Aanvoerdersband

In een opwelling, na een periode van hopeloze radeloosheid, pakt de ouder wordende Joop van Teil zonder verdere bijbedoelingen de aanvoerdersband, die hij kreeg toen hij aanvoerder was van het jeugdelftal “ De dappere zwanen”, uit de kast met de deur die niet goed sluit.
Het is een gebaar om de sobere tijden tegemoet te treden, bijna nonchalant doet hij de aanvoerdersband om zijn arm.

Het is druk die vrijdagochtend 29 januari 1999 bij Apotheek Genrezang in de Voorstraat. Er zijn veel mensen die om medicijnen komen en de apothekersassistente is lichtelijk overspannen, nerveus en onhandig. Ze doet wel haar best om de mensen allemaal goed te helpen, maar als Joop aan de beurt is schrikt ze van zijn vermoeide gezicht. Het gonst van vreemde gedachten in haar hoofd. Heeft ze hier met een zombie te maken. Deze man ziet er wel erg vreemd uit. En wat een lucht, dit ruikt niet goed. Is ze overspannen aan het raken? Misschien komt het door haar bezorgdheid dat ze het recept verkeerd leest, of anders door het slecht leesbare handschrift van de oude huisarts, maar ze leest het recept niet goed en geeft de verkeerde medicijnen aan de niets vermoedende Joop van Teil mee. “Leest u goed in de bijsluiter” zegt ze als Joop haar bedankt en wegloopt de apotheek uit en de straat op naar zijn huis. Er kan niets meer mis gaan. Joop is naar zijn huisarts geweest voor een goed gesprek, hij heeft de apotheek bezocht en zijn medicijnen meegekregen. Hij loopt met een gevoel van opluchting naar zijn donkergroene voordeur. Hij steekt zijn sleutel in het slot, draait met de sleutel en duwt de deur open.

Thuisgekomen leest Joop de bijsluiter niet, hij neemt drie pillen. Drie is zijn geluksgetal. Hij slikt ze door met een slok whisky zonder zich te bedenken. Een uur later voelt hij zich vreemd. Hij valt steeds in slaap op de bank tijdens het schaatsen op de televisie. Als hij weer even wakker wordt zapt hij naar een programma over een dierentuin waar ze een giraffe hebben gedood om te voeren aan de leeuwen. Hij gruwt ervan, en besluit het kijkkastje uit te flitsen met zijn voor de hand liggende afstandbediening. Hij houdt van giraffes en hij houdt niet van de dood. “Leest u goed in de bijsluiter.”spookt er plots door zijn hoofd, maar hij is te moe om de bijsluiter te lezen. En die moeheid bevalt hem eigenlijk wel, er komt een zorgeloosheid in zijn gedachten die hij sinds weken niet heeft gekend. Hij neemt, overmoedig en onbezonnen, nog drie tabletten uit de doordrukstrip, en hij drinkt nog een slok whisky.
Spoedig ligt hij te dromen op de bank, want zijn bed trekt hem niet meer. Sinds Jeannette is vermoord slaapt hij niet meer in zijn bed. Het wordt tijd dat hij een nieuw bed gaat aanschaffen bij de kringloopwinkel. Daar zijn ze nog betaalbaar.

De telefoon gaat.

“ Hallo, je spreekt met Joop!”
“ Hallo Joop, met Brigitte. Toen ik die bekende massamoordenaar voor het eerst op de televisie zag, nog onwetend over wat de man allemaal op zijn geweten had, dacht ik wat een knappe charismatische man. Op uiterlijk kun je tegenwoordig al helemaal niet meer afgaan. Zo'n Patricia Hellema, dan denk je toch ook eerst wat een lief wezen, maar tegelijk als ze haar mond opendoet, met die autoritaire toon. En dan noemt ze zich de moeder van de homofielen. Er zijn er ook die religieus zijn, die zeggen dat de orkanen worden veroorzaakt door homo's, omdat ze Goddeloos zouden zijn.”
“ Hou op Brigitte, hou hier mee op. Bel me niet meer! Ik heb daar niets mee te maken. Ik ben een journalist, geen psychiater en ik ben al helemaal geen homo!”
“ Nee Joop, luister! Ik heb niets tegen religie, maar ik heb iets tegen intolerantie, en dat is iets wat kennelijk veel religies met zich meedragen. Maar goed, je moet toch ergens beginnen, laten we er alsnog van uitgaan dat God horizontaal geboren is, en door een onbevrucht zaadje is verwekt, dan kunnen wel alvast uitsluiten dat de kip er eerder dan het ei was. Dan rest ons nog het raadsel waarom de meeste Hollandse weide koeien biseksueel zijn, dat moet dan de Lente zijn of het malse gras. Dat zal voor eeuwig de Lente zijn, of ben jij het daar niet mee eens? Joop zeg eens iets zinnigs!” vraagt ze aan de geïrriteerde Joop.
“ Dag Brigitte! Bel mij niet meer! Ik ben jouw Joop niet meer! Ik ben jouw Joop nooit geweest, en ik zal nooit jouw Joop worden! Ga een andere Joop zoeken!”

Joop heeft er genoeg van. Weg met die telefoon, laat ze maar iemand anders bellen, die er verstand van heeft, en zin om te luisteren, naar haar gekakel over religie en seks. Weg met die aanvoerdersband, die brengt slechts ellende en daarvan is er al genoeg. Joop haalt de aanvoerdersband van zijn arm en smijt die naar de hoek van de woonkamer.

Aan de overkant van de straat in het huis op de eerste etage met de rode gordijnen is Jeroen televisie aan het kijken. Een programma over tijgers, met mooie beelden van in het wild levende tijgers. Hij geniet van deze beelden. Hij is een liefhebber van de natuur. Hij heeft geen aanvoerdersband nodig.
Hij is een individualist.



...