Bratwurst in mijn ooghoek

Zwaaien naar de rode onderbuik van mijn buurvriend. Wat heb ik het toch gemist, kuilen, Müller, Louis van Gaal en de curry wurst passeren de revue terwijl ik mijn slechtste woordje havo 3 deutsch spreek in mijn Adidas camping tenue. In mijn hoofd passeert het idee dat ik de geschiedenis van Nederland en Duitsland nu op dit moment herbeleef. In al die camping ervaringsjaren zijn wij beiden wel eens de baas geweest. Ik de mooiste spullen hij de beste bbq spies.

Een hekel heb ik aan mijn buur maar zijn tent is immers velen malen tentiger dsu ik leef er maar mee. Vroeger was mijn tent chiquer dan die van het cirque du soleil, nu lijkt het niet meer dan een pannenlap of twee.

Tegenwoordig met een natie van super tenten om ons heen, leven we in een soort van gedeelde gezamenlijke gedachten. We delen saampjes ons drankje met het bekende Hollandse groene embleem.
Het enige wat ons reeds nog enigszins van elkaar van elkaar zou kunnen scheiden, Zijn die vreemdelingen die hier tijdelijk hun heil zoeken. Vreemdelingen die we samen stiekem (dus niet hardop) vreselijk verschrikkelijk benijden