Ooit was er nog...

Ooit was er nog een vrolijk jongetje dat al vroeg besefte dat er meer was dan hij kon zien. Wanneer hij op bed lag, leek het wel alsof dat bed begon te schommelen en te draaien. Elke nacht in angst slapend, bang dat elke dag zijn laatste dag kon zijn, werd hij wakker geschud door iets wat hij niet zag. Elke dag vroeg hij zich af of dit echt zou zijn en wie dit wilde doen. Waarom moest dit jongetje, toen nog maar 5 jaar oud, zo'n angst ondergaan zonder dat hij iets verkeerds had gedaan? 

Op een regenachtig moment, midden in de nacht, gebeurde het weer. Hij greep al zijn moed bij elkaar en riep de naam van Jezus. Het hielp niet, sterker nog, het werd steeds erger en erger. De nacht daarop bad hij tot God om vergiffenis voor wat hij fout had gedaan. Ook deze poging werd niet geaccepteerd. De eerstvolgende nacht moest het echt afgelopen zijn. Deze nacht was het de laatste nacht. Zijn woord was daad. De kwade geesten waren niet meer bezig om het jongetje bang te maken. Wat zijn geheim was? Hij gaf zich over aan de kracht van Het Kruis. Hij sloeg een kruis met zijn ene hand, en met zijn andere hand vormde hij een 'Corna' (voor degenen die niet weten wat dat is, een Corna wordt ook wel afgebeeld als het metalteken. Het weert het kwade af en zorgt voor positieve energie). 

Deze positieve energie werd verstoord door het overlijden van zijn kennis, wat hin zag aankomen. Hij werd 's nachts bijna gewurgd in zijn slaap. Elke keer werd de jongen net op tijd wakker om 'Ga weg, ik wil dit niet!' te schreeuwen. Toen hij dit aan zijn ouders vertelde, werd hij niet geloofd en hij voelde zich kwaad. Kwaad omdat het zijn ouders waren, kwaad omdat ze hem nooit hebben geloofd. Ze wilden hem vandaag niet geloven, morgen niet en waarschijnlijk wilden ze dat nooit. 

Hij moest iets bedenken. Hij moest bedenken waardoor ze hem zouden geloven. ' Is het niet beter om de tijd ermee te laten komen?' zei een stem zacht maar zelfverzekerd in zijn hoofd. Dus dat deed hij ook. Hij liet de tijd komen met het bewijs dat hij niet had gelogen tegen zijn ouders. Dit moment kwam een jaar later. Precies één jaar na het overlijden van zijn kennis. De dag voordat het zover was, zag het jongetje iets voor zich. Hij zag hoe zijn geliefde buurman werd begraven op een begraafplaats net buiten de stad. Toe hij dit aan zijn ouders vertelde, werden ze boos op hem omdat hij niet zulke 'satanistische' uitspraken mocht maken. Het resultaat de volgende dag: een telefoontje van zijn buurmeisje die huilend vertelde dat ze de stekker er uit hadden getrokken (zijn buurman lag in het ziekenhuis met een dubbele klaplong). Pas na deze vreselijke gebeurtenis beseften zijn ouders dat de jongen telkens weer opnieuw de waarheid sprak.

Dit jongetje staat ingeschreven op een plek waar hij zijn kunsten kwijt kan, waar hij zijn passie kan uiten. Dit jongetje, dat was ik. Ik heb de dood van mijn kennis, buurmam en mijn oma aan zien komen. Misschien is het verband in dit verhaal niet helemaal duidelijk. Ik zal het even uitleggen.

Ik moest drie keer om God zijn hulp vragen. Ik werd drie keer niet geloofd toen ik de dood van familie en kennissen voorspelde. Dit gebeurde allemaal in drie jaar tijd. Het getal drie wordt vaak als het getal van God gezien. Dit komt door de heilige en goddelijke drie-eenheid. Bij een gebeurtenis betekent

Het getal 1: puur toeval
Het getal 2: getal. Getal met kwade bedoelingen. Dir is één van de duivese getallen
Het getal 3: waar en zeker bekeken. Afkomstig van God.

Ook duurde in de bijbel veel drie dagen lang:

Jona zat 3 dagen en nachten vast in de buik van een walvis.
Jezus stond 3 dagen weer op uit zijn graf
De haan kraait 3 keer voordat Judas Jezus verraad
Het vasten duurt meestal 3 dagen

© Copyright Patros-Fibros