Blaadjes ......

Het is hier in huis duidelijk merkbaar dat de herfst eraan komt. Hoewel er nog steeds een lekker zonnetje schijnt en de bomen nog groen zijn, heeft het weer van de afgelopen dagen zijn vat gekregen op onze gemoedstoestand. Hoewel de zomervakantie net is afgelopen, lopen er toch een paar vermoeide koppies rond. De een schiet meteen in zijn joggingbroek als hij thuis komt uit school en verdwijnt naar boven, toegevend aan zijn vermoeidheid in zijn eigen gedoetje. De ander ligt lamlendig en uitgeblust op de bank. De antwoorden op vragen die je stelt zijn kort en binnensmonds. Of het antwoord is enkel een zucht ...... En ik? Stiekem voel ik het zelf ook. Ik vind het heerlijk hoor, de herfst. Regen, storm, donkere dagen. Ik vermaak me wel in huis, lekker aankeutelen en niet naar buiten hoeven. Wat zal het dan toch zijn? De overgang van een prachtige zomer naar donker weer? Ik heb het koud, terwijl het buiten nog helemaal niet zo koud is. Maar mijn vest is alweer uit de kast en hangt stand-by over een eetkamerstoel. Zelfs de hondjes lijken er last van te hebben, zijn lui en lamlendig. Ze denken eerst even na of ze wel van hun plek wil komen als ik roep dat we een plasje gaan doen. En dan sjokken ze achter me aan alsof het honden van 10 jaar oud zijn. Alleen mijn vriend lijkt nergens last van te hebben! Hoe doet ie dat toch? Al verdenk ik hem er wel van dat hij een beetje chaggerijnig word van onze lamlendigheid. Maar dat geeft niet! Ik geef hem groot gelijk! Nou ja, uiteindelijk gaat dit weer voorbij en wennen we ook weer aan dit weer. Laat die blaadjes en herfststormen maar komen! Al lijkt het misschien niet zo, ik heb er toch zin in!