Een fantasy vriendinnetje, deel 2

Mabyn wilt tegenstribbelen maar het lukt niet, ze lijkt geen spieren te hebben. Het is een vreemd gevoel voor Mabyn als Kathy haar armen in haar armen steekt en de rits dicht doet dat aanvoelt als iemand haar snel prikt! Mabyn wil schreeuwen maar het lukt haar niet, ze heeft geen stem. Niemand lijkt iets merken van deze vreemde gebeurtenis en de klas en juf van Mabyn lijken haar niet te missen.
Kathy krijgt opeens tintelingen in haar borst, “dat is vreemd het lijkt wel of mijn jas niet meer zo lekker zit.” Dan doet ze haar jas weer uit en bekijkt deze, “toch mijn jas.”
Na het aantrekken gaat ze naar buiten en loopt naar een fiets. Ik moet dag dromen denkt Mabyn. Een geur van aardbeien reukt ze weer aan de kleren van Kathy en ze heeft het koud aan de buitenkant en warm aan de binnenkant. Kathy frommelt en trekt aan de jas omdat deze nog steeds niet lekker zit.
Dan reukt ze aan de jas, “wat reukt mijn jas toch zo smerig zeur!”
Het kan kloppen want zo reuken alle kleren van Mabyn en haar gezin. De fiets gaat van slot en Kathy loopt naar een mevrouw, vast haar moeder denkt Mabyn.
“Mama mijn jas zit niet meer lekker en stinkt,” is het eerste wat Kathy tegen haar moeder zegt. "Wil dat je deze wast!"
Die kijkt haar dochter aan, “ook hallo en goedemiddag. Heb je wel de goede jas aan en hoe was je dag?”
“Heb de goede jas aan en ben niet dom,” zegt ze op een snauwende toon tegen haar moeder. “Mijn dag was goed!”
Haar moeder zucht, thuis zal ze wel kijken wat er met haar dochters jas is. Tijdens het fietsen krijgt Mabyn het nog kouder aan de buitenkant, ze wilt rillen van de kou maar het lukt niet en het wordt erger als het gaat regenen. De regendruppels vallen op de gladde donkergrijze nylon buitenkant van de jas, Mabyn voelt de regen maar nat wordt ze niet. Het gevoel is verwarrend want aan de binnenkant heeft ze het juist weer warm door het fietsen van Kathy. Dit doordat haar kleren tegen de katoenen roze binnenkant schuurt. Mabyn ervaart als of iemand haar kietelt maar toch ook weer of er een kaasschaaf over haar huid wordt gehaald.
Na boodschappen gedaan te hebben komen ze aan bij het huis van Kathy en haar gezin, maar dit huis ken ik ergens van denkt Mabyn. Via de achterdeur gaan ze naar binnen en Kathy trekt haar jas uit en gooit deze neer op de trap, au dat doet pijn schreeuwt Kathy in gedachte want ze heeft geen stem. Ook weer een vreemd gevoel voor haar als jas zijnde want al doet het pijn is de val niet hard maar zacht. Een paar minuten gaat voorbij en ze vindt het smerig om op een trap te liggen die niet bepaald schoon is. Dan gaat de deur open en nog een meisje stapt naar binnen, Mabyn schrikt. Maar, maar dat ben ik! Het meisje lijkt sprekend op haar van tenen tot kruin en van schoenen, kleren tot jas.
“Ben thuis,” schreeuwt het meisje met de stem van Mabyn.
Als ze haar jas uittrekt gooit deze boven op Mabyn die gelijk bijna in het donker zit, ze leest het etiket en schrikt weer. Mabyn, school de Notenboom. Maar dit huis, natuurlijk het is mijn huis en deze trap waarom herkende ik het niet gelijk denkt Mabyn. Er gaat een tijd voorbij en ze hoort aan geluiden wat haar gezin doet, heb meer vragen dan antwoorden en heb ik nu een tweeling zus. Het is allemaal zo vreemd aan gevoel en gedachte voor haar, de vraagt blijft ook of ze nu zit te dag dromen of iets anders?