Laat me gaan

Wil je me laten gaan? Je houtgreep doet zeer. Ik wil niet meer eten, om een gat op te vullen. Kijk waar je me hebt gekregen, het doet pijn om terug te kijken. Ik kon er niks aan doen hè? Ik was te klein, te breekbaar. Er was een wereld van kleurplaten, van knikkeren, van lollies en huppelen. Jij gooide met zwarte verf over mijn kleurplaten. Geef me een kwast, geef me witte verf. Laat me verven, van zwart naar wit. En alles ertussen in. Laat me het gewoon doen, laat me niet meer stilstaan bij de vraag waarom. Laat me de lijntjes van mijn eigen kleurplaten tekenen, laat me ze zelf inkleuren. Niet jij. Niet rood, of groen. Zilver en goud. Dan win ik.

© Copyright LOLA