Ruw ontvoerd

Annalies werd in de gaten gehouden door mannen en ze hadden gelijk. Ze droeg in de winter een mooie bontjas. Annalies was al gewaarschuwd dat straks met handen op haar rug vastgebonden en de ketting aan haar voetboeien lachte ze weg. En een paar dagen later werd ze door politieagentes aangehouden en geboeid. Ze had niet in de gaten dat dit handelaar waren en haar weg zouden voeren. Annalies lachte, tuurlijk werk ik mee en deed haar handen op de rug. Totdat ze de voetboeien zag die net boven haar laarzen om de voeten gingen en de ketting die de hand en voetboeien aan elkaar verbonden. Rustig knoopten ze de bontjas los. Annalies snikte ben ik erin gelopen, een meisje zei van ja en nu mond dicht en we maken je hoofdhaar los en nemen de bontmuts in beslag. Ook de bontjas werd tot het laatste knoopje losgemaakt en Annalies werd aan een arm genomen. Lopen jij, ze snikte en zet haar benen in beweging. Onderweg vroegen hoe ze heette en ze antwoordde Annalies. En hoe oud ze was, ze zei 15 jaar mevrouw. De dikte werd gemeten van de jas en de soort gecontroleerd. Annalies had een lichtbruine korte dikke bontjas aan met wollen trui en een rokje en laarzen versierd met bont. Ze liep voor een vrouw uit met haar handen op de rug het onbekende tegemoet en weende.

Ze haalden het elastiekje uit de haren van annalies, en zeiden zo nu hebben weer een mooi meisje gevangen genomen. Annalies keek voorover gebogen en liep door haar handen waren aan haar voeten vastgebonden en ze werd door een vrouw aan haar arm begeleid. Doorlopen schiet op luilak, Annalies had moeite om grote stappen te doen met de voetboeien om en huilde. Rustig liep ze met Annalies naar een auto en ze stapte in en reden weg. In de auto werd Annalies geblinddoekt, en niemand had in de gaten dat ze ontvoerd was. Ze hadden met een zwarte niet doorzicht bare sjaal Annalies haar ogen mee geblinddoekt. Ze huilde en hield haar hoofd naar beneden. Ze had de jas los over haar heen en wachtte af, waarom word ik ontvoerd snikte ze? Mond dicht jij of wil je een bitje in je mond. Annalies durfde niet meer te praten.

Annalies zat braaf stil en beefde van angst, de man pakte de bontjas vast en zei deze heeft