Fenolijn

Wie luistert niet naar Vroege Vogels op zondagmorgen? Er zullen maar weinig mensen zijn die zeggen: “Dat programma ken ik niet.” Vanaf onze jeugd bestaat dit programma al, toen gepresenteerd door dr. Foppe Brouwer, die steevast zijn uitzending besloot met de inmiddels gevleugelde zin: “...dat alles wat groeit en bloeit, ons altijd weer boeit.” Welnu, één van de onderdelen van het programma is de ‘Fenolijn’, u weet wel, de telefoontjes van mensen die menen dat als eerste iets bijzonders hebben gezien. De JanJurken die denken dat hun paardenbloem de eerste was van het land, die bloeide, of dat hun mereltje het schoonste zong. Eén van de vaste bellers is frater Willibrordus, een van de laatste monniken in de Orde van de Absurdisten. Wekelijks weet hij vanuit zijn moestuin talloze insecten, plantjes en ander natuurlijk ongerief bij mij de slaapkamer in te strooien. Ja u leest het goed...mijn slaapkamer, want wij vinden het heerlijk om op zondagmorgen, liggend in bed met een heerlijke bak thee, naar dit programma te luisteren. Onze koning en koningin doen dat ook, dus waarom wij dan niet? Nu las ik laatst een artikeltje, dat er mensen zijn die helemaal niets hebben waargenomen, maar gewoon aan de telefoon zitten met een encyclopedie van planten op schoot. Ze willen gewoon hun stem horen op de radio. Alle familieleden zijn ingelicht en gemaand, dat ze moeten luisteren, want tante Lien heeft de Fenolijn ingesproken. “Ja hallo, met Lien Brandhout, ik was vanmorgen de eerste die een leeuwenbekje zag vliegen, u weet wel die zeldzame vlindersoort.....eh....nee.... vlinderbloemige....staat hier... Nou dan heb ik hem als eerste zien bloeien”. “Met frater Willibrordus. In de bosjes achter onze kloosterschool zag ik gisteren eerste jongetjes lopen.....ik bedoel...de eerste jonge eendjes” Stel je voor dat Maxima zou bellen om te melden dat ze op zondagmorgen in alle vroegte de eerste paparazzi tussen de rododendrons heeft zien liggen. Ik bedoel maar, alles wat er is en is geweest, is ooit het eerst geweest. Ergens in een ver verleden is er ooit een mens geweest die de eerste vluchteling was. Daarna lijken mensen alleen nog maar op de vlucht. Als het niet is voor een oorlog, dan is het wel voor de fiscus. Ik zou zo graag ook eens willen bellen om te zeggen: “Vanmorgen in alle vroegte hoorde ik de eerste vogels de dag achter de heuvels vandaan roepen en zag ik de eerste zonnestralen achter de bossen verschijnen. Ook zag ik voor het eerst een vredige wereld en alleen maar eerlijke mensen. Voor het eerst kreeg ik een warm gevoel voor de wereld om me heen en voor het eerst besefte ik dat het leven de moeite waard is om geleefd te worden.”