Op de glijbaan

Voor de vierde keer gleed hij van de glijbaan af, om vervolgens naar de wip toe te hollen. Hij ging op de lege plek zitten, terwijl het meisje aan de andere kant van de wip hem vreemd aan keek. Maar toen hij de wip eenmaal in gang zette, lachte zij vrolijk met hem mee. Toen het meisje er na meer dan tien minuten genoeg van had, stapte ook hij af en liep naar de klimrek. Sinds kort durfde hij helemaal naar boven te klimmen, over de balk heen, om via de andere kant naar beneden te glijden. Hij pauzeerde alleen maar om tussendoor een ijsje te eten. Lang twijfelde hij daarbij of hij zou kiezen voor de aardbeien of de bananensmaak. Zijn gezicht was ondertussen rood aangelopen en het zweet gutste via zijn gezicht, over zijn rug richting zijn bilnaad. Normaal likte hij rustig aan zijn ijsje, maar nu had hij haast. Hij hapte daarom meer dan dat hij likte. En terwijl hij de laatste happen van zijn ijsje nam, liep hij al weer richting de draaitol. Die vond hij het leukst. Vooral als hij eerst hard heen en weer was gedraaid en daarna probeerde weg te lopen. Dat ging natuurlijk niet, en daar werd hij alleen maar nog vrolijker van. En zo ging hij verder van speeltoestel naar speeltoestel. Totdat iemand hem riep. “Opa, kom je. We gaan weer naar huis, anders wordt oma ongerust. Het begint al donker te worden.”