Liefdesgeheim

Een haarspeld was voldoende. De lade van het bureau zat op slot, maar met de haarspeld van mijn geliefde Emma Petronella was het een koud kunstje. Ik had geen ervaring met het openen van sloten met een haarspeld, maar dat was niet nodig. In de geopende lade lag een enveloppe van een bekend ziekenhuis in ons land. Ik las de brief die er in zat zorgvuldig, en voor mijn ogen ontfutselde ik het geheim uit het nachtwoud van mijn gedachten. Alles stond er in beschreven, van de eerste hormoonprikken tot de uiteindelijke operatie. Mijn hospita was in haar vorige leven een huisbaas met een penis geweest.
Ze was in het verkeerde lichaam geboren, en de roddels van Neil en de zus van Peter Ham bleken de waarheid. De vrouw die ik maandenlang met de meest intieme hartstocht had bemind, had voor een groot deel van haar leven in een mannenlichaam gewoond. En ik had er niets van gemerkt omdat ze er niets over had verteld.

Ze had een brede belangstelling voor literatuur, ze vertelde over de gedichten uit de bundel 'Het zingend hart' van de schrijver Gerard Reve en over de verhalen van de Amerikaanse schrijver James Purdy, ze wist veel te vertellen over de dichters Fernando Pessoa en Arthur Rimbaud. Ze vertelde over de kunst van Giacometti, en over die van de Nederlandse kunstenaar Henk Visch. Ze vertelde over de zanger Bob Dylan, en over de zangeres Billie Holiday en haar liedje Love for sale, ze had het uitgebreid over het lied “a gift“ van de zanger Lou Reed, en over de rocksong “Radar love“ van de Golden Earring. Ze vertelde over l’Arc de Triomphe aan de Champs d’Elysées, en over de De Sacré-Cœur in Monmartre. Ze had eigenlijk overal wel iets over te vertellen, behalve over haar vorige leven als huisbaas met een penis, daar had ze niets over verteld.

Een haarspeld was voldoende geweest om in te breken in de privésfeer van haar verleden. Ik voelde me schuldig maar vreemd genoeg ook een beetje opgelucht. Niet omdat mijn hospita vroeger in een mannenlichaam woonde, maar omdat ik nu de roddels van mijn vrienden beter begreep.

Het was duidelijk iets wat ik moest verwerken. Ik vond het bijzonder dat ik er niets van had gemerkt, maar toch raakte ik er ook van in verwarring. Was dit de reden geweest dat Emma Petronella nooit over onze relatie wilde praten, en dat ze voortdurend op reis was voor haar werk.
Ik vond het ongelofelijk dat zo'n beeldschone vrouw ooit een huisbaas met een penis was geweest in plaats van een hospita in een herenhuis.

Ik voelde dat mijn gevoelens van diepzinnige innerlijke verliefdheid weer naar een bodem zochten in mijn hart. Het leven was verwarrend voor een jonge minnaar zoals ik, maar ik bemerkte dat mijn fascinatie voor de beeldschone Emma Petronella weer begon te groeien.







.