Dood. Weg.

Wat als droef zijn, soms gepast is.
Dan is dit zo een moment.
Want vandaag hoort de zon niet,
Een glimlach is iets dat niemand kent.

Het leven lijkt zo onbelangrijk,
Geen plezier, geen warmte, geen lach.
Wat maakt het allemaal nog uit?
Wie wilt er morgen nog een nieuwe dag?

Jij bent er niet meer.
Dood. Weg.
En als ik jou niet terug hebben kan,
Wie geeft dan nog om wat ik zeg?

Nooit, zal ik je nog zien of horen of voelen.
Grijs, flets, alles is grauw.
Onder de grond of verbranden,
Kwaad en angstig, verdrietig, in rouw.

De wereld heeft mij verstoten.
Voor mij draait hij niet meer.
Tijd is een woord.
Jij was het leven, mijn leven van weleer.

Ooit komt het weer in orde.
Maar dit is niet die dag.
Dan denk ik aan jouw liefde,
Aan jouw allermooiste lach.

© Copyright Jolien W