Een droom

Mijn dromen lijken lang te duren.
Toch vermoed ik dat ze meestal maar een minuut of twee duren.
Ik houd van slapen en dromen.
Soms heb je een nachtmerrie…soms een fijne droom.
Soms lijken ze iets te betekenen.
Misschien verwerk je iets.
Misschien houd iets jou bezig.
En soms zijn de ze heel absurd.
Ik slaap graag zo’n 10 uur lang.
En dan word ik wakker om 8 uur.
En dan mag ik nog een uur in bed liggen van mijzelf.
Een uur…lekker…zalig…in bed liggen…soms wat dommelen…soms weer op de klok kijken…soms weer een paar minuutjes slaap.
Toen ik depressief was…waren de tijden dat ik sliep de beste tijden.
En ik ben heel depressief geweest.
Ik voelde even geen pijn.
Even was ik ergens anders…op een betere plek.
In een ander land.
Waar de tijd anders loopt.
Waar alles soms heel raar is.
En soms heel eng…
En soms heel fijn.
Ja…
Tijd bestaat eigenlijk niet.
Tijd is het bewegen van planeten.
Het is relatief.
Eigenlijk is er geen begin en geen einde.
Eigenlijk verstrijkt alles niet.
Wij bestaan eigenlijk voor altijd…
Ik droomde vannacht dat ik de wereld redde van het corona virus.
Ergens wens ik een held te zijn.
Dat is wel een of ander ding bij mij.
Ik had een laboratorium in mijn kelder met allerlei grote muizen.
De muizen waren besmet met het corona virus…
En ik had een computer die keek naar de anti stoffen en anti lichamen.
Ja…
Ik zag anti lichamen…en anti stoffen.
En ik isoleerde wat elementen uit deze anti stoffen.
Ik kon de anti stoffen op delen.
En toen kwam ik tot een soort element…iets dat in de anti stoffen zat.
En dat was mijn medicijn…
Daarmee redde ik de wereld van corona.
Iedereen kreeg een vaccin met deeltjes van anti stoffen erin.
Daarna droomde ik over Rutte.
Rutte vertelde over een medicijn…dat er een medicijn was…welke bestond uit anti stoffen…
Ja..
Ik voelde me zo…blij…
Ik besefte toen pas hoe erg ik dit virus vond.