over delicten enemoties

Onverwerkte droeve zaken kunnen haar nog steeds hard raken.
In woelige nachten komen boze dromen haar innerlijke rust verstoren
lopen emoties op en voelt zij zich nog steeds echt zó hopeloos verloren!

Ze wil het wel zo graag maar kan het echt niet vergeten
wat haar allerbeste vriendinnen zelfs niet van haar weten,
wat eens volwassen mannen, in een heel ver verleden
als jong meisje intens gemeen en schandelijk met haar deden.

Haar beste vriendinnen zijn inmiddels allemaal getrouwd,
hebben een huisje en een mooi gezinnetje opgebouwd.
Zij ziet het hunkerend maar ook met lede ogen aan
hoe liefdevol en vertrouwd, de man en vrouw in elkaar opgaan.

Zij kijkt er naar, ja observeert en constateert die sterke band,
die zij ontbeert maar zelf heel intens begeert, een broeierige brand
een smeulende vlam, diep hartverwarmend weggestopt van binnen
dat zij eens in haar leven, zelf ook schuld - en smetvrij mag beminnen.

Het verlangen naar innige omgang met een man kan haar zo benauwen,
door het helse verleden , dat steeds aan haar schuldgevoelens blijft knauwen.
Zij vraagt zich ook wel eens af of het ooit zover zal mogen komen
dat zij zich geeft, als hij echt leeft, aan die nog onbekende man van haar dromen.

Haar leven is verscheurd door wat er in haar jeugd met haar is gebeurd,
door verderfelijke egoïsten, die haar eer en lichaam schonden
van wie maar één, vlak voor zijn dood, nog de heuse moed heeft gevonden
haar te bekennen dat hij niet deugt, haar nederig vroeg hem te vergeven.

Zij vond, dat hij wel veel te laat met zijn bekentenis is gekomen
hij niet alleen haar eer maar ook haar levenstijd en - vreugde heeft afgenomen.
Zij over hem geen oordeel velt maar dit in alle berusting overlaat
aan God als allerhoogste rechter voor wiens troon hij spoedig staat.

En nu …..na de dood van al haar vroegere belagers
en met maar slechts één enkele bekentenis
is zij na tientallen jaren van schuldgevoel bevrijd,
die neerdrukkende stemming is zij voorgoed nu kwijt.

En op haar 50-ste is het gelukkig dan nog zo ver gekomen
dat zij hem toch vond, die nooit vermoede man van haar dromen.
Zij heeft aan hem, .... maar dan ook aan hem alleen, …… toen alles verteld
en huilend over zoveel onrecht ……heeft die lieve held
haar toen heel lief en troostend in zijn armen genomen.

© Copyright Gert Pape

Ingezonden door

Gert Pape

Geplaatst op

15-06-2017

Over dit verhaal

In mijn politieloopbaan heb ik meegewerkt aan ca. een tiental onderzoeken van zedendelicten. Ik werd daarbij getroffen door de impact en emotie die dat heeft op een slachtoffer over lengte van jaren . Ik heb getracht de gevolgen en de emotie weer te

Tags

Emoties Slachtofferhulp Verwerking Zedenmisdrijf