatste paar dagen was. Na een paar uur op de bank te hebben gezeten pratend over wat er was gebeurd, gingen Dave en Steven weg. Benny vroeg me of ik zin had in een ontbijtje, natuurlijk zei ik ja want ik had heel erg honger. Nadat het eten op was gingen we naar het terras met het zwembad, toen ik langs het zwembad liep zette ik de filter in zijn achteruit. Net toen ik Benny in het zwembad wilde duwen, pakte hij me bij de keel en hield me boven de grond 80 meter onder me. Ik probeerde om met mijn voeten de grond te raken, maar dat lukte niet. Wat wel lukte was om een ijzeren stok te laten vallen op hem, de scherpe rand van de stok liet een diepe snee in zijn wang over, in de tussen tijd kon ik met mijn voeten op de grond komen, en zijn hand los maken. Met al mijn kracht duwde ik hem in de filter, ik zag hoe zijn lichaam werd versnipperd in de machine. Het water veranderde in bloed en ik zelf ook. Ik liep weer naar binnen en deed de deur opslot, ik stak de sleutel in mijn zak en ging snel het bloed van me af douchen. Nadat ik weer schoon was, boende ik mijn bloed voetstappen van het laminaat af. Met piepende banden hoorde ik de auto stoppen, snel gooide ik de bebloede doek in een hoek. Dave en Steven kwamen binnen lopen, “glaasje drinken?” vroeg ik op een nonchalante toon. “ja graag” antwoordde Steven, ik liep naar de keuken toe en deed alcohol bij het bloed in. Dave en Steven dronken het glas in een keer leeg, na een paar minuten waren ze half dronken. “kom ik moet jullie wat laten zien” bij de hand nam ik ze mee in de kelder, ze waren te dronken om te beseffen dat ze in de kelder waren, dus nam ik daar gebruik van. “weet je wat, waarom gaan jullie niet even liggen?” , zodra ze lagen bond ik ze stevig vast. Voor de eerste keer was ik diegene die de deur uitliep en opslot deed. Ik kroop lekker warm in bed, wachtend op morgen voor mijn wraak.





Dag 14

Langzaam werd ik wakker, met een erg tevreden gevoel. Mijn eerste nacht zonder Dave of Steven, die op niet lekker liggende tafels lagen. Eindelijk kan ik wraak nemen! Ik kleedde me snel om, en nam een kant en klaar ontbijtje. Ik pakte 2 glazen en deed daar bloed in met spier-verslappers. Met een big smile liep ik de kelder in, Dave en Steven waren half wakker, maar keken me met afwachtende ogen aan. Ik maakte 1 arm los van Steven en gaf hem het glas, hetzelfde deed ik met Dave. Doordat ze gisteren dronken waren hadden ze niet veel kracht, en konden ze amper recht blijven zitten. Zodra ze het glas op hadden, duwde ik ze me een klap op het metalen bed en bond ze strak vast. “let‘s play a game” met een big smile liep ik naar een groot bureau, met allemaal apparaten en verschillende soorten messen. Ik pakte een scalpel en dacht aan biologie, aan waar de pijnlijke plekken zaten. Ik liep langs Dave en met mijn scalpel ging ik over zijn hand, pols en arm heen, ik zag vanuit mijn ooghoek een diepe grote snee bloed. Ik hoorde een zachte kreun uit Dave‘s mond komen, en keek naar Steven die me scherp in de gaten hield. Ik liep in een rechte korte lijn naar hem toe, en maakte een diepe snee in zijn buik in de vorm van een V. Een idee schoot me gelijk naar binnen, ik draaide me snel om en pakte Dave‘s aansteker uit zijn zak, “nee, step nee” zei Dave moeilijk. Ik keek hem met een gemeen pruil lipje aan, en pakte een ijzeren naald. Ik verhitte de naald en begon een V in Steven‘s buik te brandden, gelijk pakte ik wat ijsklontjes uit een emmertje en deed het op de wond, zodat het permanent was. Ik zag nog wat bloed uit de wond komen en begon verder te schrijven, A M P I E R aan het einde van het woord zag ik dat Steven vochtige ogen had gekregen.
“is er wat Steven?” steven keek me hatelijk aan met de verhitte naald stak ik Steven in zijn hand, Steven slaakte een schreeuw uit van de pijn. “en nu jij” met een glimlachje liep ik naar Dave, “loop naar de hel, net als je vriendinnen” ik legde de naald neer en pakte een hamer. Ik sloeg met een keiharde klap op zijn ribben, Dave spuugde stukjes bot en bloed uit, met de sadistische stem die ik had zei ik “wat is er Dave heb je soms een beetje pijn?”. Dave keek me vol pijn en woede aan, met een vragende blik keek ik hem aan en wachtte tot hij wat zei. “best je zegt niks?” ik pakte een knijptang en trok 1 van zijn hoektanden eruit, Dave spuugde wat bloed uit en zei heel erg moeilijk “go to hell bitch”. Ik hoorde banden los zippen en keek achter me om, voor ik er erg in had, had ik een mes in mijn buik. Steven drukte me tegen zich aan en stak het mes verder in mijn buik, met de bebloede knijptang kneep ik in zijn hand hij schreeuwde het uit van de pijn. De knijptang had een grote open wond achtergelaten, ik trok het mes uit mijn buik en er sijpelde wat bloed uit mijn mond. Met de meeste kracht dat ik nog over had stak ik hem 6 keer neer, levenloos lag hij op de grond en veranderde langzaam in stof. Moe leunde ik me tegen de tafel aan en veegde het bloed wat van me gezicht, ik keek naar Dave die er inmiddels niet meer lag. Met een ruk draaide ik me om, en kreeg een keiharde klap in mijn ribben. Liggende op de grond probeerde ik een scalpel te pakken, die op de grond was gevallen. Maar Dave pakte me vast en gooiden me tegen de muur aan, ik pakte de andere aansteker uit zijn zak en stak hem aan. Dave slaakte een helse kreet uit en van schrik liet ik de aansteker vallen. Voordat ik weer naar hem kon kijken pakte hij me bij mijn keel vast, en keek me vol haat aan. Ik voelde hoe mijn zicht waziger werd en hoe mijn longen het niet langer mee konden houden. Zonder dat ik het door had reikte mijn hand naar 1 van de scalpels op het bureau, waar ik tegenaan gedrukt stond. Ik pakte de scalpel stevig vast en stak hem recht in zijn hart, het enige wat je nog kon zien was een klein stukje van de scalpel. Hij begon bloed te hoesten en zijn adem stokte heel erg, ik begon medelijden te krijgen en twijfelde om de scalpel eruit te halen. Mijn hart zei ja maar mijn hersenen zeiden nee, vanuit mijn betraande ogen zag ik dat de hele plaats bijna in vuur stond. Ik bedacht me geen seconde en rende gedachteloos naar buiten, ik hoorde de brandweer en politie in de verte al aan komen, en pakte uit een la Dave‘s pistool. Buiten aangekomen stond de politie met pistolen op me gericht, de brandweer en inmiddels de ambulance rende naar binnen. Ik hield het pistool tegen m’n hoofd aan, en trok de trigger over. Geluidloos viel ik op de grond, het enige wat ik voelde was het bloed dat langs mijn lichaam droop. Mijn ogen begonnen zwart te worden maar nog net voordat dat gebeurt zie ik Dave op de brancarde naar buiten en in de ambulance gaan. De politie mensen en ambulance mensen zeggen zoveel woorden maar geen een daarvan hoor ik, langzaam doe ik mijn ogen dicht en geef ik me toe. Ik voel hoe mijn benen en armen langzaam in stof opgaan, met een glimlach op mijn gezicht verander ik in stof.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

angela-xx

Geplaatst op

04-10-2014

Geef uw waardering

Er is 9 keer gestemd.

Social Media

Tags

Bloed Loods Martelen Vampier Vriendschap

Reacties op ‘bite deel 2 ’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd