Eenzaam

Ik blijf een zoekende






Mismoedig kijk ik door mijn raam,
en zie ik mijn buurvrouw die het koude weer trotseert en een blokje omloopt.
Een hand die vriendelijk naar mij wenkt en verder haar eigen weg gaat.
Ik voel mij eenzaam niemand die eens aanbelt al heb ik een dochter maar die weet niet meer waar haar moeder woont.
Maar als ik diep in mijn binnenste kijk weet ik waarom ze boos is . Al heel wat jaartjes ben ik alleen, mijn dochter is goed getrouwd zij heeft een schat van een man. Daar ben ik blij mee waarom heb ik dan steeds pech. Ben ik nu zo"n vreselijk iemand?
Ik kan geen vriend voor het leven vinden . Ik ben vreselijk jaloers (waar is mijn eigenwaarde ) ik voel mij zo vlug de mindere ik bekijk iedere vrouw met argusogen of het mijn rivalen zijn! .Het liefst zou ik zien dat mijn partner alleen om mij heen draait mijn maag speelt ook op als hij op TV naar mooie vrouwen kijkt. Ik geef dan uit onzekerheid
een vervelend commentaar.
Dan wals ik met akelige woordjes over mijn partner heen wat het einde vaak betekent van mijn relatie!
Ben ik nu ik ziekelijk jaloers , iedereen is mooier als ik. Kijkt een man dan niet naar je innerlijk of kijken ze teveel naar de buitenkant. Mijn dochter zei laats kom mam je mag er best zijn kom en wees eens trots op je zelf. Ik kan begrijpen dat ze er doodmoe van is geworden steeds een moeder met hetzelfde liedje......en mede daardoor voel ik mij nu heel alleen. Mijn dochter die mij nu links laat liggen dat doet nog het meest pijn En mijn zoveelste vriend die weer is opgestapt!
Ik laat mij niet graag ondersneeuwen en daardoor en mijn jaloezie gaan al mijn relaties stuk (en dat zijn er in mijn leven al vele geweest) En toch doet het pijn.
Dus wordt ik bekeken als een wufte vrouw maar als ze in mijn hart zouden kunnen kijken....
Het verdriet dat ik niemand laat zien .Ik ga dan maar weer op de versier tour en kom weer thuis met een slok teveel op. Ik heb al vaker een waarzegster bezocht en die zegt meid er komt gegarandeerd eens een goede man op je pad. Maar eigenlijk wil ik dit niet meer horen ik wil dat ze ziet dat mijn dochter weer thuis komt! Ondanks al haar verwijten aan mij zij moet toch weten dat ik veel van haar hou! Mijn dochter komt voor mij op de eerste plaats maar ik geloof dat de meeste mannen dat niet leuk vinden want die hadden ook vaak wat te zeuren over mijn kind .Vaak stond ik tussen twee vuren wat ook niet goed is voor een relatie. Ik blijf toch haar moeder al leef ik mijn leven niet zoals zij graag zou zien
Ik heb geen ouders die zijn al overleden maar met hun voer ik veel gesprekken Al mijn verdriet vertel ik hun .
Zij veroordelen mij niet en dat troost mij
Ik zie en voel dat zij vaak bij mij zijn, mijn twee zusjes horen dit alles sceptisch aan
Ze begrijpen ook niet waarom ik steeds weer opnieuw begin met mannen maar ik kan niet tegen het alleen zijn. Zij zeggen dat ik een moeilijk persoontje ben met teveel noten op mijn zang. Van hun moet ik niet meer opnieuw beginnen met een relatie want zeggen zij jij kunt niemand vast houden.
Ze moesten toch eens weten hoeveel pijn mij dat doet dat ze zo over mij denken ik ben niet slecht
Maar mijn vreselijke jaloezie maakt denk ik dat iedereen van mij weg loopt.

Maar wie is er zonder foutjes vraag ik mij dan af. Het is een gegeven dat ik misschien steeds op de verkeerde man val ! En toch blijf ik hopen dat het wonder ooit geschied en ik wil graag zien dat mijn dochter ook blij voor mij kan zijn Dat ze het mij vergeeft al dat zoeken naar liefde.

Grietsje Cobben