Lotte

Ze stopt met fietsen. Snel rem ik. Plotseling komt er van rechts een scooter. Ik gil.
Saya gilt. Een verdovende knal. Pijn. Bloed. Sirenes. Dan wordt het zwart.

Ik open mijn ogen. Wit. Ik knipper even. Lig ik in het ziekenhuis?
Ja. Pijn. Alsof iemand met een hamer me blijft slaan. Plotseling gaat er een deur in de kamer open. Een dokter en zuster, druk in gesprek, lopen binnen. Als ze zien dat ik wakker ben, zijn ze op slag stil. 'Hallo Lotte. ben je wakker?', zegt de zuster. Ik knik.
Het gaat moeizaam. Ik merk dat m'n hoofd in verband zit. 'W-wat was er gebeurd?', vraag ik zwak. 'Je bent aangereden door een scooter.', zegt de dokter. 'O.'
Opeens zak ik weg. De zuster en de dokter schrikken. Ik zie nog net hoe de dokter het reanimatie- koffertje van de muur haalt. Dan wordt het weer zwart.

Ik zweef. Langs mama. Papa. Saya. Oma. Fenne. Meester Dennis. Dan zie ik een licht.
Wow...

Onze lieve dochter/vriendin is op 28 juni overleden aan een verkeersongeluk.
We missen je, Lotte.

Lotte Breems
14 augustus 2004-28 juni 2017

© Copyright Yara

Ingezonden door

Yara

Geplaatst op

28-06-2017

Over dit verhaal

Ik hoop dat je het mooi vindt! Het is niet echt gebeurd...

Tags

Dagboek Lol Lotte