Onze nieuwe start

4 jaar geleden. Ik was 11 en jij was 13. Je was blijven zitten. Ik zat dus een klas lager dan je. Op onze school zat het vijfde en zesde leerjaar bij elkaar in de klas. Dus jij en ik zaten bij elkaar in de klas.

Ergens in het midden van het schooljaar viel je me op. Jij was die vriendelijke, vrolijke jongen. Elke keer als ik naar je keek lachte je naar mij. Echt elke keer deed je dat. En als ik er nu over nadenk besef ik dat het je lach was waar ik zo hard voor viel.
Na een tijdje vertelde ik dat ik je leuk vond. Jij vond mij ook leuk en plots was de wereld een tikje mooier.

We zijn nog samen gebleven tot het einde van dat schooljaar en een beetje langer. Maar jij ging naar het middelbaar en ontmoette een ander meisje. Ik beleefde het zesde leerjaar in een roes, hopend dat je toch nog van me hield. Ik bleef je maar berichtjes sturen op Facebook en zeggen dat ik van je hield.
Jij verwijderde me als vriend.

Toen ik in het eerste middelbaar kwam zat je bij mij op de bus. Ik zag je dus weer elke dag. Ik vroeg je weer als vriend op Facebook en jij accepteerde me. Ik stuurde je een bericht waarin ik zei dat ik me schaamde voor alles wat ik ooit had gestuurd en ik vroeg of we nog vrienden konden zijn. Je vond dat we dat nog wel konden zijn.

Aan het begin van het derde middelbaar stuurde je plots helemaal uit het niets een bericht naar me. We begonnen te chatten met elkaar. Uren. Ik viel terug als een blok voor je. Maar jij had een vriendinnetje.

Een jaar lang praatte we, op de bus en op Facebook. Jij had nogsteeds je vriendinnetje.

Tot nu, de zomer waarin ik naar het vierde middelbaar zal gaan. Ze bedroog je en jij maakte het uit. Ik troostte je tot in het midden van de nacht. Ik praatte met je als je me nodig had. Ik bleef wakker voor je zodat je je hart kon luchten.

We praatten de hele tijd met elkaar en ik ben zo verliefd geworden. Ik flirt met je en jij met mij. Ik voel dat dit onze nieuwe start zal zijn.