eens een grapperd altijd een... 2

EENS EEN GRAPPERD, ALTIJD EEN.... 2

De biljartclub die na de begrafenis van oom Joop zijn dagelijks leven had opgepakt, besloot dat na twee jaar een herdenking van hun erelid moest worden gehouden. Een foto van oom Joop staande naast zijn zelfgemaakte doodskist hing nog altijd naast het biljart aan de muur. Aanstaande donderdagavond negen uur werd afgesproken, iedereen moest een herinnering voordragen. Dat moest niet zo’n probleem zijn, want in de loop van de tijd was het aantal oom Joop-gebeurtenissen belangrijk toegenomen.

Precies op tijd verschenen op de gedenkavond drie oom Joops. Hun snorren verschilden iets van kleur, maar een kniesoor die daar op let. Het belangrijkste, zoals het hoort, luidden ze bij binnenkomst de bel boven de bar. De stemming zat er dus al vlug in. Het jongste lid was binnengekomen met een vliegende drone in de vorm van een miniatuurdoodkist. Toen hij een half uurtje later nog een demonstratie wilde geven, werkte de gashendel wat stroef en viel het ding uit elkaar op de grond. Net als het origineel rolde er allerlei techniek uit de kist. De club was opgetogen over dat effect.

Om tien uur kwam er een grote zwarte beer binnen. De leden keken elkaar verbijsterd aan, alle leden waren er, wie moest dat dan zijn? De oplossing was er direct. Met een zwaai schoof de beer de biertap opzij en hield zijn bek boven de omhoog spuitende straal. In tegenstelling tot de vorige keer, bleef nu iedereen verstijfd zitten. De barman vertrouwde niet op zijn honkbalknuppel en verdween in het ‘achterdebarkamertje’ waar hij iedereen opbelde.

Met topsnelheid verschenen er mensen van de dierentuin, dierenambulance en politie. De beer die ondertussen al zo’n dertig liter bier naar binnen had gewerkt, had zichzelf toch wat overschat en zonk als een blok op de grond. Dat kwam goed uit, met acht man werd hij in de ambulance gelegd en naar de dierentuin gereden. Daar kreeg hij een prachthok met uitzicht op een rotspartij, grenzend aan een zwembad plus een vriendinnetje dat nog even werd opgesloten in een slaapkooi.

De biljartclub had bedongen dat de beer oom Joop werd genoemd en iedere avond een liter bier zou krijgen. Toen het verhaal bekend werd, kon het café en de dierentuin het bezoek niet meer aan. Reïncarnatieclubs van over de hele wereld kwamen naar oom Joop kijken en wilden alles van hem weten.

Na een paar maanden was de biljartclub het zat en werd in de statuten opgenomen dat er in het vervolg geen gedenkavonden meer worden gehouden, maar als vervanger de verjaardagen van de leden, hetgeen ook meer feestavondjes oplevert.