Korte verhalen

Zet ook uw verhalen op 1001KorteVerhalen.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht

Verdoemd

Parijs, 1887.
Zijn hele leven had de logebroeder god vervloekt. Maar hij werd ziek, een zware longontsteking. Het einde kwam nabij zo voelde hij.
Een onbeschrijfelijk gevoel van spijt en angst maakte zich meester over hem. Toen nam hij een besluit dat schokkend was voor zijn naasten. Hij wou een priester zien! Hij wou biechten! Totaal onaanvaardbaar voor de loge. Al zijn smeekbeden werden genegeerd, hij stierf op het middaguur.
Veel volk kwam afscheid nemen. Om twaalf uur 's middags gebeurde er iets ondenkbaars. Hij richtte zich op en zijn ogen gingen open. Hij schreeuwde; "ik ben geoordeeld!" en viel terug achterover. De toeschouwers stonden versteven van angst.
Het verhaal ging als een lopend vuurtje door Parijs maar de getuigen werden door iedereen bespot.
De volgende dag was er terug veel volk om het lijk te groeten. Om twaalf uur richtte hij zich op en riep; "ik ben veroordeeld!", en viel terug achterover. De getuigen wisten niet waar ze het hadden. Het was waar! Ze hadden het ook gezien!
Op de derde dag stond de rouwkamer overvol, veel nieuwsgierigen. Om twaalf uur 's middags hoorden ze een oorverdovend gehuil en gekerm dat door merg en been ging. Hij richtte zich op en schreeuwde, "Ik ben verdoemd!"...

Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

pol pot

Geplaatst op

13-09-2013

Geef uw waardering

Er is 9 keer gestemd.

Social Media

Tags

Hel Loge Parijs Verdoemenis Vrijmetselarij

Reacties op ‘Verdoemd’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit verhaal, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!



Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd