gehecht aan de groene specht

Regelmatig 's morgens, vaak net even over zeven
deze morgen nog verborgen klinkt hij al metaal hard;
het moment waarop ik dan mijn speurtocht start,
al priemend turend vind ik hem dan bij de buren,
Daar hangt hij op z'n gemak aan een flinke tak
gewoon zo sloom, vrolijk verticaal daar in die hoge boom.

Maar ik moet helaas wel constateren
gezien het nog schemerachtig moment,
dat 't haast onmogelijk is hem te fotograferen
ik ben daardoor toch wel enigszins ontstemd.

Maar om u en mij enigszins tevreden te stellen
kan ik u hierbij blijmoedig vertellen
dat ik zijn opa nog persoonlijk heb gekend
die net zo gewoon als nu zijn kleinzoon
toen hing in onze tuin en aan onze eigen boom.

Ik beken oprecht,
dat ik aan die groene specht
echt wel raak gehecht.
.

© Copyright Gert Pape