De Spiegeling (deel-1)

Londen – 18 december 1988, 14.15u

Marc liep langs de mooi versierde etalages op Brompton Road. Zijn doel was het bekendste warenhuis in Londen ‘Harrods’. Hij had net zijn eerste grote klant binnen gehaald voor een groot IT concern waar hij afgelopen zomer direct na te zijn afgestudeerd was begonnen. ‘Als je deze weet te strikken dan is je kostje gekocht’ had zijn baas gezegd. Er allerlei carrière beloftes aan toevoegend. Het was gelukt en hij had er niet eens heel erg zijn best voor hoeven doen. Hij had nog twee dagen over voor hij weer naar Nederland vloog en had besloten die te besteden aan het doen van kerst inkopen voor zijn familie. Uiteraard moesten deze iets van zijn nieuw verworven status uitstralen en dus leek het meest bekend en meest exclusieve warenhuis van Londen een voor de hand liggende keuze.

De stad lag er sprookjesachtig bij met het verse laagje sneeuw dat die nacht gevallen was. Samen met de vele lichtjes, kerstbomen en andere versieringen leek hij midden in een kerstreclame van Coca Cola te staan. Een waar kunstwerk echter waren de etalages van ‘Harrods’. Marc wist niet hoe lang hij al had staan kijken naar de enorm voor hem uitgespreide miniatuur kerststad met zijn gezellig verlichte huisjes en besneeuwde boompjes. Overal waar hij keek ontdekte hij nieuwe tafereeltjes. De ijsbaan, het koek en zopie tentje, de typisch Engelse trein met een stuk of 10 wagons die langs een berg om hoog cirkelde. Marc schrok even van de spiegeling in de etalageruit. Schuin achter hem stond een jonge vrouw zichtbaar gefascineerd naar de zelfde uitspatting van kerstdecoratie te kijken.

Half lange blonde krullen omlijste een knap gezichtje. Ze had lichte ogen en een klein moedervlekje net onder haar linker mondhoek. De wollen muts die ze iets naar voren had getrokken stond haar adembenemend goed en Marc besefte dat hij nog nooit zo iets moois had gezien. Haar ogen ontmoeten heel even de zijne en een lach die elke man naar adem zou doen snakken krulde om haar mond. ‘dit kon wel eens een goed weekend gaan worden’ dacht Marc terwijl hij zich omdraaide.

De straat was leeg. Een zwarte taxi zoefde voorbij. Op de plek waar ze had moeten staan was niets te zien. Zelfs geen voetstappen in de sneeuw. Marc keek snel om zich heen maar van de vrouw was geen spoor te bekennen. Hij draaide zich om naar de etalage als of hij verwachte haar daar in de spiegeling weer te zien. Niets. Marc haalde verward zijn hand door zijn haren. ‘Wat krijgen we nu? Had die hele kerstsfeer vandaag de overhand gekregen en hem dingen laten zien die er niet waren?’ Hij schudde verbaast zijn hoofd. Ze was echt geweest ‘dat kon toch niet anders? Had hij zich iets te langzaam omgedraaid en was ze weg gerend? Of had ze zich ergens verstopt? Nee, dat was onzin.’ Marc keek nog eens vluchtig om zich heen. ‘Ze was er gewoon nooit geweest. Hij had staan dagdromen door de aanblik van de etalage’


Londen – 18 december 1988, 22.45u
Marc stond voor het grote raam van zijn hotelkamer. Vanaf de 11e verdieping had hij een mooi uitzicht over de verlichte stad. Het was een heldere avond en de wit verlichte sterren staken goed af tegen de blauw zwarte lucht. Achter hem op het bed stonden twee grote tassen met daarin het resultaat van 2 uur winkelen bij Harrods. Hij had zich niet bepaald ingehouden en verheugde zich nu al op de stralende maar vooral bewonderende blikken van zijn familie op kerstavond. Hij staarde nog een laatste keer naar de stad en wilde zich net omdraaien toen hij de weerspiegeling van haar gezicht weer in het raam zag. Marc’s adem stokte in zijn keel maar hij bleef als versteend naar het raam kijken. Net als die middag leek ze pal achter hem in de kamer te staan.

Ze had nu een witte bloes en donkerblauwe spijkerbroek aan en haalde een borstel door haar blonde krullen. Ze zag er beeldschoon uit en Marc voelde kriebelende belletjes in zijn lichaam opkomen. ‘Was hij nu weer aan het dromen?’ Instinctief voelde hij aan dat het beeld zou verdwijnen zodra hij zich om zou draaien en dus bleef hij angstvallig naar de spiegeling in het raam kijken om maar niets te hoeven missen. Hij wilde dit beeld in zijn hoofd prenten om het nooit meer los te hoeven laten. Ze keek hem nu strak aan en van schrik deed hij een stap achteruit. Een uitdrukking van verbazing en interesse trok over haar gezicht gevolgd door een verlegen glimlach. Toen deed ze een stap naar voren wat Marc het gevoel gaf als of ze van achter hem door hem heen naar voren stapte. Marc keek met stijgende verbazing toe hoe ze langzaam haar arm op tilde en met haar vingers naar het raam toe kwam. ‘Naar het raam aan haar kant’ kon hij nog net bedenken voordat hij zelf als een van buitenaf bestuurde marionet zijn vingers naar het raam bracht. Toen hij het koude glas voelde leek er in een fractie van een seconde een rimpeling door de ruit te gaan. Als of iemand een steentje in een vijver had gooit. De weerspiegeling van de jonge vrouw verdween direct. Teleurgesteld probeerde Marc verschillende kijkhoeken uit in de hoop haar spiegeling weer terug te zien maar het enige dat hij zag was de weerspiegeling van zijn bed met daarop de tassen van Harrods.

..Wordt vervolgt.

© Copyright The storyteller

Ingezonden door

The storyteller

Geplaatst op

25-11-2013

Over dit verhaal

Een mooi fantasie verhaal over het bekende thema Liefde in de "What if" vorm.

Tags

Fantasie Liefde Mysterie Romantiek Spanning