Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

In beeld

Ik vind het heerlijk om bekeken te worden! Iedere dag voel ik ogen op me en ik koester mij in hun aandacht. Een tikkie verbaasd ben ik er wel over hoor. Ik ben namelijk helemaal niet mooi. Dáárvan moet ik het dus niet hebben. Jong en oud echter vinden mij geweldig interessant, en zo gewillig. Ieder krijgt van mij wat hij of zij wenst en ik geef gul.
Ik ben sportief, mystiek, ontspannend én spannend, je kunt met mij lachen en een traantje laten. Geen onderwerp onder de zon of je vindt het bij mij.
Heb ikzelf voorkeuren? Jazeker wel. Het liefst draag ik kennis uit. Ik heb al vaak met verbazing gekeken naar hoe weinig parate kennis de mens van tegenwoordig heeft. Laat mij vertellen hoe de zaken in elkaar zitten en leer er wat van, denk ik dan.
Ook laat ik de mensen graag lachen, want oh wat kan ik hilarisch zijn. Soms moet ik het doen met een geamuseerde glimlach, vaker krijg ik een schaterende lachbui. Ik doe mijn best en hoop op een slappe lach.
Ik word bekeken door groepen en eenzamen, door gelukkige en verdrietige mensen. Ik wil voor ieder wat betekenen. Hun reacties op mij vind ik belangrijk en, ik geef het toe, ze maken of breken mijn dag.

Terugkijken doe ik dus ook. Ik wil graag zien welke uitwerking ik heb op een mens. Graag zie ik een mollig kinderhandje naar me uitgestrekt, dat kan mij een warm gevoel geven. Liever dat, dan de bierdrinkende kerel in alleen een sportbroekje, die mij vanaf de sofa luidruchtig onderbreekt wanneer ik eens sportief bezig ben. Ik kan hem zien en horen, gelukkig niet ruiken. Geef me liever een verliefd koppeltje dat meer oog voor elkaar heeft dan voor mij. Hoewel ik er niet van hou om genegeerd te worden, hen kan ik begrijpen; bied ik ze niet scènes aan waarbij zelfs een oma van 86 nog roze wangetjes krijgt van haar eigen herinneringen?
Voor ieder heb ik zo wat te bieden en, onvermoeibaar als ik ben, op elk moment van de dag.

Negeren. Dat woord gebruikte ik al. Ik heb er een afschuwelijke hekel aan om er te zijn en dat er dan niet naar mij gekeken wordt. 's Morgens zijn er van die momenten dat ik dan denk: méns, je vraagt me binnen en gaat lopen stofzuigen! Wat ik dan te zeggen heb komt niet boven het lawaai uit. Of ze loopt gewoon de kamer uit en laat mij achter bij een slapende kat. Je ding doen voor een slapend huisdier is voor mij een regelrechte belediging. Stuur me dan weg, denk ik dan.
Gééstelijk genegeerd worden kan ik wel hebben. Dat gebeurt meestal 's avonds of in de jonge uurtjes van een nieuwe dag; een mens, vaak nog puberend, die mij vraagt hem erotisch te vermaken. Ach, denk ik dan, je ziet me wel maar bent alleen lichamelijk met me bezig. Het amuseert me wanneer ik zie dat hij mijn warmte omzet in zijn hitte. Is helemaal goed joh, maar laat me uit wanneer jij er klaar mee bent.

Iedere dag is anders, behalve in zomers. Dan word ik soms een beetje misselijk van mezelf. Dan moet ik een eerder kunstje herhalen, een verhaal nog eens vertellen, dan zijn mijn grappen opeens niet zo leuk en is mijn kennis niet interessant meer. Ik sta dan werkelijk te balen in de hoek van de kamer, op dat kastje met twee deurtjes en voel me dan alleen nog maar een lelijke televisie.

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Irene O.

Geplaatst op

07-12-2016

Over dit verhaal

Ach zo maar eens een gekkigheidje, moet kunnen toch?

Geef uw waardering

Er is 3 keer gestemd.

Social Media

Tags

Grapje

Reacties op ‘In beeld’

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd