het schrift

Ik lig al weken op deze stapel soortgenoten in deze vervelende winkel. Het is hier zo saai. Ik zie iedere dag mensen lopen en dan zitten ze met hun vieze handen aan me om me te bekijken. Ook vandaag weer lopen mensen naar me toe. Ze tillen me op, kijken in me, leggen me weg. Een doodnormale dag dus voor mij. Als de winkel bijna sluit komt er nog iemand binnen. Ze loopt meteen op me af pakt me op en neemt me mee. Ze rekent af bij de kassa en stopt me in een tas. Ik ben zo bang. Ik heb verhalen gehoord over andere schriften dat mensen ze kapot gingen scheuren. Dat doet heel veel pijn bij een schrift. Ik ben bang dat ze ook mijn bladzijdes er uit gaat scheuren. Ik wil geen pijn leiden. Ik ben ook bang dat ze in me gaat schrijven. Ik weet niet hoe dat voelt. Als ik uit de tas word gehaald ben ik in een mooie kamer, veel beter dan die winkel. Ze legt me op de tafel. Ik ben nu nog banger voor wat komen gaat. Ik zie dat ze een pen pakt. Ze slaat me open en schrijft een verhaal in mij. Eigenlijk voelt het heel fijn om "beschreven" te worden. Het voelt alsof ik steeds completer word. Ik zie dat het haar moeite kost om te schrijven, ze bijt op haar lip. Ik ben benieuwd hoe het boek wordt. Ze loopt even weg. Het is ondertussen donker geworden. Ze doet het licht aan en komt weer. Ze gaat weer verder met schrijven. Ik voel me steeds completer. Op een gegeven moment staat ze op, ik hoor haar zuchten. Ik hoor ook nog een andere stem. Die zegt dat ze moet gaan slapen. Ik wil eigenlijk niet dat ze weg gaat. Ik vind die inkt op mijn papier heerlijk. Als ze toch gaat slapen ga ik het verhaal lezen. Ik ben onder de indruk. Het is een prachtig verhaal. Aan het einde heeft ze nog een berichtje achtergelaten speciaal voor mij:

Lief schrift,
Ik weet niet of je dit kunt lezen, maar ik wil je even zeggen hoe blij ik ben met jou. Ik ben blij dat ik jou heb gekocht. Ik ga nog veel meer in je schrijven. Je bent het beste schrift dat ik ooit heb gehad.
Liefs Binny

Ik word helemaal blij als ik dit berichtje lees. Niet alle mensen zijn slecht. Ik pak de pen en schrijf onder haar berichtje:

Bedankt, jij bent de eerste die me begrijpt.