Een moeilijk begin

EEN MOEILIJK BEGIN

Traditiegetrouw begin ik de dag met het eten van twee beschuiten. De bus is leeg, een nieuwe rol ligt klaar, maar dan begint de trouble. Het rode sliertje om het kapje er af te halen, is niet te zien, ondanks twee minuten gekrabbel aan het verontstelde begin. Dat wordt dus de schaar om een begin te prikken. Het is niet te voorkomen dat je ook de eerste beschuit raakt, die dat helemaal niet prettig vindt, maar de operatie slaagt.

De eerste ligt open en bloot, zijn holletjes recht voor mij, een fluitje van een cent om hem naar het bord te verhuizen. De tweede veroorzaakt moeilijkheden, zijn holletje ligt schuin voor mij, ik moet me dus een kwart slag verdraaien om hem te pakken. Daarna wordt het heel erg, doordat het bord wat komvormig is, hoor ik gekraak als ik de eerste van boter voorzie, dat betekent inwendige breuken. Wat nu? Ik kan moeilijk naar het ziekenhuis gaan om met een MRI de scheuren te lokaliseren. Bovendien zien ze dan meteen dat ik hem met een schaar heb aangevallen. Hoe praten we dat weer recht? Ik neem het risico maar dat bij de eerste hap de jam bovenop mijn neus belandt.

“Heb je niets te doen?”
“Jawel ik ga een verhaaltje schrijven.”
“Oké.”