vrijdagavond

Vrijdagavond

Er wordt geklopt. Mijn moeder doet open, een gil en ze is er niet meer. Mijn vader en ik kijken elkaar aan. ‘Ik ga wel’ zegt mijn vader. Hij loopt naar de keuken en pakt een broodmes. Ik blijf bang voor de tv zitten. ‘Vlucht!’ roept mijn vader, daarna is het doodstil. Ik wacht niet langer, ren naar boven en sluit mijn kamerdeur. Beneden hoor ik gestommel, dan voetstappen op de trap. Een raspende stem roept mijn naam: ‘Lunaaaaa!’ Shit! Ik ren naar mijn raam, misschien kan ik naar beneden klimmen via het dak. Ik speur de grond af of dat mogelijk is, maar dan zie ik iets verschrikkelijks: mijn ouders, of wat daar van over is, liggen verscheurd op de grond. Op dat moment wordt er op mijn deur gebonsd. ‘Lunaaaaa!’ Ik open mijn raam en vlucht uit mijn kamer, het dak op. Er klinkt gekraak bij mijn deur. ‘LUNAAAA!’ het stormt buiten en door mijn haren die voor mijn gezicht waaien, zie ik niets. Zo snel mogelijk klim ik van het dak af. ‘LUNAAAAAAAA!!!!!’ De stem klinkt nu zo dichtbij dat het lijkt of hij recht voor me staat. Ik veeg mijn haren uit mijn gezicht en schrik me dood.

geschreven door: Gwendolyn