Dat is pech, paspoort weg!

23 juni 2013, 02:45
te Kapitan Andreevo, Bulgarije (grens met Turkije).

Het was bijna 3 uur 's nachts.
Ik was 10 jaar, bijna 11, en we gingen met de auto op vakantie naar Turkije.
Dat was ieder jaar een regelrechte ramp, want we moesten 3 dagen lang in de auto zitten en ieder jaar was er steeds iets mis met de auto.
Dit jaar was dat in Servië gebeurd.
Het achterwiel zakte in (of iets dergelijks), en we moesten stoppen.
Toen gingen we naar een Expres Auto Servis Kum, en die man praate alleen maar Servisch. Mijn vader en moeder niet, dus het gesprek ging voort in het Duits maar die man snapte er geen flikker (sorry hoor!) van.
Met mijn vader is niks mis, hoor. Hij spreekt vloeiend Duits, en kan zo goed plat praten dat je niet in de gaten hebt dat hij zoon van een toenmalige gastarbeider is.
Toen reden we verder en de volgende ochtend reden we naar Nis, een stadje met nog heel duidelijke verwoestingen van de Joegoslavische burgeroorlog in de jaren 90.
Kapotte huizen overspoeld met planken, dat was daar normaal.
Gelukkig waren er ook gewone winkels en huizen.
Onze auto (een dikke vette BMW) werd gemaakt, terwijl we 2 uur lang in slaap waren gevallen in zo'n privé kamer daarboven, die we gratis mochten gebruiken.
Daarna reden we verder.

O ja, we waren dus in Bulgarije. Bij Kapitan Andreevo, de grens met ons mooie Turkije.
We stopten want mijn vader was doodmoe.
Toen sliepen we in de auto (als je languit ligt, is de achterbank best comfortabel, hoor!).

Opeens hoorde ik mannen buiten schreeuwen. Wat een rare droom, dacht ik.
Ik deed mijn ogen open. 'Ze hebben de tas!' riep mijn vader. Uit reflex startte hij de auto, en reed achter de grijze Volkswagen Passat aan, waar de dieven in zaten. Ik herinner me nog welk liedje in de auto was: iets met 'heeey HEEEY' van David guetta.
Dat moment was het meest angstaanjagende van mijn leven.
De auto verdween.

Wat bleek? De mannen hadden een onderdeel van een auto, die ontploft als je het tegen glas gooit, gebruikt om in onze auto te komen.
Ze hadden het gebruikt op de rechter voorste ruit.
Alles was weg! Geld, paspoorten, en nog wat persoonlijke spulletjes.


23 juni denk ik hier altijd aan, ik zou het nooit vergeten.
Ps: onze paspoorten hebben we weer laten maken bij een Nederlandse ambassadeur te Ankara.