Bezit

‘God waarom hamert u er steeds op dat we ons bezit moeten weggeven?’

‘Dat doe ik niet.’

‘Laat ik het dan anders zeggen, u vindt bezit niet belangrijk.’

‘Bezit is wel belangrijk.’

‘Waar gaat dit over?’

‘Weet ik niet, jij probeert mij steeds woorden in de mond te leggen.’

‘Ik dacht gewoon dat u niets van bezit moest hebben, dat u bezit iets negatiefs vindt.’

‘Voor God bestaan geen negatieve of positieve zaken. Maar de mens zou zich bij alles af moeten vragen of ze met of zonder “iets” gelukkig(er) wordt, meer liefde ervaart.’

‘Waarom is dat zo belangrijk?’

‘Veel mensen zijn bezig met “over-leven” in plaats van te “leven”. Met meer liefde en het delen van bezit, zouden ze een stuk gelukkiger zijn.’

‘Maar bezit kan je toch gelukkig maken. Met meer geld heb je toch minder zorgen?’

‘Je zegt het zelf al, je hebt met meer geld misschien minder zorgen. Maar het maakt je niet persé gelukkig.’

‘Nou daar denk ik toch heel anders over.’

‘Dat weet ik, maar kijk eens naar je zelf. Je hebt meer geld dan bijvoorbeeld iemand in Afrika, maar durf jij te zeggen dat jij gelukkiger bent dan die persoon in Afrika?’

‘Nee dat zou ik zo niet willen beweren.’

‘Waarom niet, geld maakt toch gelukkig volgens jou.’

‘Nee, ik beweer dat het met geld wat makkelijker wordt.’

‘Makkelijker om te “over-leven” bedoel je.’

‘Ja’

‘Maar het leven bestaat niet uit “over-leven”.’

‘Daar lijkt het anders wel verdomd veel op.’

‘Omdat jullie het zo gecreëerd hebben.’

‘Daar gaan we weer. Ik heb mijn leven zo gecreëerd. Ik zorg voor mij eigen narigheid. Ik ben mijn eigen problemenmaker.’

‘Als jij een kamer zwart verft en de ramen er uit haalt, dan krijg je een donkere kamer.’

‘Dat zal wel, maak maar liever uw verhaal af.’

‘Jullie vinden bezit belangrijk. Maar om het te krijgen moet je hard werken en dat kan stress en andere ongemakken met zich meebrengen. En als je eenmaal bezit hebt, komt de angst dat iemand het van je af zal pakken of dat het allemaal weer verdwijnt. Jullie consumeren en produceren als zich voortplantende konijnen. Jullie brengen het milieu in gevaar en moeten steeds harder lopen en langer werken om je eigen tempo bij te houden. Je bent tegelijkertijd het gaspedaal en de motor.’

‘Dus u bent toch tegen bezit. Ziet u wel. Ik had het wel bij het rechte eind zojuist.’

‘Nee, je luistert niet en je trekt te snel je conclusies. Ik heb niets tegen bezit. Ik wil jullie er alleen maar op wijzen dat jullie bezit najagen omdat je denkt dat het je gelukkig maakt. Maar in werkelijkheid maakt het jullie juist on-gelukkiger.’

‘Oh, bedoelt u het zo.’

‘Ja.’

‘Wat bedoelde u eigenlijk met het gaspedaal en de motor?’

‘Ik bedoel daarmee dat je niet alleen het gaspedaal bent, maar ook de motor, de rem, de knalpijp. Je bent niet alleen het deel, maar ook het geheel. Je bent ook de auto. Snap je?’

‘Als ik het gaspedaal harder indruk, moet ik harder werken omdat ik ook de motor ben.’

‘Ga verder.’

‘Alles wat ik doe heeft effect op mijn volgende handelingen. Ik kan de dingen niet los van elkaar zien.’

‘Je snapt het. Maar wat voor jou geldt, geldt ook voor jullie allemaal op aarde. Het is zowel waar op individueel als op gemeenschappelijk niveau.’

‘Dan is de één het gaspedaal en de andere de motor.’

‘Precies.’

‘Maar dat betekent dat de één de andere harder kan laten werken, bedoeld of onbedoeld.’

‘Precies.’

‘Dat kan natuurlijk fout aflopen.’

‘Precies.’

‘We moeten dus goed met elkaar praten en overleggen wat nu het beste is voor de auto als geheel, voor de aarde als geheel.’

‘Precies.’

‘Maar wat heeft dat te maken met bezit, leven en gelukkig zijn?’

‘Alles. Als de één harder moet werken dan de ander, en daarvoor meestal ook minder beloont wordt, dan komt hij in opstand.’

‘Dan komt er oorlog.’

‘De ander probeert dan van jou af te pakken wat hem toekomt. Omdat jij weet dat je onrechtvaardig handelt, heb jij angst voor het moment dat de ander vroeg of laat zijn recht komt halen. Als je echter beseft dat je met elkaar hier op aarde leeft en dat alles verband met elkaar houdt, dan ga je anders met elkaar om. Als iedereen de vrijheid heeft om zijn eigen keuzes te maken, als bezit gedeeld wordt, als iedereen in belangrijke mate kan leven zoals hij of zij wil, in de eigen tempo, dan hebben jullie voorwaarden voor het leven geschapen. Dan ben je niet meer bezig met het ‘over-leven”. Dan verdwijnt de angst. Begrijp je het verschil?’

‘Nou en of. Wat zou het toch mooi zijn als we dat konden bereiken. Als we allemaal gelukkig konden zijn en onze eigen keuzes konden maken en ons eigen tempo konden bepalen.’

‘Nou.’

‘God.’

‘Ja.’

‘Ik ben niet sterk genoeg om de hele wereld te veranderen. Zelfs niet met hulp van anderen.’

‘Dan doe je dat toch niet.’

‘Maar dan wordt het nooit wat.’

‘Begin gewoon bij je zelf, wees het voorbeeld. Kan je dat?’

‘Ik kan het proberen.’