zwijgzaam

zwijgzaam

ze schommelde heen en weer in de oude
schommelstoel, heen en weer
de hond naast haar. ze had haar winkeltje
gesloten en keek over het meer.

de kleine drijvende huisjes leken op eilandjes
ieder met een eigen kleur.
de mooie jonge vrouw genoot van het uitzicht
een van de huurders riep over
het water naar haar, ze liet hem wachten.

ze wilde nog even genieten van de rust , net als
de huurders die hier soms enkele weken
verbleven. sommige om te vissen
anderen om even weg van hun familie te zijn

ze had vandaag het gele huisje opnieuw beschilderd
volgende week kwam daar een nieuwe huurder in
bezoekers op en neer gevaren en boodschappen
afgeleverd. de jonge vrouw sprak niet

men was benieuwd naar haar, te nieuwsgierig…
waar kwam ze vandaan ? en kon ze eigenlijk wel
spreken? de mannen in de huisjes zou het een
zorg zijn. men keek begerig naar haar

ze zwaaide haar prachtige haren , haalde de koffie
sprong bevallig in de boot. ze droeg een luchtige
rok en was blootsvoets . ze bracht de mannen
ook vanavond hun koffie en zichzelf.

zonder er een woord vuil aan te maken gebruikte ze
haar mooie lichaam. als ze haar ronde had gevaren
en iedereen tevreden was legde ze haar boot aan .

tijd om te gaan slapen en morgen ? dan deed ze
hetzelfde weer opnieuw.
Zwijgzaam

Fairouz

www.fairouz17.123website.nl

© Copyright Fairouz