De laatste kans deel 10 (slot)

*10 jaar later*

Lieke staat zuchtend op. Het is rond drie uur ‘s nachts , en de baby begint te huilen. Met het meisje op schoot gaat ze in de woonkamer zitten. Wat kan het leven toch raar lopen, bedenkt ze zich. 10 jaar geleden ging haar beste vriendin dood. Ze weet dat haar man het er erg moeilijk mee heeft, nog steeds. Julia was zijn jeugdliefde. Ze herinnert de dag nog goed dat hij voor het laatst bij Julia was geweest. ‘Ze is dood.’ was alles wat hij had gezegd. En nu is alles zo anders. Volgende week is er een reünie van de middelbare school. De week erna een herdenking met de familie en vrienden van Julia. 10 jaar geleden. Nog steeds denkt Lieke veel aan Julia. De laatste tijd is dat alleen maar meer geworden. Ze weet ook dat Sam ook aan haar denkt. Julia is niet meer beter geworden. Ze is doodgegaan aan die rotziekte, zonder dat iemand er ook maar iets aan kon doen. Het blijft moeilijk te begrijpen. ‘hij wilde het beste voor je…’ fluistert ze zachtjes door de stille kamer. ‘hij hield van je, hij wilde niet dat je doodging, het spijt hem nog steeds dat hij zo weinig kwam.’ De baby, die net stil was, begint weer zachtjes te huilen. ‘ik mis je…’

Sam loopt de trap af. Hij hoort Lieke’s stem. Maar ze praat niet tegen hun kindje. Haar zachte stem bezorgt hem kippenvel. ‘hij wilde het beste voor je…’ Sam slikt de brok in zijn keel weg. Julia zal altijd in hun gedachten blijven. Gister kwam hij Julia’s broer Tim tegen. Hij had hem al een jaar of drie niet gesproken, en in een klein cafeetje hadden ze even bijgepraat. ‘ik mis je…’ klinkt de stem van Lieke weer. Ze klinkt gebroken. Hij aarzelt twee seconden, en loopt dan de kamer binnen. ‘ ik weet het, ik mis haar ook’ hij omarmt zijn vrouw en dochter. Zo, midden in de nacht, in de donkere huiskamer denken ze samen aan hun gestorven vriendin. Julia… zonder haar had hij Lieke niet eens gekend. Zonder haar waren ze nooit getrouwd. Hij kijkt naar de baby in Lieke’s armen. ‘onze Julia’ fluister Lieke, alsof ze zijn gedachten kan lezen. ‘ik houd van jullie’ zegt hij. Samen lopen ze naar boven. Julia zullen ze nooit vergeten. Samen. Want samen komen ze er wel.