Korte verhalen

U bent hier:

Verhalen check: Sprakeloos

30-07-16 08:40 startpost
Tanja46 Berichten: 3	www.tanjaposthumus.nl Al kletsend lopen we op woensdagmorgen kwart over zeven het ziekenhuis binnenâ€¦ anderhalf uur later wordt ik wakker op de uitslaapkamer en vanaf dan is dat kletsen voorlopig wel even afgelopenâ€¦tenminste..dat is de bedoeling..het blijkt dat op het moment dat ik wakker word ik behoorlijk wat te vertellen hebâ€¦de verpleegster zegt me dat ik niet mag pratenâ€¦maar dat valt niet mee om te begrijpen als je net uit de narcose komt..na een keer of drie dringt het toch tot me doorâ€¦oeps..ik mag totaal geen geluid maken! Daar ging ik toch mooi even de mist in..en alsof dat nog niet genoeg is krijg ik ook nog eens last van kriebelhoest..en laat hoesten nou Ã³Ã³k niet mogen..godsamme wat lastig allemaal zegâ€¦hopen dat het de komende tijd beter gaat! Ik word naar de afdeling gereden en daar aangekomen vraag ik gelijk om een kop koffie, een glas water en een boterhamâ€¦toen ik â€™s morgens kwam vertelde de verpleegster namelijk dat ik weer naar huis zou mogen als ik gedronken, gegeten en geplast had..dat had ik goed in mijn oren geknoopt dus gelijk maar eens er even voor zorgen dat dit in orde komt! Even later komt ze weer binnen, het spijt me zegt zeâ€¦maar je mag pas naar huis als de arts is geweest en zij maakt eerst haar ok programma af voordat ze de visites gaat lopenâ€¦dat is balen zeg, lig ik hier nog een paar uur..nou ja..het is niet anders. Een uurtje later komt Sinterklaas ineens met vier pietjes bij me binnen lopen, wat leuk! Sinterklaas kijkt vrolijk en denkt leuk te zijnâ€¦zo zo mevrouwâ€¦u wilt vast wel een liedje zingen voor Sinterklaas? Ik schiet bijna in de lachâ€¦nou dat gaat hem dus niet worden hÃ¨? Rond twee uur is het zover, ik app naar Gert om te vragen of hij me wil komen ophalen en kleed me aan..ik heb geen zin om langer daar op bed te wachten dus besluit vast richting uitgang te lopen. Naast de draaideur staat een tafel met wat stoelen waar ik plaats neem..ik lees wat in het boekje over nazorg wat ik op de afdeling heb gekregen en ineens zie ik Gert binnen komen lopen.. hij loopt rustig door en ik kan hem natuurlijk niet roepen, jeetje wat onhandig zeg.. dan maar rustig afwachten totdat hij terugkomt..een paar minuten later komt hij er weer aan huppelen..lekker weer richting huis met een volledig stemverbod voor vijf dagen op zak, wat een feest! Ik merk al snel dat het niet praten me eigenlijk helemaal niet moeilijk valt..wat ik wel vermoeiend vind is dat er tegen me gepraat wordt waardoor ik dan wil of moet reageren, wat dus dmv uitbeelden of schrijven moet gebeuren en soms als gevolg heeft dat ik verkeerd word begrepen omdat ik me niet goed kan uitdrukkenâ€¦ wat zou het prettig zijn geweest als ze er ook eens even voor zorg hadden kunnen dragen dat ik ook vijf dagen onzichtbaar zou zijn, dat had alles stukken eenvoudiger voor me gemaakt! Ondertussen ben ik op dag vier van het zwijgen beland en het gaat me nog steeds heel goed af.. ik vind het wel fijn om helemaal niet te praten valt me op.. vanmiddag heb ik wel geprobeerd wat te zeggen..het voelde en klonk heel raar in mijn beleving en het maakte dat ik me wat verdrietig ging voelen ..verdrietig omdat hetgeen wat normaal zo simpel is om te doen nu ineens zo lastig bleek te zijn, ik kan me nu dus echt niet verstaanbaar maken..met veel moeite komen er wat klanken uit maar daar is alles ook wel mee gezegd.. ik kijk er nu al naar uit dat ik maandag naar de logopedie mag! Dat is het moment dat ik de periode van het sprakeloos zijn weer heel langzaam achter me mag gaan laten.. Nog een paar weken en dan is het weer kerstmis. Degene die me kennen weten dat ik niet zo van dat traditionele opgeklopte gedoe hou en het een behoorlijk hypocriete toestand vind. Een tafereeltje wat vaak naar de buitenwereld altijd heel wat moet lijken..Een traditie die maar van generatie op generatie overgaat zonder dat mensen er echt eens bij stil staan waar ze nu eigenlijk mee bezig zijn..gezellig met de familie bij elkaar hoor je altijd en tegelijkertijd loopt iedereen te zuchten dat ze de ene dag naar de ene kant van de familie en de volgende dag naar de andere kant heen moeten, echt een verplichting..als je dan oppert dat ze ook gewoon niet kunnen gaan krijg je al snel als antwoord ..nee joh dat kun je niet makenâ€¦en als we er eenmaal maar zijn is het altijd wel gezelligâ€¦om vervolgens met zâ€™n allen nadat je twee/drie uurtjes bij elkaar hebt gezeten maar eens een rondje te gaan lopenâ€¦want jaâ€¦ daar wordt je zo lui van dat bij elkaar hangen Wat nou gezelligheid?? En dan hebben we natuurlijk nog de kerstboom! Want die moeten we natuurlijk allemaal wel hebben.. ook ik heb wel kerstbomen gehad, maar nooit echt een standaard boom, daar hou ik niet vanâ€¦ we hebben hele grote gehad, volgehangen kaarten, beren en van alles en nog watâ€¦klein van ijzer, vol met zuurstokjes, een blauwe kerstboom op kop aan het plafond, een witte kitsche kunstkerstboom met alleen maar paarse slingers en ballenâ€¦en dit jaar? Dit jaar hebben we laatst met de aanhanger twee grote boomtakken opgehaald bij de bomen die door de gemeente waren gesnoeid en deze twee gebogen takken staan nu voor ons raam en nemen het hele raam in gebruikâ€¦op dit moment hebben we er katoenen fuchsia, roze en paarse balletjes inhangen waar verlichting inzit en met kerstmis gaan de kerstlampjes erin en hangen we er allemaal ballen aan! Niet zo standaard maar wel leuk toch? De oudste van de jongens roept dat oma hem heeft gebeld en de voice mail heeft ingesproken.. we luisteren hem af..het kwam er op neer dat als wij het alleen maar bij die takken zouden gaan houden en geen echte kerstboom kopen oma wÃ©l voor de jongens een klein kerstboompje wil gaan kopen als ze dat willen.. vol ongeloof luister ik ernaar.. ZÃj vind dat de jongens een echte kerstboom moeten hebbenâ€¦ waarom? Omdat dat altijd al zo geweest is en daar moet je natuurlijk niet van afwijken.. Anders denkend zijn is raarâ€¦het benoemen hoe ik denk is onzinnig merk ik.. zij hoort mijn stem niet..of ik nu stemrust heb of niet..
Naar boven

30-07-16 08:40

startpost

Tanja46

Berichten: 3

www.tanjaposthumus.nl

Al kletsend lopen we op woensdagmorgen kwart over zeven het ziekenhuis binnenâ€¦
anderhalf uur later wordt ik wakker op de uitslaapkamer en vanaf dan is dat kletsen voorlopig wel even afgelopenâ€¦tenminste..dat is de bedoeling..het blijkt dat op het moment dat ik wakker word ik behoorlijk wat te vertellen hebâ€¦de verpleegster zegt me dat ik niet mag pratenâ€¦maar dat valt niet mee om te begrijpen als je net uit de narcose komt..na een keer of drie dringt het toch tot me doorâ€¦oeps..ik mag totaal geen geluid maken!
Daar ging ik toch mooi even de mist in..en alsof dat nog niet genoeg is krijg ik ook nog
eens last van kriebelhoest..en laat hoesten nou Ã³Ã³k niet mogen..godsamme wat lastig
allemaal zegâ€¦hopen dat het de komende tijd beter gaat!

Ik word naar de afdeling gereden en daar aangekomen vraag ik gelijk om een kop koffie, een glas water en een boterhamâ€¦toen ik â€™s morgens kwam vertelde de verpleegster namelijk dat ik weer naar huis zou mogen als ik gedronken, gegeten en geplast had..dat had ik goed in mijn oren geknoopt dus gelijk maar
eens er even voor zorgen dat dit in orde komt!
Even later komt ze weer binnen, het spijt me zegt zeâ€¦maar je mag pas naar huis als de arts is geweest
en zij maakt eerst haar ok programma af voordat ze de visites gaat lopenâ€¦dat is balen zeg,
lig ik hier nog een paar uur..nou ja..het is niet anders.

Een uurtje later komt Sinterklaas ineens met vier pietjes bij me binnen lopen, wat leuk!
Sinterklaas kijkt vrolijk en denkt leuk te zijnâ€¦zo zo mevrouwâ€¦u wilt vast wel een liedje zingen voor Sinterklaas?
Ik schiet bijna in de lachâ€¦nou dat gaat hem dus niet worden hÃ¨?

Rond twee uur is het zover, ik app naar Gert om te vragen of hij me wil komen ophalen en
kleed me aan..ik heb geen zin om langer daar op bed te wachten dus besluit vast richting uitgang te lopen.
Naast de draaideur staat een tafel met wat stoelen waar ik plaats neem..ik lees wat in het boekje
over nazorg wat ik op de afdeling heb gekregen en ineens zie ik Gert binnen komen lopen..
hij loopt rustig door en ik kan hem natuurlijk niet roepen, jeetje wat onhandig zeg..
dan maar rustig afwachten totdat hij terugkomt..een paar minuten later komt hij er weer aan huppelen..lekker weer richting huis met een volledig stemverbod voor vijf dagen op zak, wat een feest!

Ik merk al snel dat het niet praten me eigenlijk helemaal niet moeilijk valt..wat ik wel vermoeiend
vind is dat er tegen me gepraat wordt waardoor ik dan wil of moet reageren, wat dus dmv
uitbeelden of schrijven moet gebeuren en soms als gevolg heeft dat ik verkeerd word begrepen
omdat ik me niet goed kan uitdrukkenâ€¦
wat zou het prettig zijn geweest als ze er ook eens even voor zorg hadden kunnen dragen dat
ik ook vijf dagen onzichtbaar zou zijn, dat had alles stukken eenvoudiger voor me gemaakt!
Ondertussen ben ik op dag vier van het zwijgen beland en het gaat me nog steeds heel goed af..
ik vind het wel fijn om helemaal niet te praten valt me op..

vanmiddag heb ik wel geprobeerd wat te zeggen..het voelde en klonk heel raar in mijn beleving
en het maakte dat ik me wat verdrietig ging voelen ..verdrietig omdat hetgeen wat normaal zo simpel
is om te doen nu ineens zo lastig bleek te zijn, ik kan me nu dus echt niet verstaanbaar maken..met veel
moeite komen er wat klanken uit maar daar is alles ook wel mee gezegd..
ik kijk er nu al naar uit dat ik maandag naar de logopedie mag! Dat is het moment dat ik de
periode van het sprakeloos zijn weer heel langzaam achter me mag gaan laten..

Nog een paar weken en dan is het weer kerstmis. Degene die me kennen weten dat ik niet
zo van dat traditionele opgeklopte gedoe hou en het een behoorlijk hypocriete toestand vind.
Een tafereeltje wat vaak naar de buitenwereld altijd heel wat moet lijken..Een traditie die maar
van generatie op generatie overgaat zonder dat mensen er echt eens bij stil staan waar ze nu eigenlijk
mee bezig zijn..gezellig met de familie bij elkaar hoor je altijd en tegelijkertijd loopt iedereen te zuchten dat
ze de ene dag naar de ene kant van de familie en de volgende dag naar de andere kant heen moeten,
echt een verplichting..als je dan oppert dat ze ook gewoon niet kunnen gaan krijg je al snel als antwoord
..nee joh dat kun je niet makenâ€¦en als we er eenmaal maar zijn is het altijd wel gezelligâ€¦om vervolgens met
zâ€™n allen nadat je twee/drie uurtjes bij elkaar hebt gezeten maar eens een rondje te gaan lopenâ€¦want jaâ€¦
daar wordt je zo lui van dat bij elkaar hangen Wat nou gezelligheid??

En dan hebben we natuurlijk nog de kerstboom! Want die moeten we natuurlijk allemaal wel hebben..
ook ik heb wel kerstbomen gehad, maar nooit echt een standaard boom, daar hou ik niet vanâ€¦
we hebben hele grote gehad, volgehangen kaarten, beren en van alles en nog watâ€¦klein van ijzer,
vol met zuurstokjes, een blauwe kerstboom op kop aan het plafond, een witte kitsche kunstkerstboom
met alleen maar paarse slingers en ballenâ€¦en dit jaar?
Dit jaar hebben we laatst met de aanhanger twee grote boomtakken opgehaald bij de bomen die door
de gemeente waren gesnoeid en deze twee gebogen takken staan nu voor ons raam en nemen het
hele raam in gebruikâ€¦op dit moment hebben we er katoenen fuchsia, roze en paarse balletjes
inhangen waar verlichting inzit en met kerstmis gaan de kerstlampjes erin en hangen we er allemaal
ballen aan! Niet zo standaard maar wel leuk toch?

De oudste van de jongens roept dat oma hem heeft gebeld en de voice mail heeft ingesproken..
we luisteren hem af..het kwam er op neer dat als wij het alleen maar bij die takken zouden gaan houden
en geen echte kerstboom kopen oma wÃ©l voor de jongens een klein kerstboompje wil gaan kopen als ze dat
willen..

vol ongeloof luister ik ernaar..

ZÃj vind dat de jongens een echte kerstboom moeten hebbenâ€¦ waarom?
Omdat dat altijd al zo geweest is en daar moet je natuurlijk niet van afwijken..
Anders denkend zijn is raarâ€¦het benoemen hoe ik denk is onzinnig merk ik..

zij hoort mijn stem niet..of ik nu stemrust heb of niet..

Naar boven