Leven met een handicap (deel 1)

Lief dagboek,
Ik ben bang... bang voor wat er komen gaat.
Morgen ga ik voor het eerst naar school in mijn rolstoel.
We zijn namelijk kort geleden verhuist omdat in ons vorige huis
ik niet kon leven. Ik kon niet onder de douche en in bed en ik
kon zelfs niet naar boven!
Maar nu in dit nieuwe huis gaat alles stukken beter!
Maar morgen ga ik voor het eerst naar mijn nieuwe klas.
Hoe zal mijn klas reageren? Ik bedoel ik kan niet meer lopen!
Ze zullen me vast uitlachen. En ze vinden het vast stom.
Stom dat ik nergens meer aan kan meedoen,
Morgen hebben we ook gym. Ik ben bang dat ze me uitlachen.
Uitlachen als ik met de rolstoel val. Dat gebeurt namelijk best vaak.
En hoe zullen ze reageren op dat ik overal littekens heb.
Ik vind het maar stom om gehandicapt te zijn!
Maar ik ga nu slapen. Tenminste als dat lukt!
Te veel zenuwen in mijn lijf!
Welterusten lief dagboek en wens me succes!